Hoofdcategorieën
Home » Sprookjes » FairyWood (Stand Alones) » Tea Party
FairyWood (Stand Alones)
Tea Party
Alice trekt de gordijnen open. Het zonlicht trekt gelijk het kleine kamertje door. Het grote hemelbed baadt in het licht, net als de enorme boekenkast. Dan valt haar oog op een kleine zakhorloge. Haar gedachte worden weer teruggetrokken naar wonderland. Het was zo’n geweldige droom, met mensen die ze echt kent. Maar kom op, een konijn die praat en continu op een zakhorloge kijkt. En dan vooral haar eigen konijn die op een zakhorloge kijkt. Zoiets zou Mister Rabbit nooit doen. Maar het is wel gezellig om eens een lekker kopje thee te gaan drinken. Alice pakt een tasje en loopt de deur uit.
Buiten op straat komt Alice Miss Butterfly tegen.
‘Alice, wat gezellig je te zien buiten de winkel om. We moeten het echt weer eens hebben over een nieuw recept voor een cupcake. Zoiets als een cupcake van de maand.’
‘Dat moeten we zeker een keer doen, maar ik wilde eigenlijk een kopje thee gaan drinken bij Mad.’
‘Ga je naar Mad Hatter. Oh, je vindt het toch niet erg als ik meega.’
‘Natuurlijk niet. Hoe meer mensen, hoe meer vreugd. Daarbij vindt Mad het altijd gezellig als er veel mensen komen.’ Miss Butterfly steekt haar arm door de arm van Alice en samen lopen ze naar het huis van Mad Hatter. Mad Hatter woont boven zijn hoedenwinkel. Als Alice aanbelt, doet hij meteen open.
‘Goedemiddag Alice en Miss Butterfly wat een verrassing.’
‘Hallo Mad. Ik dacht, laat ik maar weer eens een lekker kopje thee bij Mad gaan drinken. Dus hier ben ik.’
‘Een kopje thee? Oh natuurlijk, een kopje thee. Kom erin, kom erin.’ Mad gaat aan de kant en laat zijn gasten naar binnen.
‘Mouse, we hebben gasten. We gaan thee drinken, wil jij ook een kopje thee?’ De muis kijkt hem met schattige oogjes aan vanuit zijn kooi.
‘Maar natuurlijk wil jij ook thee, met een lekker stukje kaas.’ Heel snel zet Mad theewater op en dekt een tafel, zodat ze kunnen zitten. Er wordt een prachtig porseleinen servies uit de kast gehaald. Miss Butterfly haalt wat cupcakes uit haar mandje en legt deze op een schaal. Mad zorgt voor een kaasplankje voor Mouse.
‘Thee is klaar.’ Hij rent met de theepot vol water en een schaal vol theezakjes naar de tafel. Alles gaat maar net goed. Alice is samen met Miss Butterfly op een stoel gaan zitten. Mad haalt nog snel even Mouse uit zijn kooi en zet hem op zijn schouder neer. Aan tafel wordt Mouse op de kaasplank gezet.
‘Deze kaasplank is helemaal voor jou. En hier is je kopje thee.’ Een flessendop vol met thee wordt voor het beestje neergezet.
‘Hoe gaat het met je zaak Mad?,’ vraagt Alice beleefd.
‘Met mijn zaak. Oh goed hoor. Ik heb vandaag toch weer een paar te gekke ideeën gekregen voor hoeden. Ik denk dat morgen daar nog lang mee bezig ben. Daarbij heb ik ook een opdracht gekregen van de Red Queen. Ze wilde een prachtige rode hoed.’
‘Dat is zo geweldig dat het goed gaat. Ik moet toegeven dat je ook zo’n mooie leuke en originele hoeden maakt.’ Mad gaat er van stralen.
‘Daar ben ik het helemaal mee eens. Misschien moet ik maar eens een modeshow gaan houden voor allerlei hoeden. Maar dan moeten jullie daar heerlijke cupcakes bij maken.’
‘Natuurlijk maken wij dan heerlijke cupcakes.’
‘Er gaat niets boven jullie cupcakes,’ zegt Mad terwijl hij een hap ervan neemt.
‘Oeh, vanille met aardbeienroomvulling. Mijn absolute favoriet, maar dat wist je natuurlijk Miss Butterfly.’
‘Mad, waar zie je me vooraan. Je bent een vaste klant in onze winkel. Natuurlijk weten we wat jij lekker vindt. We zouden ons moeten schamen, als we het niet wisten.’
‘Weet je wat me nu echt leuk lijkt, is een gigantische tea party organiseren voor alle bewoners van Fairywood en in het bos daarbuiten.’ Miss Butterfly reageert meteen enthousiast.
‘Ja. En dan kunnen daar allemaal kraampjes komen te staan. We zorgen voor thee en voor lekkernijen. Alice dat is toch geweldig. Er is geen betere reclame denkbaar voor onze winkel.’
‘Toch betwijfel ik of wij dat zelf kunnen regelen. Want alleen al de lekkernijen maken is veel werk en dan de rest nog moeten regelen, is veel en veel te veel werk.’
‘Verpest het idee nou niet Alice.’
‘Ik verpest het niet. Ik denk alleen dat we het niet met drieën kunnen realiseren.’
‘Daar heb je wel een punt.’ Mad pakt een potlood en tekent een punt op een blad papier.
‘Maar een punt kun je altijd oplossen door er een lijn van te maken. En die lijn vertakt zich dan verder in mensen die kunnen helpen.’ Ondertussen staat er een boom op het papier.
‘Mad ik volg je niet helemaal,’ begint Miss Butterfly voorzichtig. Zijn ogen kijken haar een doordringend aan. Mad is het ondertussen wel gewend, dat niet iedereen zijn gedachtekronkels kan volgen.
‘Nou kijk,’ begint hij opnieuw, ‘wij kunnen het niet organiseren. Dus wij zijn de punt. Daarom moet je om hulp vragen. De streep is de vraag. Hoe meer mensen er helpen, hoe groter de boom wordt. Dus hoe meer je voor elkaar kunt krijgen. En hoe beter de oogst van die boom is. We hebben allen wat hulp nodig.’
‘Ik weet daar de aangewezen persoon voor,’ roept Alice uit. ‘Snow is de beste in regelen. Als zij wil helpen met regelen, wordt dit idee een topfestiviteit.’
‘Er moet wel nodig weer iets gebeuren op het plein ja,’ mompelt Mad dan.
‘Morgen zal ik het wel aan Snow vragen,’ belooft Alice. Mad pakt nog een cakeje met vanille en aardbeienroomvulling. In zijn hoofd zit het dorpsplein al vol met mensen, muziek, dansen en theedrinken. Dit zou de festiviteit voor hem zijn. Mouse zit tevreden van zijn kaasplankje te eten. Alice en Miss Butterfly zijn van onderwerp verwisseld. Nu hebben ze het over de cocons in de tuin van Miss Butterfly. De rupsen zouden snel vlinders moeten worden. Alle drie leunen ze heerlijk tegen hun leuningen van de stoel aan.
Aan het eind van de dag gaan Alice en Miss Butterfly weer naar huis. Er zijn vele plannen gesmeed, die geweldige momenten op kunnen gaan leveren.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.