Hoofdcategorieën
Home » Harry Potter » Naamloos... » Hoofdstuk 16
Naamloos...
Hoofdstuk 16
Tops voelde iets nats op haar neus. Ze zuchtte en tilde Pluis van haar voorhoofd. Tops keek hoe laat het was - kwart voor zeven. Ze trok haar kleren aan en liep naar de leerlingenkamer. May zat al bij de openhaard. Er zat ook een vierdejaars, bij de radio. Tops liep naar May toe en ging zitten.
‘Hallo,’ zei die, een beetje slaperig.
‘Wow - wat is er met jouw gebeurd?’
‘W-wat is met mij gebeurd?’
‘Eh - kijk maar in de spiegel.’
May stond op en liep naar de muur, waar een grote spiegel hing.
‘O dat, dat komt door Coco, Lisa’s kat.’
‘Echt waar?’ Tops kon zich niet voorstellen dat die drie krassen op May’s gezicht door een kat kwamen - die kat moest dan wel heel kwaad zijn geweest.
‘Ja, ik moest s’ nachts naar de wc en toen kwam zijn staart tussen de deur.’
‘O, ik dacht al. Wat kan ie dan hard krabben.’
‘Ja, ik wist helemaal niet dat het er zo uitzag.’
‘Hmm.’
Sam kwam de trap aflopen en hij zag er heel vrolijk uit.
‘Hoi Tops! Zullen we nog een potje schaken?’
‘Nee, dank je.’
‘Wat is er met jou gebeurd?’
‘De kat van Lisa heeft me gekrabd omdat ik de deur dicht heb gedaan toen zijn staart ertussen zat.’
‘O. Geef mij eens wat chocola!’
Tops schonk nog een mok in en gaf hem aan Sam.
‘Dank je. Echt niet schaken?’
‘Nee, Sam, ik heb gisteravond genoeg verloren.’
Sam grinnikte. Hij ging naast May op de bank zitten waar hij gisteravond ook had gezeten en trok zijn benen op.
‘Het is koud hier!’
‘Ja, niemand heeft de verwarming aangezet. Meestal doen de huiselven dat, maar ik wil wedden dat ze nu even niets met vuur te maken willen hebben.’
‘Ja, of de huiself die de openhaarden altijd aanzette is gewond geraakt.’
‘Dat kan ook.’
‘Moeten we er niet heen gaan, om ze te troosten of zoiets?’
‘Ik zou wel willen, maar de huiselven wonen tijdelijk niet meer in de keukens, dus we kunnen ze niet eens opzoeken.’
‘Ja, dat is waar.’
‘Zullen we naar beneden gaan?’
‘Ja, ik heb honger!’
‘Wie maakt ons eten eigenlijk, nu er geen huiselven zijn?’
‘Geen idee. Misschien gaat Perkamentus wel in de keuken staan!’
Ze lachten hardop bij de gedachte aan Perkamentus, die dubbel gebogen (vanwege het lage plafond) met een ovenwant en een schort in soep stond te roeren en ‘Ja, meester, wat u wenst’ zei, precies zoals Nelly altijd deed. May kon niet stoppen met lachen en viel op de grond.
‘Gaat het?’
‘Au - mijn buik - ha ha…’
Tops stond op.
‘Kom, sta op, May!’
Tops stak haar hand uit en greep die van May. Daarna trok ze haar omhoog. Er zat verband om May’s hand.
‘Hoe komt dat?’
‘Wat?’
‘Je hand!’
‘Dat was toen mijn lucifer ontplofte, weet je nog?’
‘O ja! Nou, jij raakt nog sneller gewond dan ik!’ zei Tops en ze struikelde over het bijzettafeltje. May barstte weer in lachen uit en viel weer op de grond.
‘Au - ik krijg echt buikpijn van jouw! - ha ha - ik huil gewoon! - van - het lachen - ha ha - ik huil nooit - van - ha - het lachen!’
‘Nu dus wel!’
Tops stond op en zette het bijzettafeltje recht.
‘En nu gaan we naar beneden!’
‘Ja, doen we.’
May stond weer op en ze gingen naar beneden om te eten. Het bleek dat de leraren met z’n allen hadden gekookt en dat ze daar nogal veel plezier in hadden gehad. Zelfs Professor Anderling had brooddeeg in haar haar en kennelijk had ze wat gedronken. Alleen Sneep was niet vrolijk en blij, hij werd geterroriseerd door Professor Stronk die, ook dronken, met een spaghettisliert voor zijn neus zwaaide. Dat scenario zorgde ervoor dat May weer in lachen uitbarstte en bijna nog een keer op de grond viel.
Na het eten gingen ze naar hun les. Ze kregen ongelofelijk veel huiswerk.
‘Vanaf nu ga ik nooit meer een weddenschap met jou aan!’ mopperde Sam toen ze s’ middag in de leerlingenkamer zaten. Tops hing achterover in haar stoel en schreef een brief naar haar ouders, terwijl Sam dubbel zo veel huiswerk maakte. Tops schreef haar naam onder de brief en nam haar werkstuk over van Sam.
‘Geef maar hier, ik wil een voldoende halen!’
‘Ha ha, wat grappig!’ zei Sam sarcastisch.
‘O, kom op! Je kunt toch wel tegen een grapje?’
‘Kennelijk niet!’
May lachte en rolde haar werkstuk op.
‘Nou, ik ben klaar! Moet ik helpen?’
Niemand maakte zijn eigen huiswerk. Tops corrigeerde Sam’s aantekeningen, May keek Tops’ werkstuk na en Sam las hardop voor uit Toverdranken voor beginners omdat May voor straf dat hoofdstuk uit haar hoofd moest kennen omdat ze tijdens de les niet kon stoppen met lachen omdat ze nog een spaghettisliert had ontdekt op Sneep’s schouder. Toen ze eindelijk klaar waren was het alweer half zeven. Ze gingen naar beneden voor het avondeten, ook gekookt door leraren, en kwamen om half negen pas weer terug.
‘Zullen we nu met z’n allen naar buiten gaan?’
‘Dat mag niet na negenen.’
‘Het is pas half!’
‘Nou, ik ga niet!’
‘Als Sam niet gaat ga ik ook niet!’
‘Als jullie niet gaan heb ik ook geen zin!’
‘Ik denk dat ik maar eens naar bed ga.’
‘Ik ook.’
‘Nou, dan ga ik ook maar.’
Sam liep de trap op en Tops volgde May naar de andere trap. Ze gingen in bed liggen en praatten nog wat. Pluis ging op Tops’ hoofd liggen en ze viel in slaap.
Reacties:
ik ook:d en ik kreeg ook een lachbiu bij die zin van: professor stronk terroriseerden prof.sneep 
