FanFic.nl

Can i be saved (AF)

=Chapter XXI=

*Ik word wakker op een hard kussen in het gras. Ik kijk waar ik op lig en het blijkt Jake's borstkas te zijn. Er staat om ons heel overal eten en heb dan door dat we een picknick hadden in een groot weiland. Overal groeien mooie roze bloemen. Jake plukt er een en legt hem achter mijn oor. Ik glimlach en geef hem een kus. In de verte zie ik een mooi hert lopen met een jonkie erachter lopen. Wat een mooie natuur hier. Ik kan hier wel eeuwig blijven.*
Ik word wakker van mensen rond mij die in een gesprek zijn. Ik open een oog en zie Jake en Kevin tegenover elkaar zitten.
,,Hé.” zeg ik en ga rechtop zitten.
,,Lekker geslapen?” vraagt Jake en ik knik.
,,Wat is er aan de hand? Waarom is Kevin hier?”
,,Mijn moeder belde net en vroeg of ik bleef eten. Alleen ik ben bang dat als ik met mijn nieuwe vriendin thuis kom dat hij me gaat slaan. Of erger nog, jou gaat slaan.” Even schrik ik. Zou zijn vader in staat zijn om mij te slaan? Dat is toch vreselijk!
,,Weet je Jake, ik ga gewoon mee en we zien wel hoe het verloopt. Ik zal voorzichtig zijn, maar als je wel aan mijn zijde blijft. Oké?” Hij knikt en geeft me een kus. Ik sta op en loop naar de zee. Als ik halverwege ben draai ik me om. ,,Waarom ben je eigenlijk aangekleed?”
,,Ik wilde eigenlijk naar Kevin gaan om advies te vragen, maar jij lag nog zo vredig te slapen dat ik hier bleef.” Ik knik en loop door. Ik gooi water in mijn gezicht en loop weer terug. Als ik er ben zijn alle spullen weg. Ik pak snel mijn mobiel nog en loop naar binnen.


Ik ruim alle spullen op en loop met Kevin naar mijn slaapkamer.
,,Jake. Ik heb een vraag.”
,,Whatsup?”
,,Is er iets gebeurd vannacht tussen jou en Lindy?” Ik lach even om zijn vraag. ,,Ja dus. Kom op, vertel.”
,,Nou, ze vertelde me bij de balie dat ze verliefd op me was en toen was onze eerste zoen. Ik nam haar me naar het park en zoende haar weer. Ik vroeg of ze mee wilde naar het strandhuis en ze stemde in. Ik nam haar mee en ja, toen hadden we.. Nou laat ik het beter zeggen, we hadden een supernacht.” Ik geef hem een knipoog.
,,Nice.” Ik lach en geef hem een high five.
,,Ik ben wel blij met haar zeg. Ze is echt super.”
,,Ja dat snap ik ook wel. Kijk naar Lindy. Ze is ook al geweldig aan de buitenkant.” Ik lach even.
,,Maar ik ga, moet naar mijn ouders.” Kevin knikt en ik loop met hem mee naar beneden. Ik bedank hem nog even dat hij er voor me was en laat hem dan uit. Ik sluit de deur en loop weer naar mijn kamer. Ik loop mijn inloopkast in en zoek iets net uit voor vanavond. Ik pak er een wit blousje uit met mijn spijkerbroek. Ik loop naar de badkamer en kleed me om en doe mijn haren. Als ik klaar ben loop ik terug naar de woonkamer en pak wat te drinken. Ik plof op de bank en wacht op Lindy.
,,Is dit goed genoeg voor je ouders?" Ik draai me om en kijk Lindy aan. Ze is prachtig. Gelijk sta ik op en loop naar haar toe.
,,Goed genoeg? Dit is perfect, je bent prachtig!" Ze bloost even en geeft me een kus. Op zich ben ik best wel zenuwachtig en bang. Hoe gaat mijn vader reageren? Ik ben blij dat Lindy mee wilt, maar ik heb echt geen idee of het wel een goed idee is. Één ding weet ik wel, als mijn vader Lindy iets aan wil doen, ga ik voor haar staan. Hij raakt haar met geen vinger aan.
,,Jake? Gaat het wel?" Lindy pakt mijn hand en kijkt me wat bezorgd aan.
,,Ik maak me gewoon zorgen.”
,,Het komt goed, we zijn bij elkaar en zolang wij bij elkaar zijn, kan er niks gebeuren.” Ze pakt mijn hand. Ik glimlach, pak mijn autosleutels en neem Lindy mee de auto in. Ik start de motor en rij naar mijn ouders huis.

Als we aankomen, slik ik even terwijl ik uitstap. Ik loop naar Lindy's kant en help haar uitstappen.
,,Wat ben je ook een gentlemen." Ik kijk om en mijn moeder komt naar me toe. Ze stelt zich voor aan Lindy. ,,Soof, stel je even voor aan Lindy." Zegt mijn moeder en Sophie loopt naar Lindy toe. ,,Jake, kan ik je heel even spreken?” Ik knik, laat de hand van Lindy los en loop met haar mee.
,,Wat is er mam?”
,,Jake, ik heb met je vader gepraat over het incident van eergisteren.”
,,Oh en? Komt het weer door mij, doordat ik zogenaamd een grote mond had?”
,,Dat heeft hij niet gezegd. Hij heeft spijt dat hij dat gedaan heeft.” Dan kijkt mijn moeder geschrokken naast me. Ik kijk naast me en Lindy staat daar. Ze pakt mijn hand en ik glimlach.
,,Ga verder, ik heb Lindy alles verteld. Ze weet alles en we hebben afgesproken om de hele tijd bij elkaar te blijven.”
,,Oké, nou hij heeft dus spijt dat hij je geslagen heeft.”
,,Ik geloof er niks meer van. Hij zei vijf weken geleden al dat hij hulp ging zoeken, maar nog geen een keer is hij naar die psycholoog geweest. Ik ben altijd de pineut, maakt niks uit wat ik zeg. Ik wil niet dat Lindy klappen krijgt!"
,,Lieverd dat gebeurd ook niet. Het is lief dat je haar wilt beschermen, maar dat is nergens voor nodig. Vanavond gaat er niks gebeuren." Ik hoor de twijfel in haar stem en dan raak ik even in paniek. Wat als hij wel wat doet.
,,Jake." De angst vult mijn lichaam. Mijn vader! Ik draai me naar de voordeur toe en daar staat de man die ik niet wil kennen. Ik loop voorzichtig naar hem toe samen met Lindy. Er gaat van alles door mijn hoofd. Wat gaat hij doen? En wat vind hij van Lindy? Ik kom bij mijn vader aan en kijk hem best wel bang aan.
,,Wie heb je bij je?" Ik slik en weet even niks te zeggen.
,,Uhm ja...ik heb mijn vriendin meegenomen." Zeg ik en ik wijs naar Lindy. Mijn vader zet een stap naar voren en kijkt Lindy aan. Het zweet staat op mijn voorhoofd, alsjeblieft doe niks! Mijn vader steekt zijn hand uit.
,,Hallo, ik ben Mike de vader van Jake. En jij bent?” Lindy schudt de hand van mijn vader, met haar vrije hand, de hand die mijn hand niet vast heeft.
,,Lindy, aangenaam.” zegt ze vriendelijk.
,,Nou, kom binnen. Alsjeblieft.” Hij houdt de deur tegen. Ik neem Lindy mee naar binnen en mijn moeder neemt Sophie mee naar binnen. Mijn vader sluit de voordeur achter ons. ,,Zoals je ziet heeft mijn vrouw haar best weer gedaan.” zegt mijn vader en probeert Lindy mee te nemen naar de tafel, maar Lindy blijft bij me staan. Haar hand laat de mijne niet los. Ik ben blij dat ze mee is en dat ze me inderdaad niet alleen laat. Lindy trekt me mee en we gaan naast elkaar zitten aan de tafel. Onze handen nog steeds in elkaar verstrengelt. ,,Handen boven tafel alsjeblieft.” Lindy laat mijn hand los en legt haar hand op de tafel naast haar mes. Ze is gastvrij dat weet ik, maar dit wilde mijn vader, dat weet ik zeker. Ik kijk naar mijn vader en zie een geniepig lachje op mijn vaders mond komen en de angst vult nu dus wel mijn lichaam.
,,Zo Lindy, vertel eens wat over jezelf.” Mijn moeder kijkt haar aan.
,,Nou, ik ben Lindy Miller. Ik ben zestien jaar en het zusje van Nola. Ik ben geboren in Los Angeles, maar heb vanaf mijn achtste in Londen gewoon. Nu woon ik hier in New York.”
,,Wat studeerde je?” mijn vader kijkt haar aan. Ja natuurlijk, alsof hij echt geïnteresseerd in haar is.
,,Ik heb psychologie gestuurd in Londen en die heb ik afgerond.”
,,Na de vakantie, ga je dan verder studeren?”
,,Ja, ik ga naar de Beverly Hills high school. Het eerste jaar hoor, aangezien ik nog maar zestien ben.”
,,En wat ga je daar dan studeren?”
,,Ik heb zoveel ideeën. Steeds als ik denk dat ik het weet, verandert mijn gedachten weer.” Lindy begint te lachen en kijkt me aan.
,,Jake, zou ik je even mogen lenen? In de studeerkamer staan een paar dozen en als ik die alleen moet tillen, ga ik door mijn rug.” Mijn vader staat op.
,,Hoe kunnen die dozen dan zo zwaar zijn?” vraag ik.
,,Er zitten oude boeken in, die best wel zwaar zijn. Jake alsjeblieft, als ik die alleen ga tillen krijg ik het in mijn rug en dan kan ik niet meer doorgaan met mijn werk.” Ik sta op en wil naar hem toe lopen, maar Lindy staat ook op. ,,Oh jij hoeft niet mee hoor. Dit is echt mannenwerk, ga jij maar met mijn vrouw verder praten. Jake is zo weer terug.” zegt hij en loopt dan voor me naar de gang. We lopen naar boven en ik ga de studeerkamer in. Nergens zie ik dozen staan en schrik. Ik draai me om en wil terug gaan naar beneden, maar mijn vader sluit de deur en doet hem op slot.
,,Dus, al weer een nieuwe vriendin.”
,,Ja, maar Lindy is anders. Zij is veel leuker dan Rachel en ik weet dat ik altijd heb gezegd dat Rachel en ik bij elkaar horen, maar dat is niet zo. Ik voel veel meer voor Lindy dan dat ik voelde voor Rachel.”
,,Ja en als het straks uit gaat met Lindy. Heb je dan ook binnen drie weken weer een vriendin? Jij gaat veel te snel van meisje naar meisje Jake, dat is toch niet normaal?”
,,Het is helemaal niet snel. Ik weet niet of je het weet, maar Rachel heeft mij gedumpt.”
,,Dat begrijp ik wel. Waarom zou ze daten met jou? Wat ben jij nou helemaal? Ze dacht natuurlijk dat jij vreemd zou gaan.”
,,Waarom wilde je me eigenlijk boven hebben? Alleen maar om me in te wrijven dat ik niet perfect ben? Natuurlijk ben ik dat niet, maar jij ook niet. Niemand is perfect, we maken allemaal fouten.” Dan voel ik de klap waar ik op gewacht had en ik kom hard op de grond terecht. Dat moet iedereen gehoord hebben beneden.
,,Heb je al meer gedaan met Lindy dan zoenen?”
,,Ja.”
,,Jij bent echt ongelooflijk hé! Je hebt net met haar!" Hij haalt nog een keer uit. ,,Seks heb je pas na drie maanden Jake! Eerst elkaar beter leren kennen voordat je zover gaat. Wat ben je voor stommerik! Straks heb je Lindy ook zwanger gemaakt!” Ik krijg nog een klap en voel het bloed uit mijn neus komen. Mijn lip bloed ook. Ik krijg nog een trap in mijn zij, erg hard. Daar zit straks een grote blauwe plek. Mijn vader loopt de kamer uit en ik hoor hem terug gaan naar beneden. Mijn rug doet pijn, maar dat kan ook niet anders want met de eerste klap ben ik hard met mijn rug op de grond terecht gekomen. Mijn vader heeft het wel slim gespeeld om me hier alleen te krijgen, dat moet ik eerlijk bekennen. Nu hoop ik eigenlijk dat Lindy me zo niet ziet, want als ze me zo ziet, zal ze zich rot schrikken.


,,Mag ik zeggen dat u super lekker heeft gekookt, mevrouw Reynolds.”
,,Dankjewel Lindy.” Ik glimlach even en eet door. Ik schrik even als ik een klap van boven hoor. Wat was dat? Ik luister even aandachtig naar wat er boven gebeurd. Ik hoor niks maar zie wel meneer Reynolds alleen naar binnen komen. Meteen sta ik op en ren naar boven. Ik hoor Jake kreunen en ren nog harder. Ik zie licht in de badkamer schijnen. Ik stap erin en schrik. Jake staat voor de spiegel zijn wonden te bekijken. Hij draait zich om en zijn blik ontmoet de mijne.
,,Lindy! Mijn vader...” Ik loop naar hem toe en bekijk de wond op zijn zij.
,,Relax Jake, alles komt goed. Zoiets had ik al verwacht. Eerst je wonden verzorgen.” Hij knikt en ik pak het jodium uit de EHBO-doos. Ik doet het op een doekje en pak Jake zijn hand. Als ik het doekje op zijn wond plaats, knijpt hij even in mijn hand. Als laatste verzorg ik de wond op zijn wang. Ik ruim alles op en sta weer voor Jake. ,,Klaar.” Hij glimlacht en geeft me voorzichtig een kus, in verband met zijn lip. Ik pak Jake zijn hand en loop samen met hem naar beneden.
,,Wil je terug gaan naar binnen?” Ik knik en loop naar binnen.
,,Hoe durf je hier nog te komen?” Jake's vader staat op en kijkt dreigend naar Jake.
,,Ik heb hem mee naar binnen genomen.” Ik zie dat Jake's moeder schrikt van hoe Jake eruit ziet en Sophie valt bijna van haar stoel.
,,Wat zie je in die jongen? Hij is niks.” Ik voel de woede in me opborrelen.
,,Nee, Jake is niet niks. Hij is geweldig. Hij is lief voor me en ik heb nog nooit zoveel liefde gevoeld voor een jongen. Hoe durft u uw eigen kind niks te noemen? Of erger nog, te slaan?!”
,,Het is allemaal zijn eigen schuld. Ik geef hem gewoon zijn verdiende loon.”
,,Het is niet zijn schuld, hij doet helemaal niks. Dat u nou denkt dat alles zijn schuld is, betekend niet dat het ook zijn schuld is! Ik snap niet hoe u dat kan doen!” ik draai me om en trek Jake mee naar buiten.

Reacties: