FanFic.nl

Can two different races fall in love?

H2. And again, a war because of me.

'Weet je het zeker'
Telkens weer een herhalende vraag.
'Ja'
Telfagoron moest vernietigd worden.
Maakte me niet uit hoe.
Hij mijn grote liefde pijn gedaan.
Ik zou voor haar vechten en ik zou hem vernietigen.
Hoe klein ik ook was.

_______________________________________

Sidhlairiel's pov:


Ik zag hoe Telfagoron je raakte.
Hoe je op je knieën viel.
Ik rende naar je toe, maar was te laat.
Ik hield je vast.
Je probeerde nog te zeggen dat alles goed zou komen.
Ik zei dat ik van je hield.
Maar de wind nam mijn woorden mee, naar ver ergens waar niemand ze meer kon horen.
Je probeerde me gerust te stellen, mijn tranen weg te vegen.
Maar het lukte niet.
Langzaam trok al het bloed uit je gezicht weg.
Je gezicht werd wit en koud.
Je hart sloeg niet meer.
En je was dood gegaan in mijn armen.

'Meleth ní®n'
Een bekende stem sprak me toe vanuit de duisternis.
Langzaam zag ik Haldir verschijnen.
'Seron vell'
Verdoofd door gevoelens.
Hij glimlachte.
Langzaam pakte hij mijn hand vast.
Ik kon hem voelen, alsof hij nog hier was.

'Sidh' ruw werd ik door elkaar geschud.

Haldir liet mijn hand los hij boog zijn hoofd, wilde weg gaan.
'Niet gaan Maethoren vain'
Hij keek me aan.
'De tijd is er nog niet klaar voor'
'Man lí» vin achenitham'?
Hij schudde zijn hoofd. 'Geen idee. Het lot bepaald.'
Nog een laatste keer raakte hij me aan
en langzaam verdween hij in de duisternis.

'Sidh'
Ik wilde mijn ogen niet open doen.
Maar weer werd ik door elkaar geschud.
Langzaam deed ik mijn ogen toch open.
Frodo hing boven me.
Bezorgd keek hij me aan.
'Sidh wat gebeurde er'?
'Niks' zei ik zwak.
Waarom was Frodo toch zo bezorgd.
Wat wilde hij?
Waarom kon hij me niet gewoon met rust laten.


_______________________________________

Frodo's pov:

'Kan ik iets voor je doen'
'Nee. Laat me maar'
'Maar kan je straks wel mee met ons'?
Ze knikte.
Haar bruine ogen straalde niet meer zoals ik ze ooit kende.
Ik knikte ook en liep naar Aragorn toe.
Hij lachte.
'Kleine man probeer nou niet te veel'
'Hoe bedoel je'
'Ze ziet geen andere liefde meer. Liefde is voor haar overleden toen Haldir overleed. Het enige waar je haar mee kan helpen is gewoon een vriend te zijn'
Aragorn was wijs. Ik moest hem wel geloven. Maar ik wilde mijn hart volgen.
Maar ik volgde mijn gedachtes.
'Maar Frodo weet je het zeker over de oorlog'
'Telfagoron moet vernietigd worden'
Aragorn lachte weer.
Alsof hij me niet serieus nam.

'Sam snap jij dat nou'?
'Wat'?
'Dat niemand me serieus neemt'
Hij keek me niet begrijpend aan.
'Oh. Over Sidh en de oorlog'
Ik knikte.
'Maar Frodo. Je kan haar hart niet winnen. En die oorlog om die te starten. Is absurd. Laten we wachten tot Telfagoron zelf komt'
Ook Sam keerde zich tegen mij.
'Ik probeer je alleen maar te helpen'

Geen inspiratie meer. Volgende hoofstukje word soort van happy times with Haldir <3

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.