FanFic.nl

Marry me or die (Draco Malfoy)

Hoofdstuk 3

(Artemis pov)

In de kleedkamer begint Flint een hele uitleg te doen over de tactiek. "Maak je toch geen zorgen man! Met deze bezem ben ik de snelste seeker ooit." Grijns ik zelfvoldaan. Nog een reden waarom Malfoy me zo haatte, door mij was hij geen seeker meer maar chaser. Soms denk ik dat hij liever een beater geweest was, zodat hij af en toe een balletje in mijn gezicht kon slaan. Ook nu met mijn dikke nekken opmerking draait hij verveeld met zijn ogen. "Kunnen we gewoon het veld opgaan nu? Ik heb echt genoeg van haar egocentrische gedoe." Snauwt hij Flint toe. Een grijns verschijnt om mijn mond. "Wat sta jij nu zo te lachen, stomme trut." Hij legt duidelijk nadruk op de laatste twee woorden. "Wat zeg je daar?" Sis ik hem toe. "Ik zei dat je een stomme egocentrische trut bent. Je hebt een hart van steen en je bent nog haatdragender dan mij. Dat zei ik!" roept hij woedend. Met een open mond kijk ik hem luttele seconden aan. Wanneer het tot me doordringt wat hij net gezegd heeft komt er een woede golf over me heen. Met mijn platte hand geef ik hem een klap in zijn gezicht. "Durf mij nooit meer zo te noemen meneertje Malfoy!" Zeg ik met een stem die verstikt is van woede. Malfoy staart me ongelovig aan alvorens hij zich omdraait en het quidditch veld op loopt. "Kunnen jullie nu echt nooit stoppen met die ruzie? Al vanaf de eerste dag van het eerste jaar doen jullie zo. Soms moet je weten wanneer het moet stoppen." Zucht Warrington. "Malfoy heeft daar een veel te grote bek voor en nu wegwezen, we moeten gryffindor verslaan." Mompel ik zacht. Ergens heel diep vanbinnen wist ik wel dat hij gelijk had, maar na zo veel jaar kan ik mijn gedrag niet veranderen. Daarbij komt ook het feit dat ik die Malfoy jongen echt niet uit kan staan. Mij egocentrisch noemen maar zelf geen haar beter zijn. Wat een domme loser. Weer komt er een golf van woede over me heen. Snel loop ik het veld op, zodat ik me niet meer kan bedenken.

(Draco's pov)

Vernederd loop ik de kleedkamer uit en het veld op. Hoe kon ze zo ongeloofelijk onuitstaanbaar zijn? En hoe kon het dan dat ik toch iets voor haar begon te voelen? Ik was stom geweest en had haar nooit die armband moeten geven. Woest schud ik al die gedachten uit mijn hoofd, ik was hier niet om te zeuren, ik was hier om de Gryffindors in te maken en dat is precies wat ik ga doen. "Wat is er Malfoy, heeft één van je vriendinnetjes ontdekt dat je een vieze gluiperd bent?" Roept de vervelende Fred Weasley me toe. "Hou je kop." Snauw ik hem toe. De brandende pijn op mijn wang is al een herinnering aan het feit dat ze me geslagen had, ik moest er niet nog eens aan herinnert worden. Angelina Johnson schud Marcus Flint's hand en allemaal stappen we op onze bezem. Vanuit mijn ooghoeken zie ik de mooie lichte bruine haren van Artemis die in woeste krullen om haar gezicht vallen. Plots merk ik dat iedereen opstijgt. Ik was zo afgeleid geweest dat ik niet eens het startsignaal gehoord heb.

Reacties: