FanFic.nl

Don't forget where you belong

chapter 28

'Babe?'

'Ja?' Vraag ik.

'Gaat het wel ik hoorde je schreeuwen in je slaap,' zegt Niall. 'Oh sorry, ik had denk ik een nachtmerrie. Heb ik je wakker gemaakt?' Vraag ik. 'Nee ik was al wakker.' Zegt Niall. 'Gaat het een beetje?' Vraagt hij. 'Nee.' Antwoord ik. Ik voel me nog steeds ziek. Ik heb een paar dagen al niet meer gegeten en ben de hele tijd duizelig. Ik ben ook al naar de dokter geweest maar die wist niet wat er aan de hand was. Hij zei dat ik maar moest afwachten.

Ik sta op uit bed om een paracetamol te halen. 'Wat ga je doen?' Vraagt Niall.

'Paracetemol.' Zeg ik. 'Oh, zeg dat dan ik haal hem wel voor je. blijf jij maar in bed.'

Ik glimlach naar hem.

'Dankje Niall. je bent echt een schat.' Zeg ik.

Ik ga weer in bed zitten en pak mijn telefoon erbij. Ik maak een foto van het bed en zet die op instagram met de tekst. "Feeling awfull, but happy with my boyfriend <3" ik glimlach en druk op posten.

'Alsjeblieft.' Niall komt met een paracetamol en glas water naast me zitten. Ik neem hem en drink een slok water.

'Ga nu maar slapen. Misschien voel je je morgen dan wat beter.'

Ik kruip tegen Nialls borst aan en val in slaap.

Nog steeds beroerd word ik wakker. Het is al heel vroeg in de morgen en ik voel de inhoud van mijn maag op komen. Ik ren naar de wc toe. Achter me hoor ik de deur open gaan. 'Shit, Niall ga weg alsjeblieft.' Probeer ik te zeggen. 'Stt..' Zegt Niall en hij haalt mijn haar uit mijn gezicht. Met zijn andere Hand wrijft hij zachtjes over mijn gezicht.

Als ik klaar ben trek ik de wc door en gooi ik wat water in mijn gezicht. Ik poets nog even mijn tanden en loop dan weer terug naar de slaapkamer. Met Niall achter me aan.

'Dit gaat zo echt niet meer hoor. Je moet naar de dokter.' Zegt Niall. 'Daar ben ik dus al geweest en die zegt dat het maar griep is.'

'Ohja, ik ben niet helemaal wakker. Maar dit duurt al best lang.' Zegt Niall.

'Ben je nog moe?' Vraagt Niall dan. 'Ja beetje, jij?' Vraag ik.

'Ja ook. Nog even slapen dan maar?'

We gaan allebei weer in bed liggen en slapen verder.

Als ik Drie uur later weer wakker word zit Niall naast me met een dienblad.

'Ontbijt op bed!' Zegt hij.

'Ah Niall dat toch helemaal niet gehoeven.' Zeg ik. 'Jawel, anders eet je helemaal niets.' Zegt Niall.

Ik ga recht op zitten en neem een broodje. 'Dankjewel.' Zeg ik als het op is.

'Hoe voel je je?' Vraagt Niall. 'Gelukkig een stuk beter. Ik ben niet meer zo duizelig. Alleen nog een misselijk. Maar ik denk dat dat aan het einde van de dag ook wel een heel eind over is.'

'Dan word er op de deur geklopt. 'Ja?' Zegt Niall. De deur gaat open en Zayn staat er. 'Het management belde net. We moeten vanavond langskomen voor een vergadering. Het gaat over een nieuwe tour.'

Zayn gaat weer weg.

'Een nieuwe tour?' Vraag ik. Niall haalt zijn schouders op.

'Maar ik wil helemaal niet dat je weg gaat.' Zeg ik. 'Ik wil ook niet weg babe.' Zegt Niall.

'Rose,er staat een jongen aan de deur voor jou.' Harry komt de kamer binnen. 'Wie dan?' Vraag ik. 'Weet ik veel. Hij zei dat hij jou wilt spreken.' Zegt Harry.

Ik loop verbaasd naar de deur. Ik zie de jongen staan. Ik heb hem echt nog nooit eerder gezien. 'Hai?' Zeg ik.

'Ben jij rose?' Zegt de jongen. Ik merk dat hij me van top tot teen helemaal bestudeert. 'Ja, en wie ben jij?' Vraag ik.

'Mijn naam is mason.' Zegt hij. 'Ik ben je broer.' Zegt hij dan.

'Mijn broer? Ik heb maar een broer en die woont in Amsterdam.' Zeg ik. 'Nee, ik ben je oudste broer. Maar ik ben geadopteerd. En ik hoorde dat mijn biologische ouders zijn overleden. En ik wou jou en Josh al heel lang zoeken. Maar het is me nooit gelukt. En nu je met die beroemde jongen date kon ik je makkelijker vinden.'

'Maar mijn ouders hebben altijd maar twee kinderen gehad. Ze hebben nooit iets over jou verteld.' Zeg ik.

'Ik denk dat ze dat wouden doen als je volwassen was.' Zegt Mason. Ik heb hem net binnen gelaten en heb Josh ook net gebeld. Die klonk al net zo verbaasd.

'ik wou je eigenlijk vragen of je me beter wilt leren kennen.' zegt mason.

'ja dat lijkt me leuk.' zeg ik.

'laten we anders naar de stad of zo gaan.' zeg ik.

'ja lijkt me een goed idee.'

'ik pak even mijn spullen. wacht maar in de woonkamer.'

snel loop ik naar boven om mijn tas en portemenee te pakken.

dan lopen we samen naar de bus. als we in de stad aan komen staat echt overal papperazzi. 'is dit voor jou?' vraagt Mason aan me. ik knik. 'ja waarschijnlijk wel. kom mee.' zeg ik. ik haak mijn arm in die van hem en trek hem mee naar een rustig plekje. 'hoe doe jij dit?' vraagt Mason aan me. 'oh. dit is nog niets en meestal is Niall bij me.' Hij kijkt me ongelovig aan.

'Laten we naar dat restaurantje gaan.' Stel ik voor. mason knikt. de papperazi blijft fotos van ons maken maar we negeren het. gelukkig mogen ze het restaurant niet in.

We hebben een tijdje gekletst en ik weet nu zeker dat hij mijn broer is. Hij gaat morgen naar Amsterdam om Josh ook te leren kennen.

'Zullen we weer naar huis gaan?' Vraag ik aan mason. 'Ja is goed.' Antwoord hij. We lopen weer naar de bushalte en gelukkig is de bus er binnen vijf minuten.

Omdat mason morgen alweer weg gaat moet hij nu al zijn koffer in pakken. Hij zit in een hotel. We nemen afscheid en beloven elkaar snel weer te spreken. Dan ga ik naar huis.

In de woonkamer zit alleen Calum. Ik ga tegenover hem zitten. 'Heyy, waar is de rest?' Vraag ik hem. 'Allemaal weg, geen idee waar naar toe.' Zegt hij. 'En ze hebben jou alleen gelaten, das ook lullig.'

Calum haalt zijn schouders op. 'Ik kan nu wel alles doen wat ik wil.' Zegt hij. 'Zoals wat?'

'Nou, er is een bowlingbaan beneden.' Zegt Calum. 'Wat! Een bowlingbaan. Waarom wist ik dat niet.' Gil ik. Ik hou van bowlen. 'Laten we gaan.' Zegt Calum.

Ik ren de trap af naar de kelder. Waar ik nog nooit geweest ben. Ik zie een enorme bar, een hoek waar je allemaal videospelletjes kan spelen en inderdaad een bowling baan. 'Hoe lang is dat er al?' Vraag ik. 'Niet heel lang. Het is net pas af.'

'Laten we eerst de Wii ofzo doen, met bowlen moet je meer personen hebben.' Ik knik en ga in een van de zitzakken zitten voor de tv. 'Welk spel wil je doen?' Vraagt Calum. 'Wat heb je?' Vraag ik. 'Mariokart!' Roept Calum enthousiast. Ik giechel. 'Ja doe maar.' Zeg ik. Hij geeft mij een stick met stuurtje en hij start de game. Na een tijdje heb ik al drie rondes van hem gewonnen. 'Laten we een ander spel doen.' Zegt Calum.

'Aan kan je niet tegen je verlies.' Zeg ik plagerig. 'Well. Maar dit word saai.' Ik grinnik. 'Wat jij wilt.' Zeg ik. 'Laten we FIFA doen.' Zegt Calum. 'Ja dan win jij zeker. Dat heb ik nog nooit gedaan.'

'Jammer dan.' Zegt hij.

Dan komen Niall en Ashton naar beneden. 'Hey, jullie hebben deze kamer dus ook ontdekt.' Zegt Ashton. 'Jaa, jullie hadden wel eens mogen zeggen dat dit er was.' Zeg ik. 'Sorry babe.' Zegt Niall tegen me. 'Wat doen jullie?' Vraagt Niall.

'We gaan net FIFA doen.' Zegt Calum. 'Ja maar dat kan ik helemaal niet.' Zeg ik.

'Kom, ik help je wel.' Zegt Niall. Hij gaat achter me zitten en slaat zijn armen om me heen zodat hij ook bij de controller kan. Calum start de game en geeft Ashton ook een stick. We kiezen allemaal teams en dan begint het spel.Calum gaat eerst tegen Niall. Ik laat Niall het meeste doen. Want als ik het moet doen verliezen we zeker. na een tijdje geef ik het op en ga ik naast niall zitten. uiteindelijk wint Niall met 2-1. dan gaat ashton tegen Calum.

het is echt heel spannend maar uiteindelijk wint Ashton.

'verlies je nu alweer calum?' zeg ik. 'ik laat jullie winnen.' zegt hij terug. 'jaa tuurlijk.' roept Niall.

'oke. zullen we maar gaan bowlen. zegt calum om het onderwerp te veranderen.

Reacties: