FanFic.nl

Nobody's Life

3: Larxene heeft weer eens zin in moord en doodslag... Vaarwel bibliotheek!

Ah, daar was het. Mijn favoriete boek. De Legende van Aladdin. Dat was ook meteen het boek waarin ik gelezen had dat, als je die mooie, rode diamant in de Grot der Wonderen aanraakte, dan de hele grot in stortte. Niet dat ik die rode diamant had aangeraakt hoor, ik had Larxene gewoon simpelweg zo ver gekregen dat ze dat zelf deed. Gelukkig dat ik nog kon ontsnappen uit de grot. Larxene niet. En daar was ik enorm blij mee.

Ik zat net lekker op mijn stoel het boek te lezen, toen ik opeens een harde, pijnlijke schok door mijn lichaam voelde gaan. Ik vloog van mijn stoel, liet het boek vallen en viel op de grond.

"Au!" riep ik kwaad uit en ik stond op. Snel keek ik achter me, maar wat ik zag was niet echt een prettig gezicht. Ik zag Larxene staan aan de andere kant van de ruimte, haar haren helemaal in de war, haar kleding onder het zand en haar gezicht stond zo kwaad dat ik bijna het donderwolkje boven haar hoofd kon zien. Dit ging niet zo prettig worden voor me... Maar ik besloot dat het het waard was geweest.

"Heh heh, eh.. Hallo Larxene.." zei ik langzaam.

Ik had nog nooit iemand zo kwaad zien kijken. Larxene's ogen spuugden vuur en haar handen trilden van woede.

"IK GA JE VERMOORDEN!!!!!" schreeuwde ze kwaad uit en ze stormde op me af, haar hele lichaam vonkte van de elekticiteit.

"Oh shittt!!!" riep ik terwijl ik weg wilde rennen. Maar het was al te laat. De bliksem sloeg op me in en ik landde op de grond.

"Autsch!" riep ik weer. Opnieuw sloeg de bliksem op me in. Ik schreeuwde en vloog naar de andere kant van de kamer, waar ik tegen de muur klapte en met een harde smak op de grond viel.

Plotseling rook ik een lekkere geur. Het rook als lekker doorbakken vlees.

"Hm, wat is dat voor iets lekkers?" vroeg ik mezelf af.

En toen zag ik de zwarte rook die van me afkwam. Het duurde niet lang voor ik me realiseerde dat dat doorbakken vlees mijn eigen vlees was. Mijn huid was bijna verkoold door die leuke bliksem.

Geschrokken vloog ik overeind en probeerde weer weg te rennen, maar mijn huid deed te veel pijn en ik viel opnieuw op de grond.

"JE GAAT ERAAAN!!!!" klonk Larxene's stem weer, enorm ruw en kwaad en verschrikkelijk.

Ik sloot mijn ogen en bereidde me voor op het ergste. Ik hoorde de bliksem komen, maar het sloeg niet in.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.