FanFic.nl

Nobody's Life

2: SAÏX, een gastje dat veel dingen hoort en ziet!

"Wat is hier allemaal aan de hand?"

Ik keek verschrikt op en zag Saïx de kamer binnen komen.

"Oh, hoi Saïx," zei ik zo onschuldig mogelijk. Saïx had zo zijn vervelende kanten.. Dat hij bijvoorbeeld enorm vaak alles hoorde. En dat was niet zo mooi op dit moment.

"Altix, ik wil antwoorden," zei hij.

Ik keek hem zogenaamd wazig aan.

"Antwoorden?"

"Doe niet alsof je er niets van weet!" beval hij. "Zeg het: waar is Larxene?"

Ik krabde aan mijn kin. Wie zou het sowieso nou boeien waar Larxene was? Ze was een enorm gemeen mens. Ik was er zelf eigenlijk reuze blij mee dat ze nog niet terug was gekomen van die missie. Maar ja, Saïx leek het weer eens graag te willen weten. Hij wilde natuurlijk weer de pret verpesten...

"Nou, sorry hoor," mompelde ik. "Waarom kijkt iedereen altijd meteen naar mij?"

"Als er iemand is in deze Organization die een hekel heeft aan Larxene, ben jij het wel. En als ik het goed begrijp, de laatste missie waar zij naartoe was gegaan, was samen met jou. Vreemd dat jij wel bent teruggekomen van de missie, maar Larxene niet.. Hoe zou dat toch komen.."

"Hé!" riep ik verontwaardigd uit. "Hoezo ben ik nou weer degene die de Larxene-hater is? Demyx heeft ook een gruwelijke hekel aan haar!"

Demyx veerde overeind. "Oh! Laat me erbuiten, wil je?"

"Stilte!" riep Saïx kwaad uit en hij keek enorm boos naar mij. "Altix, geef antwoord of ik zeg het tegen de superior!"

"Ooh.." zei ik spookachtig. "Wat ben ik bang.."

"Ik waarschuw je! Wil je soms dat hij je verandert in een dusk?!"

"Nee," gaf ik toe. "Maar ik heb je toch al gezegd dat ik het niet weet? Dus best, zeg het maar tegen meneertje Xemnas! Ik heb hier niets mee te maken!"

Saïx gaf me nog een kwade blik en liep toen de kamer uit.

"Phew!" zuchtte Demyx. "Dat scheelde niet veel!"

"Hoe bedoel je?" reageerde ik gladjes. "Ik weet niet waar iedereen het over heeft."

Zexion klapte zijn boek dicht.

"De laatste missie waar jij en Larxene naartoe waren gegaan.. Waar was dat?"

Ik keek hem even aan. "Uhm.. In Agrabah geloof ik.. Hoezo?"

"Hm," zei Zexion. "Daar moet ik vandaag heen. Ik zoek wel naar haar."

Ik keek hem verbaasd aan. "Waarom? Iedereen haat haar!"

"Om Xemnas niet boos te krijgen, dat is waarom. En ik heb trouwens geen zin in zo'n vergadering.."

Demyx hief zijn handen. "Ik moet toegeven, daar heeft ie wel gelijk in, Altix!"

Ik knikte zuchtend. Dit was niet zo heel goed. Als Zexion Larxene uit die leuke Grot der Wonderen wist te krijgen, dan zou ze me komen vermoorden! Oh, nou ja. Er zat niets anders op. Ik kreeg nog even een grijns op mijn gezicht toen ik terugdacht aan hoe ik Larxene had opgesloten in die grot. Het was erg hilarisch.

Demyx zag mijn glimlach blijkbaar en grinnikte.

"Je hebt er niets mee te maken, eh?"

"Ach hou toch je mond," beval ik hem. "Weet je wat? Ik ga eens even naar de bibliotheek."

"Ga je nou weer lezen?" vroeg Demyx. "Man, je begint steeds meer op Zexion te lijken!"

Ik haalde mijn schouders op en liep de Grey Area uit.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.