FanFic.nl

A Trip For Seven ~ Louis Tomlinson [Afgerond]

>H19<

Lina

Ik stap de taxi uit en sta voor mijn huis. De laatste dagen hebben we alleen maar aan het zwembad gezeten. Helaas is de vakantie voorbij, maar ik ben ook weer blij dat ik thuis ben. Ik loop met mijn koffer richting de voordeur. De deur word opengegooid en Perrie komt op me afgerend. Ik spreid mijn armen en til haar op. 'Ik heb je zo gemist Lina!' zegt ze en lacht.
'Ik jou ook.'
'Lina schat.' Mijn moeder omhelst me. Ik kijk haar aan.
'Is papa aan het werk?'
'Ja die had avonddienst.'
'Jammer. Ik heb jullie zoveel te vertellen!' Ik loop met mijn moeder en zusje naar binnen. Mijn moeder gaat de keuken in en maakt een kop thee voor me. Perrie krijgt limonade. Mijn moeder komt tegenover me zitten en kijkt me aan.
'Nou vertel. Hoe was de vakantie?'
'Echt super! Ibiza was alles wat ik ervan had verwacht. Prachtige stranden en een heel mooi hotel. De jongens waren echt heel vriendelijk. Ik heb een date gehad met Louis Tomlinson, een van de jongens en het klikte meteen.'
'Oeh, is het nu je vriendje?' Perrie kijkt me met haar grote ogen aan. Even knik ik.
'Cool!' roept ze uit en ik begin te lachen.
'En wat heb je nog meer gedaan?'
'Uhm zoveel! Maar ik was eerlijk gezegd meer bezig met Louis dan de vakantie en Skyler met Liam.'
'Ik wil de jongens wel eens ontmoeten en je vader ook.'
'Dat kan als jullie een beetje normaal doen.' zeg ik en even kijk ik haar lachend aan.
'Wij zijn heel normaal. Maar nog meer meegemaakt? De foto's zie ik later wel.'
'Ik heb heel veel foto's gemaakt. Over foto's gesproken, ik liep met Louis over het strand en weet je wie ik daar tegen kwam?'
'Nou?' Perrie klimt op mijn schoot.
''Miley Cyrus. Ik heb gewoon mijn idool gezien! Ik heb haar zelfs omhelst en ben met haar op de foto geweest. Kijk, hier is haar handtekening.' Ik laat Perrie de foto en mijn hoesje zien.
'Ze is mooi.' zegt Perrie over Miley en daar heeft ze gelijk in.
'Mag ik de foto eens zien?' Mijn moeder kijkt me vragend aan. Ik knik en geef haar mijn mobiel waar de foto op geopend is. Mijn moeder kijkt ernaar en schiet dan meteen vol. Huh? Waarom moet ze nu huilen?
'Mam, gaat het wel?'
'Ja.' zegt ze alleen maar. Ze staat stil op en loopt naar boven. Verbaasd kijk ik haar na. Waarom moest ze nou huilen?

Miley

'We clawed, we chained, our hearts in vain. We jumped, never asking why. We kissed, I fell under your spel. A love no one could deny. Don't you ever say, I just walked away, I will always want you. I can't live a lie, running for my life, I will always want you. I came in like a wrecking ball. I never hit so hard in love, all I ever wanted was to break your walls. All you ever did was, wreck me. Yeah you wreck me.' Ik oefen al dagen de danspasjes voor de grote show. Over een paar dagen heb ik mijn eerste tourdata's in Londen. Ik moet me voor de volle honderd procent concentreren.
'Miley heel goed! Nu even pauze.' hoor ik mijn manager zeggen. Ik knik en ga even naar buiten. Ik steek een sigaret op. Ja, ik rook, al best lang. Nou ja, een kettingroker wil ik mezelf ook weer niet noemen. Ik rook af en toe een sigaret en dat komt meestal door de stress of spanning. Nu heb ik zoveel spanning voor dat concert in Londen. Er komen duizenden mensen alleen maar voor mij, alleen maar om naar mij te kijken. Er mag niks fout gaan. Alles moet perfect gaan. Dan gaat mijn ringtone af. Huh? Wie belt me? Ik pak mijn mobiel en laat hem bijna meteen uit mijn handen vallen. Mijn moeder? Die heeft me al acht jaar niet meer gebeld of contact met me opgezocht. Ik voel de woede in me opborrelen. Waarom zou ik in godsnaam met haar willen praten? Zij heeft gewoon toegekeken, ze deed helemaal niks! Ik zucht diep en neem dan op.

Hallo?

Nola. Ongelooflijk.

Wat is er? Ik ben druk.

Ik ben zo blij dat je nog leeft en dat ik je stem hoor. Huilt ze nou?

Als je me zo graag bij je wilt hebben had je pa moeten stoppen acht jaar geleden! Nu is het een beetje laat voor excuses ma. Weet je, bel me een andere keer terug als je zin hebt, ik moet echt weer verder!

En voordat ze nog wat kan zeggen, hang ik op. Ik weet dat ik bot klink, maar ik ben echt boos. Ik maak mijn sigaret uit en loop dan terug naar binnen.

Skyler

Ik sta voor de deur en adem diep in. De vakantie is voorbij, ik ben weer thuis en het angstige gevoel bekruipt mijn lichaam. In Ibiza heb ik geen enkel minuut aan Kelly gedacht. Ik was de hele tijd met Liam bezig, wat ik overigens niet erg vond, en dat leidde mijn gedachten af. Nu ben ik weer thuis en vrees het ergste. Ik was al blij dat je mijn wonden niet kon zien in Ibiza. Anders had iedereen zich afgevraagd wat er was. Je zag wel wat littekens, maar ik zei dat die van vroeger waren. Ik adem diep in en druk op de bel. Door het raam zie ik mijn moeder opstaan en naar de deur lopen. De deur gaat open en mijn moeder kijkt me blij aan. 'Skyler!' Ze omhelst me. Als ik me los maak pak ik mijn koffer en loop ik naar binnen. Mijn vader kijkt op van zijn krant en glimlacht. Hij staat op en omhelst me.
'Sky! Super dat je terug bent.' Een zwakke glimlach komt er op mijn gezicht, meer kan ik er niet uithalen met mijn angst. 'Wat is er?' Mijn vader kijkt me bezorgd aan en ik ga zitten.
'Is Kelly er ook?' Mijn moeder schudt haar hoofd. Ik zucht. 'Gelukkig.'
'Gelukkig? Wat is er aan de hand?' vraagt mijn moeder. Met een ruk draai ik me om en kijk haar aan. Ik voel de woede in me opborrelen.
'Wat er is? Zien jullie dat niet ofzo?'
'Skyler, wat is er aan de hand? Waar heb je het over?' Mijn vader mengt zich met ons gesprek.
'Doe niet alsof jullie van niks weten, jullie weten heus wel dat Kelly me slaat. Als jullie dat niet zien, moeten jullie je ogen maar eens laten nakijken en een bril nemen.'
'Skyler, dat gaat per ongeluk. Dat zegt Kelly ook zelf.'
'Niks per ongeluk! Ze doet het als het uit gaat met haar zoveelste vriendje. ik ben altijd de pineut. Ze richt haar woede op mij af.' Mijn vader staat op en kijkt me dreigend aan.
'Skyler Jackson! Dit gedrag tolereer ik niet. Zo praat je niet over Kelly! Ze doet je niets. Je gaat nu naar je kamer, je hebt huisarrest.' Mijn mond valt open. Staan ze nu aan Kelly's kant? Laten ze Kelly gewoon haar gang gaan? Niet te geloven! Ik sta op en pak mijn koffer. Ik kijk mijn ouders nog een keer aan maar er gebeurd niks. Ik loop het huis uit en de deur valt met een klap dicht. Hier kan en wil ik niet mee leven! Ik loop aan en hoor de deur weer open gaan. 'Skyler! kom nu meteen terug!' roept mijn vader. Ik negeer het en begin sneller te lopen. Als ik me omdraai zie ik Kelly naar me zwaaien met een gemene glimlach. Ik voel de tranen branden en draai me om. Ik slik ze weg en loop door. Oké, waar moet ik heen? ik pak mijn mobiel en bel Lina.

Hee met Lina.

Met Skyler.

Skylie, whatsup?

Kan ik naar je toekomen?

Ja altijd, dat weet je toch. Tot zo. Kus.

Kus.

Ik hang op en berg mijn mobiel weer op. Ik begin te lopen en al snel kom ik aan bij Lina's huis. Ik druk op de bel en ze komt naar de deur gelopen. Voordat ze iets kan zeggen komt Perrie op me afgesprongen en springt op me. 'Skylie!'
'Hee Perrie.' Ik geef haar een kus en ze huppelt weer naar binnen.
'Waarom heb jij je koffer mee? Waren je ouders niet thuis?'
'Jawel, maar ik leg het binnen wel uit.' Ze knikt en ik loop achter haar naar binnen. In de woonkamer begroet ik mevrouw Walker en Lina en ik lopen naar boven met cola en wat chips en snoep. Boven aangekomen doet Lina de deur dicht en ik begin mijn verhaal.

Louis

Ik open de deur en loop naar de binnen. Ik sluit de deur weer en loop de kamer in. Ik ben nog niet naar mijn eigen huis gegaan, eerst ben ik bij mijn ouders' huis. Mijn moeder zit aan de eettafel de krant te lezen. Ze kijkt op en zet haar bril af. 'Louis, jongen. Hoe was het?' Ik pak wat drinken en ga tegenover haar zitten.
'Het was zo leuk!'
'En de meiden? Hoe waren ze?' Ik glimlach omdat ik aan Lina denk.
'Lief en een in het speciaal.'
'Oeh! Lou is verliefd!' Ik draai me om en Lottie staat bij de deur. Ik sta op en omhels haar. 'Super dat je terug bent!' Ik knik en ik ga weer zitten. Vanzelf stroomt de hele familie binnen en luisteren ze naar mijn verhaal. Ik voel mijn mobiel trillen in mijn zak en haal hem eruit.
'Sorry, deze moet ik nemen.' Ik loop naar de gang en neem op.

Met Lou.

Louis, met Paul.

Hee Paul, wat is er?

We hebben de tourdata's binnen. Helaas beginnen we overmorgen al met de tour.

Wat? Waarom dan al?

Geen idee, ze willen er al zo snel mee beginnen.

Oke, goed dan. Bel jij de andere?

Ja doe ik. Doei.

Doei.

Ik hang op en denk meteen aan Lina. Ik heb dus twee dagen met haar en dan moet ik weer weg voor drie maanden. Na drie maanden hebben we altijd een pauze en dan weer door. Ik loop de kamer weer in en zeg gedag. Ik loop naar buiten en stap mijn auto in. Ik rijd aan en kom al snel bij mijn huis aan. Ik stap uit en sluit de deur. Ik loop mijn huis in en pak wat te drinken. Daarna open ik whatsapp en open de groep van de jongens.

Louis: Hebben jullie al een belletje van Paul gehad? Ik al wel.

Harry: Ja, ik net ook. Waarom zo vroeg?

Zayn: Geen idee.

Liam: Ze willen zo snel mogelijk beginnen. Jammer genoeg is het zo.

Louis: Dus hebben we maar twee dagen met de girls en dan door.

Niall: JONGENS! NEE! WE MOGEN NIET ZO VROEG AL WEGGAAN.

Liam: Heb jij een reden dan?

Niall: Ja, dan mis ik Melina.

Louis: Haha, ja, ik Lina.

Liam: Komt goed.

Harry: Waarom geven ze ons nooit eens wat tijd!

Zayn: Jongens ik heb een idee!

Harry: Vertel!

Zayn: Nou...


Reageren=Melding

Hee, ik ben terug van de vakantie en het was heerlijk!
Dat wilde ik even meedelen

Reacties: