FanFic.nl

Can i be saved (AF)

=Chapter XIV=

Geschrokken kijk ik naar Nola en kan me niet meer bewegen. De monitor die haar hartslag in de gaten houdt, piept lang en er verschijnt een lange streep op de monitor. De tranen vullen mijn ogen, wat gebeurd er? Is ze nou dood? Zayn rent de kamer uit en Jake slaat zijn armen om me heen. Dat voelt echt goed! Is mijn zus nou dood? De dokter komt binnen en kijkt gelijk ernstig. Snel roept hij een assistente.
,,Dokter, is ze nu dood?” krijg ik uit mijn mond, terwijl ik hem snikkend aankijk. Hij kijkt ons aan, maar zegt niks.
,,Willen jullie weggaan?” De assistente die net in de kamer is gekomen, stuurt ons de gang op zodat ze bezig kunnen zijn met Nola.


*Ik open mijn ogen en moet twee keer knijpen met mijn ogen. Het felle licht is te fel. Als ik nogmaals mijn ogen open zie ik dat ik in een groot grasveld lig. Verbaasd ga ik rechtop zitten en kijk om me heen. Het is prachtig hier, maar waar ben ik? Ik sta op en kijk nogmaals om me heen, gewoon om te kijken of ik iets herken, maar helaas. Dan voel ik opeens twee armen om mijn middel komen en kijk achterom. Ik kijk in de prachtige bruine ogen van Zayn. Ik draai me om en kijk hem aan.
,,Zayn, ik heb je gemist.” zeg ik, maar hij zegt niks. ,,Zayn?”
,,Nola, wat heb je gedaan?” zegt hij en laat me los. Ik kijk hem niet begrijpend aan. Wat bedoeld hij nou weer?
,,Zayn, wat bedoel je?” Ik pak zijn hand, maar hij trekt zijn hand weg. Ik begrijp er niks van. De mooie omgeving veranderd en plots is alles zwart. Wat gebeurd er? Ik zie Zayn kwaad weglopen en wil achter hem aan, maar ik kan me niet bewegen. Het lijkt wel alsof mijn voeten aan de grond vastgelijmd zijn. ,,Zayn, wacht. Ga niet weg, ik hou van je!” roep ik, maar het wil niet baten. Zayn loopt door, wat ik ook zeg. Ik volg Zayn met mijn ogen en ik zie dat hij een deur opent. Een deur? Hoe kan dat nou? Waar ben ik en wat gebeurd er allemaal? Het beeld veranderd weer en nu sta ik in het strandhuis van mijn vader. Ik schrik en laat een wijnglas vallen, die ik plotseling in mijn hand heb. De raarste dingen gebeuren en ik kan niet uitvinden waarom het gebeurd. Ik begrijp er helemaal niks van. Het glas verspreidt zich over de vloer. Waar is Zayn en waarom is hij in mijn vaders strandhuis? Ik zet een stap naar voren en vind het fijn dat ik weer een stap kan zetten. Zayn is weg! Waar is hij? Ik wil schreeuwen, maar nu kan ik niks meer zeggen.
,,Nola.” hoor ik opeens. De stem van Zayn! Ik ren het huis door, bekijk elke kamer en elke keer veranderd de stem. Eerst is de stem vrolijk en blij en nu is hij boos en verdrietig. Wat is er allemaal aan de hand? Waarom kan ik Zayn niet vinden? Dit huis werkt me op mijn zenuwen, ik wil hier niet zijn! Dit is het huis waar mijn vader overleden is.
,,Zayn, waar ben je?” Hé, nu kan ik opeens wel weer praten?!
,,Nola.” is het enige wat ik hoor. Nu raak ik in paniek. Zayn klinkt echt wanhopig en heeft echt hulp nodig. Ik ren nog harder en ga mijn slaapkamer in, maar daar is hij niet. Dan is er nog maar één kamer over. Ik adem diep in en ren naar hem toe.
,,Zayn!” ik omhels hem en dan schrik ik. Ik gil en spring achteruit. Wat gebeurd er?! Zijn gezicht! Het veranderd! Ik slaak nog een gil, het is ook zo'n eng gezicht! Ik zet nog een stap achteruit en zie zijn gezicht nog meer veranderen. Dan worden mijn ogen groter, dat gezicht! Ik herken dat gezicht. ,,Pap?”
,,Hallo lieverd.” mijn ogen worden nu waterig van de tranen. Niet van verdriet, maar van vreugde. Mijn vader staat gewoon voor me! Mijn eigen vader! Maar wacht eens, als ik hem zie, betekend dat dan dat ik ook dood ben?
,,Ben ik nu ook dood?” vraag ik maar gelijk.
,,Nee, nog niet.” Dan voel ik een shock door mijn lichaam gaan. Wow, wat was dat?!
,,Wat was dat?” Mijn vader geeft geen antwoord op mijn vraag.
,,Luister schat, je hebt een keuze.” Wow, waarom klinkt hij nu zo serieus?
,,Een keuze? Waar heb je het over?”
,,Wil je bij me blijven?” mijn mond valt open. Hoe kan hij dat nou vragen? Hij is mijn vader, mijn grote voorbeeld. Ik was gebroken toen hij overleed en nu gaat hij domweg vragen of ik bij hem wil blijven? Natuurlijk wil ik dat! Ik zit liever hier dan bij mijn moeder en die nieuwe vriend van haar.
,,Ja, natuurlijk wil ik dat!” roep ik uit. Hij knikt even serieus en knipt dan met zijn vingers. Snel ga ik op de stoel zitten. De kamer draait een rondje en ik zie een camera, in ieder geval een soort camera. Het lijkt wel alsof ik een ziekenhuiskamer zie. ,,Wat is dit?” vraag ik terwijl ik dichterbij het beeld kom. OMG! Jake en Zayn! Maar waarom zijn ze daar en niet hier bij mij? Wat is dit? ,,Wie is dat?” Ik wijs naar een meisje.
,,Dat is Lindy, je zusje.”
,,Mijn wat?”
,,Je zusje. Je moeder en ik hebben haar afgestaan.”
,,Zijn Zayn, Jake en Lindy dan ook dood?” mijn vader schudt zijn hoofd.
,,Nee, dit is de werkelijkheid. Ze zitten aan jou bed in het ziekenhuis.”
,,Oké.” Ik begrijp er duidelijk niks van.
,,Schat, kijk me eens aan.” Ik kijk mijn vader aan. ,,Je moet een keuze maken.”
,,Dat kan ik nu toch niet maken, ik heb je net soort van terug. Ik wil meer tijd met je besteden.”
,,Oké, je hebt vier dagen om te beslissen.”
,,Vier dagen maar? Ik wil veel langer met je samen zijn, ik...”
,,Vier dagen Nola.”
,,Ja, maar waar blijf ik dan zolang?”
,,Bij mij. Denk goed na voordat je een beslissing maakt. Je weet je kamer te vinden.” En weg is hij, alsof hij door de wind meegenomen is. De kamer veranderd weer en ik zit ineens in mijn eigen slaapkamer. Nog steeds heb ik geen idee wat er allemaal gebeurd, maar dat ik hier bij mijn vader ben maakt me gelukkig. Nu staat er plotseling een piano voor me. Even twijfel ik, maar dan begin ik er toch op te spelen.*


De dokter en zijn assistente hebben Nola een shock gegeven met de defibrillator en daar heeft ze op gereageerd. Dus ze is niet dood! Samen met Lindy en Zayn staan we in haar kamer, maar er veranderd nog niks. Ze opent haar ogen nog steeds niet.
,,Ze beweegt met haar ogen.” roept Zayn opeens. Ik kan het maar moeilijk geloven en kijk hem verward aan.
,,Je hebt te weinig geslapen. Nola kan niet bewegen.”
,,Oh wijsneus. Kijk dan zelf.” roept hij wat bozig en ik loop naar het bed toe. Verrek ik zie het ook en ik pak snel haar hand.
,,Nola? Hoor je me? Nola?” wanhopig praat ik tegen haar, maar toch zie ik haar ogen niet opengaan. Heb ik het me dan maar verbeeld? Lindy rent de kamer uit en komt even later met een dokter terug.
,,Dokter, Nola beweegt met haar ogen.” Zegt Zayn. De dokter loopt naar haar toe en opent haar ooglid. Even krijgen we hoop, maar de dokter schudt zijn hoofd.
,,Sorry, het is valse hoop. Nola leeft, maar droomt. Daarom bewegen haar ogen, maar het enige wat ik zie is haar oogwit. Het spijt me.” zegt hij en loopt daarna de kamer weer uit. Oké, gelukkig leeft ze nog en ze droomt. Waar zou ze nu over dromen? Wie ziet ze? Herinnert ze zich ons? Lindy, haar zusje? Zayn, haar vriendje of niet haar vriendje, ik weet het allemaal niet meer. Lindy en Zayn vinden elkaar leuk. Gaat Nola dat ook wel leuk vinden? Ze is verliefd op Zayn, dat heeft ze me verteld. Zou ze mij nog herkennen? Zayn gaat verslagen zitten. Lindy loopt naar hem toe en troost hem. Zie je wel dat ze hem leuk vind!
,,Nola komt echt wel bij.” zegt ze. Ik weet dat ze Zayn probeert te troosten, maar niks is nog zeker. Het kan ook zomaar zijn dat ze morgen alsnog dood is.


Ik ga verslagen zitten. Toen ik haar ogen zag bewegen hoopte ik zo dat ze wakker werd, maar helaas niet. Volgens de dokter droomt ze. Zou ze over mij dromen? Zou ze mij nog herkennen? Lindy legt haar arm om mijn schouder.
,,Nola komt echt wel bij.” zegt ze. Ik snap dat ze dat wilt denken, maar wat als ze verkeerd denkt? Wat als ze het fout heeft en Nola overlijd? Nou ja, als dat gebeurd zijn Jake en Rachel aan de beurt. Ik kijk naar het levenloze lichaam van Nola en zucht even diep. Het is op zich best wl vermoeiend om hier te zitten. Ik heb het voor Nola over, dat is het ook niet, ik bedoel meer het eindeloze wachten. In zo'n ziekenhuis kan je nou niet bepaald leuke dingen doen. Het is altijd saai, maar naar huis wil ik niet. Ja, straks ben ik thuis en dan ontwaakt Nola.
,,Zayn, het komt echt wel goed. Nola is sterk, dit kan ze.” Ik kijk Jake aan. Natuurlijk kan ze dit! Natuurlijk is ze sterk. Dat geloof ik ook wel, maar uit een coma kom je niet zo snel. Ik heb geen zin om te reageren en kijk naar Nola.
,,Schat, als je me hoort...word wakker alsjeblieft. Ik mis je zo ontzettend dat het pijn doet. Af en toe zou ik willen dat ik het was, dat ik hier in coma lag en jij gewoon vrolijk rondliep. Ik neem je niks kwalijk. Die overdosis heb je niet vrijwillig ingenomen. Jake heeft daarvoor gezorgd, samen met Rachel. Daar komen ze niet mee weg, dat beloof ik je.” Ik hoor Jake even schrikken en dat is maar goed ook. Hij komt hier niet mee weg, nooit!

Reacties: