FanFic.nl

Stand Alones {Persoonlijk} [GESTOPT]

12. >xHiimacookie<

Ik pak mijn koffer en loop mijn huis uit. In mijn hoofd speelt het nieuwe nummer van Ariana Grande af, Break Free. Het is zo'n leuk nummer. Ik stap in het zwarte busje dat voor mijn huis staat en mijn koffer word achterin gezet. Als ik ga zitten word ik begroet door drie half slapende jongens. Ashton moet nog opgehaald worden. Die is altijd vrolijk, dus wij zometeen ook. De chauffeur start de auto en rijd naar Ashton's huis. Daar aangekomen loopt Ash net naar buiten en zet zijn koffer achterin. Hij stapt het busje in en is nu al vrolijk. 'Goedemorgen iedereen!'
'Dude! Shut up! Het is facking half zes, niemand is zo vrolijk als jij!' Michael is altijd chagrijnig in de ochtend. Daar wen je aan. Vandaag begint de tour van 5SOS en ik ben het voorprogramma. Ik ben niet een grote zangeres, ik ben net begonnen eigenlijk. Ik werd ontdekt door, heel toevallig, hetzelfde management als 5SOS. Ik heb ze tijdens een repetitie ontmoet en het klikte meteen. Het management stelde voor dat ik meeging met hun tour. Natuurlijk zei ik ja. Dus nu zit ik in een busje met die vier gekken. Ja gekken, ze zijn allemaal veel te druk. Behalve nu. Maarja ik ben nu ook niet zo druk. Vandaag gaan we naar het eerste land, nouja, eigenlijk gewoon hier in Australië. We hebben een optreden in Sydney.

Ik schrik wakker van iemand die in mijn wang prikt. Ik open een oog en zie die twee prachtige blauwe ogen waar ik sinds het begin al verliefd op ben. 'Luke, hou op!' Zeg ik lachend en hij stopt al. 'Waar zijn we?' Ik kijk naar buiten en zie een onbekende buurt.
'We zijn bij het hotel.' Ik knik en ga rechtop zitten. Uiteindelijk stopt het busje en ik stap uit. De jongens komen ook en we lopen het hotel binnen.

Ik lig in een van de kleine bedjes van de tourbus. De bus was al bij het concertgebouw en vanaf hier gaan we met de tourbus verder rijden. Ik woel heen en weer. Ik kan niet slapen. De bewegingen van de bus, het gesnurk van Calum en door het onweer! Ik haat het. Nouja, nu is het alleen regen maar ik weet dat het dadelijk gaat onweren. Ik ben er doodsbang voor.

'Rachel, kom je? Dan gaan we naar huis.' Mijn vader pakt mijn hand en trekt me mee de winkel uit. Als we buiten staan merken we pas dat het regent en onweert. We lopen naar de fiets die verderop staat. Mijn vader haalt hem van het slot en hij zet mij op de bagagedrager. Hij gaat er zelf op zitten en fietst aan. We praten over van alles, leuke dingen maar ook minder leuke dingen. Ik zie in de verte de bliksem en hoor het donderen. Het komt steeds dichterbij. 'Papa, het komt dichterbij. Is dat wel goed?'
'Is niet erg, alles komt goed.' Ik leg mijn hoofd op zijn rug en we fietsen door. Ik merk dat de fiets wiebelt en ik kijk op. Op dat moment word de fiets geraakt door een de bliksem en het heeft mijn vader ook geraakt. We belanden op de grond en ik val van het stoeltje af. Ik huil en kijk naar mijn vader. Hij ligt daar maar op de grond. Ik begin te gillen als ik zie dat er bloed over hem heen zit. Een mevrouw die langsloopt merkt me op en rent naar me toe. 'Alles komt goed meisje. Ik bel de ambulance en die zullen voor je vader zorgen.' Ik blijf huilen terwijl de vrouw belt. Zelf wetend dat het niet goed komt met mijn papa.

Ik sla de groene dekens van me af en sta op. 'Auw!' Ik stoot mijn hoofd tegen de onderkant van Michaels bedje. Blijkbaar riep ik iets te hard want Ashton's ogen gaan open. Zijn ogen ontmoeten de mijne en hij gaat een stukje omhoog.
'Rachel, wat is er?' Ik spring van mijn bedje af en loop naar zijn bedje. Zijne is de onderste tegenover de mijne. Ik ga aan het voeteneind zitten en hij kijkt me aan.
'Ik stootte mijn hoofd omdat ik naar de badkamer wilde lopen.'
'Waarom dan?' Ik twijfel even of ik het moet zeggen. Na even twijfelen open ik mijn mond.
'Ik wilde wat water gaan drinken omdat ik niet kon slapen. Ten eerste, het vreselijke gesnurk van Calum,' Ashton giechelt. 'en ik kan niet tegen het onweer. Er is iets in mijn jeugd gebeurd waardoor ik doodsbang ben voor onweer.'
'Ahw. Kom maar bij mij liggen, dan komt alles goed. Ik houd je wel veilig.' Ik glimlach en ga naast hem liggen. Hij slaat zijn arm om me heen. Ik leg mijn hoofd op zijn borstkas en mijn ogen zijn op Luke gericht. Ashton geeft me een kus op mijn haar en Luke kijkt me aan met een iets verdrietige blik. Waarom kijkt hij me zo aan? Ik sluit mijn ogen en val al snel in slaap.

Ik word wakker en merk een leegte langs me. Ashton is dus al weg. Ik ga rechtop zitten en stoot mijn hoofd alweer. 'Serieus? Dat word een bult!' Ik spring van het bedje af en loop naar de badkamer. Ik voel geen bewegingen dus we staan stil denk ik. Ik bekijk snel mijn bult, het ziet er niet slecht uit. Gelukkig! Anders sta ik voor schut op het podium. Ik loop de badkamer uit, langs de bedjes af en kom uit bij het woongedeelte. 'Hee Michael.' Hij ligt ondersteboven op de bank en is aan het gamen. 'Waar zijn Luke en Ashton?'
'In de keuken, aan het ruziën. Ik zal ze maar niet storen als ik jou was.' Verbaasd loop ik naar de deur. Achter de deur herken ik Lukes stem. Ik leg mijn oor op de deur en luister mee. 'Dude! Waarom?'
'Ik kan er toch niks aan doen dat ik haar leuk vind?' Wie vind Ashton leuk?
'Maar je weet dat ik al vanaf het begin verliefd op haar ben! Dit kan je me dan toch niet aandoen!'
'Sorry, laat haar dan kiezen ofzo! Hier komen we toch niet uit.'
'Isgoed. Roep Rachel maar dan.' Ging dit over mij? Wat?
'RACHEL!' Ashton en Luke roepen tegelijk mijn naam en ik wacht een paar seconden voor ik naar binnen stap. Ik open de deur en de jongens staan beide voor me.
'Jullie riepen me?'
'Ja klopt. Mogen we je iets vragen?' Vraagt Luke. Langzaam knik ik, wetend wat voor vraag er komt. 'Ik zag je vannacht bij Ashton liggen,' ik slik even 'Wie van ons twee vind je het leukst?' Weer slik ik. Wat moet ik doen? Ze kijken me allebei aan met grote ogen. Moet ik nu echt gaan toegeven dat ik verliefd op Luke ben? Ik sluit mijn ogen en haal diep in en uit.
'Nou-ik-uhm-ja- hoe zeg ik dit?' Ik stotter als een gek. Kom op Rachel, nu is het tijd voor de waarheid!! 'Ik ben, uhm, al sinds het begin verliefd op Luke en nu nog steeds. Het spijt me Ashton, ik zie je gewoon als een vriend. Hopelijk snap je dat?' Ashton knikt en ik geef hem een knuffel.
'Sorry maat, ik overdreef een beetje. Vrienden?' Vraagt Ashton aan Luke.
'Broers.' Ze geven elkaar een bro-hug en Ashton loopt langs mij af naar het woongedeelte. De deur valt dicht en Luke en ik staan hier in de keuken een beetje ongemakkelijk. 'Dus.'
'Dus ' Hij pakt mijn hand en loopt mee naar buiten. Het miezert iets.
'Ik wil je even iets vragen, ook al staan we in de regen, ik wil even van de jongens weg.' Ik grinnik en hij pakt mijn andere hand ook vast. 'Vind je me echt leuk?' Het begint iets harder te regenen. Langzaam knik ik en hij glimlacht. Hij slaat zijn armen om me heen en ik voel mijn haar natter worden, het regent nu heel hard. Hij komt dichterbij en ik voel al snel zijn lippen op de mijne. Ik sla mijn armen om hem heen en het boeit me nu niks meer dat het regent.

__________
Ik hoop dat je het leuk vind =)

-X-
<3

Reacties: