Hoofdcategorieën
Home » Harry Potter » Bleed Forever » Chapter 27
Bleed Forever
Chapter 27
Chapter 27
“Niet doen! DANE! … we zijn er geweest.” Kyle sloeg zichzelf voor zijn hoofd en keek toe hoe Dane achteruit sprong en zichzelf probeerde los te maken uit de kappa die was ontsnapt door Dane’s onhandigheid. “Pap vermoord ons.” Gromde Kyle die zijn toverstok pakte maar zich niet echt haastte om zijn broer te bevrijden uit de Kappa’s greep die half uit zijn aquarium hing. “Sta daar niet zo en help me!” riep Dane nijdig tegen Kyle die grijnsde “Gast, je moet je pas zorgen maken als hij zijn klauwen om je nek weet te krijgen.” Hij sloeg zijn armen over elkaar en bleef rustig toekijken hoe Dane uit alle macht probeerde zijn been terug te krijgen van de Kappa die hem juist naar zich toe wilde trekken zodat hij zijn schubbige klauwen om Dane’s nek konden vouwen en hem kon wurgen. Kyle ging er vervolgens maar bij zitten. Dane en Kyle hadden geluk dat Remus er niet was vanwege de volle maan dus hadden ze nog kans om alles op te ruimen en te doen alsof er niets was gebeurd. Ze moesten alleen de Kappa terug in zijn aquarium terug zien te krijgen zonder dat ze hem zouden verwonden en zonder dat Dane zou worden gewurgd. Kyle wist dat een kappa niet moeilijk te verslaan maar hij vond het wel leuk om dit te zien. Dane had het aap achtige wezen vrij gelaten dus hij bevrijdde zichzelf dan ook maar. Dane echter, had zijn toverstok laten vallen, en kon er niet meer bij en hij werd steeds dichter naar het aquarium to getrokken. De blik op de kop van de Kappa werd bijna gelukzalig toen hij doorkreeg dat Dane’s nek dichterbij kwam “KYLE!” brulde Dane die nu boos begon te worden omdat zijn broertje met een geamuseerde blik zat toe te kijken “Ja?” “IK ZWEER HET OP MIJN LEVEN ALS JE ME NU NIET HELPT VERMOORD IK JE!” Kyle schaterde het uit “Als ik je nu niet help vermoord de Kappa je vanzelf wel dan gaat mij vermoorden toch lastig.” “Ik kom terug als geest en laat je geen seconden met rust!” gromde Dane die nog steeds zichzelf aan iets vast probeerde te grijpen. Kyle zette zich lachend af van het bureau “Relashio” zei Kyle en wees met zijn toverstok op de klauwen van de Kappa, er schoot een rode straal uit Kyle’s stok die de Kappa’s klauwen raakte die spontaan Dane’s been loslieten. Dane krabbelde snel overeind en zorgde voor een ruime afstand tussen hem en het wezen dat nu wat minder vrolijk keek en probeerde helemaal uit zijn aquarium te klimmen. Kyle keek zijn broer aan die aan het uithijgen was en toen naar de Kappa “Ik zou je hem best willen geven dan ben ik ook van hem af maar ik denk niet dat mijn vader me dat ik dank afneemt.” Verzuchtte Kyle een beetje dramatisch tegen de Kappa wat resulteerde tot een klap van Dane tegen zijn schouder. Kyle perste zijn lippen op elkaar om niet weer te lachen en zorgde dwong de Kappa terug zijn aquarium in om vervolgens het ding weer op slot te doen. Kyle schudde zijn hoofd en keek naar Dane die over zijn been wreef “Dat best is nog sterk ook.” “Heb je niet opgelet in je derde jaar? Pap heeft die dingen behandeld. Of lag je weer te slapen?” “Ik slaap nooit tijdens de lessen van pap.” Gromde Dane. “Dan heb je niet goed opgelet. Trouwens wat dacht je toen je het aquarium open maakte? Awh wat een lief beestje ik wil kroelen?” Kyle begon het kantoor van Remus op te ruimen wat een bende was geworden door Dane’s onhandigheid. De deur van het kantoor vloog met een klap open en in de deuropening stond Luthien. Ze keek even het kantoor door dat er nog steeds uitzag alsof er een bom in was ontploft en keek toen naar de twee broers “Wat doen jullie nou weer hier?” vroeg ze verbaasd. “Dat kunnen wij ook aan jou vragen. Dit is het kantoor van onze vader namelijk.” Zei Kyle droogjes. Luthien rolde met haar ogen “Ik kwam iets ophalen voor mijn vader gezien hij de lessen van Remus over neemt zolang Remus niet aanwezig kan zijn.” “Waarom doet hij dat zelf niet.” “Omdat hij bezig is met toverdrank huiswerk nakijken en heel erg veel D’s geven.” – dat kwam er fouter uit dan de bedoeling was en Kyle en Dane keken haar dan ook beiden voor even heel vaag aan voor ze beiden begonnen te lachen. Luthien sloeg ongeduldig haar armen over elkaar en rolde met haar ogen. Mannen. “Zijn jullie klaar ? Dan kunnen we wat nuttigs gaan doen.” Dane steunde tegen de muur aan en had zijn handen tegen zijn buik gedrukt van het lachen, Kyle was de eerste die zich herstelde en overeind kwam. “Tuurlijk, tuurlijk. Laten we wat nuttigs gaan doen…uh..zoals wat precies?” Luthien kon zichzelf wel voor haar hoofd slaan “Uhg, ik ben omringt door idioten.” Mompelde ze zo zacht dat zowel Kyle als Dane het niet kon horen maar het gaf haar voor een moment wel even wat voldoening. “Band oefening.” Zei ze toen maar hardop en Kyle trok een gezicht “Je wilt dat ik dat nummer doe he?” vroeg hij niet bijster enthousiast “Het is een goed nummer.” Luthien pakte een rol perkament van het bureau van Remus, die ze waarschijnlijk nodig had voor haar vader en keek de twee broers weer aan “15 minuten. Kamer van Hoge nood. De rest is er ook gewoon bij.” En met dat gezegd te hebben draaide Luthien zich om, om naar haar vader terug te gaan die haar had gevraagd of ze het lessen schema van Remus wilde halen. Remus was het waarschijnlijk vergeten zelf te geven aan Severus, wat Luthien hem niet kwalijk kon nemen. Zijzelf was er ook niet altijd even scherp met haar hoofd bij, het zat namelijk meer bij Sirius die nog steeds geen tekenen van leven had vertoond. Nou ja… tekenen van leven… het enige wat aangaf dat hij nog leefde was zijn trage ademhaling en die vreselijke monitor die zijn hartslag aangaf maar daar was ook alles mee gezegd. Sirius was nog steeds net zo buiten bewustzijn als dat hij was toen hij in het St. Holisto terecht kwam een paar weken geleden.
Het was al laat, Severus zat achter zijn bureau nog wat opstellen na te kijken maar ergens in zijn achterhoofd vroeg hij zich af waar Christina was. Het was niets voor haar om zo lang weg te blijven. Ze was naar Sirius gegaan maar nog niet terug gekomen en Severus begon zich af te vragen of er weer iets was gebeurd in het St. Holisto, maar aan de andere kant zou hij dan wel wat gehoord hebben toch? Hij schoof de opstellen aan de kant en leunde achterover met een frons in zijn voorhoofd. Als er iets was gebeurd… hij had mee moeten gaan naar Sirius maar hij had nog bergen nakijkwerk liggen en ook nog eens het huiswerk dat Lupos had opgegeven moest hij nakijken voor hij zijn les zou overnemen voor morgen, daar had hij echter nog niets aan gedaan en het leek hem ook niet dat er iets van zou komen vanavond, niet zolang Chris nog niet terug was. Hij had die gedachten nog niet eens afgerond in zijn hoofd of de deur werd met een klap open gegooid en Christina stond wankel in de deuropening met een brede grijns van oor tot oor op haar gezicht. Severus die overeind was gesprongen keek haar berekenend aan “Wat heb je gedaan?” vroeg hij behoedzaam toen Chris zwalkend naar hem toe kwam lopen, tegen hem aanviel en haar armen om zijn nek heen gooide “Sev! Oh !” Christina begon te giechelen “Hmm waarom lig jij nog niet in bedje?” vroeg ze met een dubbele tong. Severus rook de vuurwhiskey om haar heen en sloot zijn ogen even. Fantastisch. “Chris..” begon Severus geduldig terwijl Christina begon te zingen. “Wat is er Sevje?” “Misschien word het tijd dat je naar bed gaat?” Christina keek hem aan alsof hij gek was geworden. “Hoezo?” vroeg ze verbijsterd “Het is laat.” “Nee joh! Het is nog hartstikke vroeg.” Ineens verdween haar grijns van haar gezicht en keek ze diep ongelukkig “Siriusje word maar niet wakker… misschien word hij nooit meer wakker.” En daar was de reden dat Christina was gaan drinken. Sirius lag nu al weken in coma en er was geen verandering te zien geweest en Christina begon de hoop te verliezen, als de helers niets konden doen, wie dan wel? Perkamentus had misschien een oplossing gehad maar hij was dood… Severus keek naar Christina en tilde haar op toen ze keihard begon te huilen. Hij bracht haar zonder een woord te zeggen naar hun slaapkamer. Voorzichtig legde hij haar op hun bed neer en boog zich naar haar toe om haar te helpen met uitkleden gezien ze daar zelf niet bepaald toe in staat leek te zijn. Het moment dat Severus haar wilde helpen met haar mantel, schoot Chris overeind en begon uit alle macht aan zijn gewaad te trekken. Voor iemand die dronken was, had ze toch behoorlijk veel kracht in haar handen en voor Severus het door had, schoten alle knoopjes die aan de voorkant van zijn gewaad zaten, de hele kamer door en stond hij nu een beetje verbaasd naar Chris te kijken met een half open gewaad, dat nu dus aan vervanging toe was. Christina was nu op ooghoogte en gleed met haar hand langs zijn borst en begon te giechelen “hihi…huid.” Grinnikte ze vrolijk. Ze keek hem aan met pretoogjes en maakte een of ander katachtig geluid “Miaaauuuw Sev?” “Hoeveel heb je wel niet op Chris?” “Wat Op?” “Alcohol…” Severus keek haar aan met een blik van pure verbijstering en ongeloof alsof hij niet kon geloven dat hij met dit wezen getrouwd was. Het duurde even voor Christina antwoord gaf, ze keek heel bedenkelijk alsof ze aan het tellen was hoeveel glazen vuurwhiskey ze had gedronken, in te tijd dat ze aan het nadenken was, probeerde ze nog steeds uit alle macht Severus van zijn gewaad te verlossen. Severus deed niet bepaald moeite om haar tegen te houden. “Ik heb uh … een paar glaasjes op.” Alsof ‘een paar glaasjes’ maar 2 of 3 glazen waren geweest terwijl Severus wist dat het waarschijnlijk eerder 2 of 3 flessen waren geweest. Severus trok een wenkbrauw op, pakte haar handen en hield die weg van zijn lichaam “Je bent wel heel druk bezig met mij van mijn kleding te ontdoen maar ondertussen heb jij nog al je kleding aan.” Christina keek omlaag naar zichzelf “Oh … oh krijg nou ! Ik had het idee dat ik al geen kleding meer aan had ! Nou dan moeten we daar maar even wat aan doen!” Christina liet zich terug vallen op haar kont en begon onhandig haar mantel los te maken terwijl Severus geamuseerd stond toe te kijken. Als ze het zelf deed hoefde hij het niet te doen. “Zooooo !!” Christina keek hem grijnzend aan toen ze eindelijk na wat een eeuwigheid had geleken, alleen in haar lingerie voor zijn neus zat en Severus enigszins moeite had met zijn gezicht in de plooi te houden. “En nu?” vroeg hij nog steeds zeer geamuseerd. Het kwam niet vaak voor dat Christina dronken was, en ze zeldzame keren dat ze dat was, had hij de grootste lol. Chris kroop naar hem toe en deed nogmaals een poging om hem van zijn gewaad te ontdoen en Severus besloot haar maar enigszins te helpen.
Het moment dat ze beiden niet meer aan hadden dan hun ondergoed keek Christina hem weer recht aan met haar pretoogjes “En nu?” vroeg Severus droogjes alsof hij niet wist waar Christina op uit was. Dit deed ze altijd als ze dronken was en het eindigde altijd hetzelfde… Christina trok een pruillipje “Moet je dat echt vragen?” vroeg ze met een zielig stemmetje “nou ja met jou weet je het maar nooit.” Christina begon weer te giechelen “Nou uh…” er ontstond een lachbui bij Chris en Sev rolde even met zijn ogen. Ze kon niet eens meer normale zinnen vormen. “Ik … wil…jou.” Mompelde ze terwijl ze hem een kus probeerde te geven en Severus draaide zijn hoofd weg “Chris” begon hij maar erg veel verder kwam hij niet gezien Christina zijn gezicht met beiden handen had vastgepakt en haar lippen nu op die van hem drukte in een dwingende kus. Severus wist zichzelf los te worstelen. Christina keek hem zielig aan en trok een pruillipje “Chris kom op.. Je moet gaan slapen.” Begon hij met enige tegenzin. Christina keek hem lang aan en liet zich toen op haar rug vallen, waarna ze zich omdraaide op haar buik en keihard met haar vuisten op het bed begon te rammen en begon te jammeren “Ik wil sex!” brulde ze en Severus kon een diepe zucht niet onderdrukken. Hij plofte naast Christina neer en wachtte tot haar spontante woede aanval voorbij was waarna ze hem met puppy oogjes aankeek “Alsjeblieft?” vroeg ze weer met dat zielige stemmetje waar Severus niet tegen kon en op dat moment wist hij dat het tevergeefse moeite was om te proberen haar te laten slapen. Ze zou niet rusten voor ze kreeg wat ze wilde, en wie was hij om het haar niet te geven?…
De volgende ochtend werd hij wakker door een zacht gekreun dat uit de badkamer kwam en hij wist dat Christina zich nu waarschijnlijk behoorlijk beroerd voelde. Severus kwam overeind en liep naar de badkamer waar Christina op de grond in hun douche zat, haar ogen gesloten en haar hoofd tegen de muur als steun. Zo zat ze onder de warme straal van de douche, ze had niet eens moeite gedaan om het douchegordijn dicht te doen. Hij leunde tegen de muur aan en sloeg zijn armen over elkaar om vervolgens zijn wenkbrauwen op te trekken “Zit je lekker?” vroeg hij met een flauwe glimlach. “Ja fantastisch.” Gromde ze chagrijnig en sarcastisch. Ze keek naar hem op en Severus kon zijn glimlach net op tijd veranderen naar een serieus bezorgd gezicht. “Wat sta je te kijken?” vroeg ze geïrriteerd en Severus haalde zijn schouder op “Ik kwam kijken of je nog leefde. Het leek er namelijk op dat er een of ander monster in de douche zat met dat geluid wat je maakte.” Zei hij droogjes en Christina keek hem voor een tijdje heel stom aan voor ze zacht gromde “Doe eens wat nuttigs.. kan je niet een drankje voor me maken wat de hoofdpijn verminderd?” vroeg ze zo mogelijk nog chagrijniger dan ze net had gedaan. “Tuurlijk schat.” Severus gebruikte zijn poeslieve stem, draaide zich om en liep met een geamuseerde blik naar zijn kantoor waar hij begon aan het drankje voor Christina. Het was zo gemaakt en nog voor Chris klaar was met douchen zat hij al op bed te wachten met 2 koppen in zijn hand. 1 wat het drankje voor Chris bevatte en een kop koffie voor zichzelf. Christina kwam de badkamer uitgelopen met alleen haar badjas aan en een hoofd als een necroot. Ze plofte naast Severus neer en nam dankbaar het drankje aan wat hij haar gaf. Zo zaten ze even in stilte tot Chris haar drankje op had en eindelijk haar mond open deed “Dus..wat heb ik gisteren allemaal gedaan? Je leek in een behoorlijk goed humeur net.” Severus keek haar onschuldig aan “Oh niet veel bijzonders hoor. Je kwam binnen, viel op bed neer, begon mij uit te kleden, toen jezelf en je eiste sex. Ik kon niet weigeren helaas. Je was best dwingend.” Christina keek hem lang aan zonder een woord te zeggen en gromde toen weer “Dus eigenlijk heb ik hetzelfde gedaan wat ik altijd doe als ik sex wil?” Severus snoof “Nee. Jezelf uitkleden is meestal geen onderdeel van het hele sex gebeuren als je nuchter bent. Dan moet ik het doen. Zeer veel moeite is dat altijd. Het was wel eens een keer leuk om te zien hoe je dat helemaal zelf deed.” Christina rolde met haar ogen, hij vond het veel te leuk allemaal naar haar zin. “Oh en je hebt mijn gewaad gesloopt.” Hij knikte naar de verzameling knopen die door de hele kamer verspreid lagen en Christina grinnikte “Oops.” Zei ze alsof ze het zo vreselijk vond. Alsof hij niet 10.000 van datzelfde soort gewaden had. De humor verdween uit Severus zijn gezicht en hij kreeg zijn standaard serieuze blik terug, Christina wist wat eraan zat te komen en zuchtte diep “Waarom nu?” Christina keek naar de nu lege mok in haar handen “Ik weet het niet precies. Ik was bij Sirius, Luthien ging vroeg terug naar Zweinstein vanwege een band repetitie. Ze wilde niet weg maar ze hebben binnenkort een soort gig in de drie bezemstelen.” Begon ze langzaam en onzeker te vertellen alsof ze zelf niet eens meer wist wat er precies was gebeurd “Het is 3 weken geleden dat Sirius in coma raakte en hoe langer het duurt voor hij wakker word, hoe groter de kans is dat hij nooit meer wakker word… dat was het moment dat ik het gevoel kreeg dat hij ook nooit meer wakker zou worden. Alsof ik hem al kwijt was.” Severus begreep het ergens wel, hij zou waarschijnlijk ook volledig doorslaan als er iets zou gebeuren met Melian, behalve dan wat er nu met haar aan de hand was gezien ze dat zelf had gedaan. Die hele scheiding die eraan zat te komen met Remus, hij kon niet zeggen dat hij vond dat Remus ongelijk had, maar als Melian in coma zou raken of werd vermoord of iets zou hij waarschijnlijk ook naar de whiskey grijpen.. of iets sterkers.
Melian schoot rennend tussen de leerlingen door die zoveel mogelijk probeerde uit de weg te springen toen ze haar aan zagen komen maar niet iedereen had ze snelheid van zwerkbal spelers en reflexen om op tijd weg te duiken dus er lagen genoeg leerlingen op de grond die Melian met alle geweld van dien opzij had gegooid zodat ze door kon rennen naar de kerkers. Ze gooide de deur van Severus zijn kantoor met een klap open en liep ook zonder enige waarschuwing of wat dan ook de kamer van Severus en Christina binnen. Beiden, keken echter verbaasd op en Severus was duidelijk geïrriteerd dat ze waren gestoord, zijn geïrriteerde blik verdween toen hij zag dat Melian aan het hijgen was, rood was aangelopen en grote ogen had opgezet alsof ze in paniek was. “Mel? Wat is er aan de hand?” vroeg Severus direct op scherp. Melian hijgde nog steeds en was duidelijk tijdelijk niet in staat om woorden te vormen of enig geluid te produceren tot haar longen weer zouden werken. Het duurde echter niet lang voor Melian haar longen weer begonnen te functioneren “Zweinsveld word aangevallen. Dementors, dooddoeners.” Begon ze en ze hield haar hand tegen haar hart aan en werd ineens lijkbleek “Remus is daar… in het krijsende krot.” En nog voor iemand haar tegen kon houden of kon vragen wat ze wilde doen, was Melian omgedraaid en het kantoor al weer uitgerend om naar Zweinsveld te gaan. Ze rende weer terug maar werd onderweg tegen gehouden door Kyle, Dane, Luthien, Chanelle en Revius die waarschijnlijk of onderweg waren om te repeteren of gewoon samen aan het rond hangen waren… het maakte Melian eigenlijk niet uit maar Kyle hield haar tegen “Mam? Wat is er aan de hand?” dat was de tweede keer dat het aan haar werd gevraagd en het viel Melian raar genoeg op dat Kyle dezelfde toon had als Severus “Zweinsveld, dooddoeners, dementors… jullie vader is daar.” Zonder op verdere uitleg te wachten, rende Kyle, Dane en Amber met hun moeder mee. Luthien was voor een moment te verbaasd om direct te reageren maar keek toen Chanelle en Revius aan die schijnbaar het zelfde probleem hadden. “Uhm … ik denk dat ik mijn familie maar even ga helpen.” Begon Luthien die zich wilde omdraaien maar tot een halt werd geroepen door Severus die ineens achter haar stond “Papa. Waar kom jij ineens vandaan?” “Waar denk je? Je moeder is de orde aan het inlichten over de aanval ik wil dat jij hier blijft.” Zei hij streng en Luthien keek hem spottend aan “Echt pap? Gaan we dat weer doen?” Severus wilde duidelijk er tegenin gaan maar Revius was hem voor “Ik let wel op haar professor Sneep.” Zei hij met zijn charmante glimlach. Luthien’s mond viel open en ze keek hem verbijsterd aan. Chanelle daarentegen knikte “Ik ook. Ze komt niet langs ons.” Luthien draaide haar hoofd naar de Ravenklauwer die haar niet aankeek maar strak naar Severus keek die knikte en achter Melian, Kyle, Dane en Amber aan ging. Zodra haar vader buiten gehoor afstand was keek Luthien naar haar vrienden “Echt?” vroeg ze alsof ze niet kon geloven dat Revius en Chanelle haar zo zouden behandelen. “Luth. We zeiden dat we op je zouden letten en je niet langs ons zou laten komen. We hebben niet gezegd dat we hier bleven. Wij gaan mee naar Zweinsveld.” Zei Chanelle droogjes. “Chanelle… je bent net uit de ziekenzaal na de vorige aanval.” Begon Luthien die nu toch een glimlach op haar gezicht had “Ja klopt en ik wil de verantwoordelijke daarvan graag even spreken.” Luthien kon zeggen wat ze wilde over Chanelle maar de meid had hersens een grote mond, en ze was dapper. Luthien knikte en keek toen naar Revius die een wenkbrauw optrok “Wat? Ik was serieus. Ik hou je in de gaten, maar dat betekend niet dat ik niet mee ga en probeer zoveel mogelijk te helpen.” Luthien glimlachte, knikte en gedrieën gingen ze ook op weg naar Zweinsveld.
Reacties:
Luth. We zeiden dat we op je zouden letten en je niet langs ons zou laten komen. We hebben niet gezegd dat we hier bleven.
en en en en
Ja klopt en ik wil de verantwoordelijke daarvan graag even spreken.
Die twee zinnen. Echt geweldig bedacht.
En nu weer snel verder *puppyoogjes*
x
Beter ga je snel veder, want dit was wederom weer awesome en super komisch XD
Ik ga weer stuk xd
we waren goed bezig xd
gaat is ff gauw veder chop chop chop
Thnx Guys,
ik heb een briljant plan voor mn volgende hoofdstuk maar ben even aan het strijden met mijn writersblock die ineens op is komen zetten >.<