FanFic.nl

Twilight Zone

Terrified

‘Sam, in godsnaam waarom ben je zo vroeg op?’ Dean kijkt naar zijn wekker die negen uur aangeeft.
‘Toen ik zei dat ik een plan zou verzinnen om die vampiers te gaan pakken, toen meende ik het.’
‘Alleen jouw geest produceert in de ochtend zeker.’ Dean komt vermoeid overeind. ‘Als je me zoekt, dan ben ik me aankleden.’
Er wordt hard op de deur gebonsd. Sam doet open.
‘Jullie zijn toch Sam en Dean Winchester,’ zegt het meisje gehaast. Sam knikt. Snel duwt ze Bella naar binnen. Nergens aankomen, waarschuwt ze haar.
‘Ik denk dat ik een probleem heb.’ Sam pakt een glas water voor ze en laat haar rustig zitten.
‘Begin eens met je naam.’
‘Jennifer Hudson.’
‘Hudson van William Hudson.’ Ze knikt.
‘William is mijn vader.’ Ze werpt een blik op Bella. ‘Ik heb geen flauw idee waar hij is en ik kan hem ook niet bereiken. En gisteravond kwam er een jongen op mij af met de mededeling dat hij me zo mooi vond en dat hij fotograaf was en dat hij graag foto’s van mij wilde nemen. Hij zou me vandaag bellen om een afspraak te maken en ik hem mijn nummer gekregen. Maar er klopt iets niet. Toen ik in zijn ogen keek, leken ze een rode gloed te hebben. Ik ken de verhalen ook en ik denk dat ik een fout heb gemaakt. Ik had beter op moeten letten, maar hij beloofde geld en we kunnen het zo goed gebruiken. Maar als ik nu vlucht, dan heeft hij zijn zinnen waarschijnlijk op mij gezet en komen we niet meer van hem af. Dan breng ik Bella alleen maar meer in gevaar.’
‘Rustig maar. We verzinnen wel wat.’
‘Dus als ik het goed begrijp, heb je een deal gesloten met een vampier voor een fotoshoot. Ik zeg doen.’
‘Wat,’ roepen zowel Sam als Jennifer uit.
‘We weten nu wie ons volgende slachtoffer is en we kunnen kijken waar het plaatsvindt, een balletzaal hier in de beurt. We kunnen zo makkelijk aan een adres komen en anders ontlopen die vampieren ons weer. Dit is een uitgelezen gelegenheid. Daarbij weet zij precies wat er aan de hand is.’
‘Je wilt me gebruiken als lokaas?’ Jennifer kijkt hem ongelooflijk aan. Dan werpt ze haar blik weer op Bella. Die zit rustig televisie te kijken.
‘Ik zal wel moeten. Voor Bella is dat het beste. Maar kunnen jullie me garanderen dat er niets met me gebeurd. En als er wel iets met me gebeurd dat jullie papa voor haar zoeken. Dat jullie voor haar zorgen, totdat je hem hebt gevonden. Dat ze toch een leven krijgt, als hij niet meer gevonden wordt.’ Jennifers stem klinkt zo wanhopig dat Sam er bijna door breekt.
‘Ja, wij zullen er anders voor zorgen dat alles goed komt met Bella.’
‘Maar we gaan ervoor zorgen dat dat helemaal niet nodig is. Je blijft gewoon hier totdat Nate contact met je opneemt en dan regelen we alles samen met je. Je hoeft dit niet alleen te doen.’ Ze knikt dankbaar en dan gaat haar telefoon. Sam knikt dat ze hem op moet nemen en even aarzelt ze. Dan ademt ze eens diep in en neemt op.
‘Hallo met Jennifer.’
‘Hallo met Nate, de fotograaf.’
‘Hai.’
‘Ik wilde graag een afspraak met je maken voor de fotoshoot.’
‘Oké, dan neem ik even mijn agenda erbij.’ Uit haar tas haalt ze een echte agenda en een pen. Sam kijkt en luistert over haar schouder mee.
‘Heb je een voorkeur voor een dag,’ vraagt ze beleefd.
‘Het liefste zo snel mogelijk.’ Sam knikt naar haar dat het goed is. Ze zijn er klaar voor. Ze wijst de zaterdag aan.
‘Ik kan zaterdag wel.’
‘Hmmm, kan je de zondag ook. Die dag komt beter uit. Ik wilde foto’s maken in een balletzaal en die staat dan leeg.’
‘Ja dat kan ook. Waar zou ik dan het beste heen kunnen komen.’
‘Ken je balletschool de Love piques?’
‘Nee, waar zit die precies?’
‘Die zit op de hoek van Troitstreet en Deemstreet.’
‘Oké, welke tijd wil je afspreken.’
‘Laat in de avond staat daar een mooie ondergaande zon. Dus ik dacht zelf aan een uur of zeven. Dan kunnen we dan al beginnen en daarna nog wat andere mooie kiekjes nemen.’
‘Oke, dan ben ik daar rond zeven uur.’
‘Dan heb ik nog een vraag aan je. Kun je bloemenparfum dragen en een prachtige witte jurk aantrekken.’
‘Ehm, ja denk ik.’
‘Goed, dat is dan afgesproken.’ De lijn wordt verbroken, voordat Jennifer nog iets kan zeggen. Ze kijkt angstig naar Sam en Dean.
‘Ik voel me hier niet gerust op.’
‘Wij zorgen ervoor dat je niets kan overkomen.’
‘Door een jurk, kan ik geen pistool dragen.’
‘Hij heeft het toch door als je dat wel doet, maar je kan ook laarzen aan doen. Dan zie je er lief, schattig maar toch stoer uit.’ Ze begint te lachen om de opmerking van Sam. De taak ligt nu bij Sam en Dean om Jennifer helemaal voor te bereiden. Verder is het alleen nog maar afwachten tot zondag.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.