FanFic.nl

Can i be saved (AF)

=Chapter XXVI=

Ik word wakker en kijk omhoog. Ik zie dat Jake nog slaapt en sta rustig op. Ik loop naar de keuken en begin aan het ontbijt. Als ik alles heb klaar gezet loop ik terug naar de slaapkamer en Jake ligt nog te slapen. Ik ga langs hem zitten en por hem in zijn wang.
,,Jake. Word eens wakker.” zeg ik rustig. Hij opent zijn ogen en kijkt me aan.
,,Ik ben wakker.” Ik glimlach en geef hem een kus.
,,Nou, kleed je aan en kom naar de keuken. Ik heb het ontbijt al klaar.” Hij glimlacht en ik loop terug naar de keuken. Ik schenk onze glazen in en ga zitten. Niet snel daarna komt Jake aangekleed en wel aangelopen en gaat tegenover me zitten en we beginnen te eten. Als we klaar zijn begin ik met afruimen. Als ik klaar ben loop ik naar mijn kamer en meteen door naar mijn kledingkast. Ik pak er een tanktop uit en een short en kleed me om. Ik doe mijn sneakers aan en loop terug. Ik ga naast Jake op de bank zitten en hij kijkt me aan.
,,Zullen we vandaag naar Nola gaan?” Zal ik het doen? Zal ze er nog zo uitzien zoals ik haar de laatste keer was?
,,Uhm.”
,,Als je niet wilt, dan gaan we niet hé.”
,,Nee, ik ga mee. Ik wil weten hoe het met haar gaat.” Hij knikt en staat op. Ik sta ook op en pak nog snel mijn sleutels en mobiel. Ik loop samen met Jake naar de liften en we gaan naar beneden. Als we beneden zijn zwaaien we even naar Kevin en lopen het complex uit. We lopen naar het ziekenhuis en al snel zijn we er. Jake opent de deur en ik ga naar binnen. Meteen voel ik een draai in mijn maag. Ik ben nooit fan geweest van ziekenhuizen, het ruikt er altijd zo muf en meeste mensen zijn ziek. Vreselijk dat er zoveel zieke mensen zijn in een ziekenhuis. Ik kan er niet tegen. Ondertussen zijn we al de liften ingestapt en gaan nu naar boven. Aangekomen bij Nola's kamer springen de tranen weer in mijn ogen. Ze ligt er precies hetzelfde bij, het lijkt wel alsof ze dood is. Jake gaat naast het bed zitten en pakt Nola's hand. Ik ga langzaam aan de andere kant zitten en kijk Nola aan.
,,Ik ga wat water halen.” zegt Jake en ik knik. Hij loopt weg en ik pak Nola's hand.
,,Nola, ik ben het, Lindy. Je ligt hier nu al drie en een halve week...in coma nota bene en ik word er niet goed van. Ik wil dat je wakker word en me herkent. Dan kunnen we leuke dingen gaan doen samen met Jake bijvoorbeeld. Over Jake gesproken, sinds een paar dagen geleden hebben we een relatie. Hij is super lief voor me en ik ben blij dat ik hem mijn vriendje mag noemen. Hij heeft zelfs een feest georganiseerd voor me omdat ik een baan heb gekregen. Ik hou van hem en dat zal altijd zo blijven. Echt Nola, je moet wakker worden.” De eerste tranen lopen over mijn wangen. ,,Ik mis je heel erg dat het soms wel pijn doet. Please, word wakker.” Ik geef een kus op haar hand en kijk omhoog en zie Jake in de deuropening staan. ,,Hoelang sta je daar al?” vraag ik met tranen over mijn wangen.
,,Ik heb heel je speech gehoord. Het was prachtig lieverd.” Hij komt langs me zitten en slaat zijn arm om me heen.


*Ik zit tegen mijn muur in de slaapkamer met mijn rug. Ik word gek! Al die stemmen! Jake en Zayn die ruzie maakte en dan weer lief tegen mij praten. Ik wil terug praten, maar ze horen me niet. Nu hoor ik een stem die ik nog niet eerder gehoord heb en luister aandachtig.
,,Nola, ik ben het, Lindy. Je ligt hier nu al drie en een halve week...in coma nota bene en ik word er niet goed van. Ik wil dat je wakker word en me herkent. Dan kunnen we leuke dingen gaan doen samen met Jake bijvoorbeeld. Over Jake gesproken, sinds een paar dagen hebben we een relatie. Hij is super lief voor me en ik ben blij dat ik hem mijn vriendje mag noemen. Hij heeft zelfs een feest georganiseerd voor me omdat ik een baan heb gekregen. Ik hou van hem en dat zal altijd zo blijven. Echt Nola, je moet wakker worden." De woorden dwalen door mijn hoofd en ik schreeuw. Het is te veel. Deze hele week krijg ik mensen die praten en ik word er gek van. Ik sta op en sla met mijn vuisten op de muur. Laat het ophouden! Oh nee, niet weer! Het beeld veranderd alweer. Ik word misselijk van dat gedraai! Mijn vader staat voor me.
,,Pap laat alsjeblieft dat geklets stoppen! Ik word er gek van! Alleen maar ik mis je en word wakker. Als ik terug praat horen ze me niet!"
,,Nola ik heb het je gezegd. Je hebt tot nu om je keuze te maken." Ik kijk mijn vader aan en kruip weer ineen. Weer word er tegen me gepraat. Ik hou mijn handen voor mijn oren, maar ik kan het luid en duidelijk verstaan.
,,Ik mis je heel erg dat het soms wel pijn doet. Please, word wakker." Mijn hand begint te tintelen en ik raak helemaal in paniek.
,,Wat gebeurd er?!" Roep ik vragend uit. Met grote ogen kijk ik van mijn hand naar mijn vader.
,,Dat zijn je zintuigen schat. Je voelt het weer als mensen je aanraken. Weken lang kon je dat niet. Jij hebt je keuze duidelijk al gemaakt."
,,Wat bedoel je?" Ik zie mijn vader vervagen. ,,Pap wat gebeurd er? Nee, ga niet weg!" Maar mijn vader verdwijnt helemaal en alles is wit. Ik kijk om me heen. Ik ben helemaal alleen. Waar kan ik naartoe. Dan zie ik een deur en loop naar hem toe. Ik pak de deurklink en open de deur, waarna ik de deuropening instap en een groot wit licht mijn ogen inkomt.*
Mijn ogen voelen zwaar en het lukt me niet om ze te openen. Een klein kneepje voel ik in mijn hand. Nou moet diegene ophouden en ik probeer hard terug te knijpen, maar het kneepje is zacht. Het enige wat mijn hand doet is heel lichtjes bewegen.
,,Jake!" Hoor ik een heel bekende stem zeggen. ,,Ze bewoog haar hand!" Mijn ogen worden minder zwaar en langzaam open ik mijn ogen, maar gelijk weer dicht. Man wat doet dat licht pijn aan mijn ogen. Ik probeer het nog een keer. Het licht doet minder pijn dit keer, maar nog niet zo weinig pijn dat ik mijn ogen open kan houden.
,,Haar ogen bewegen." Ik hoor Jake! Wat heb ik hem gemist zeg! Ik moet het nog een keer proberen, ik moet mijn beste vriend zien! Nog een keer probeer ik mijn ogen te openen en dit keer lukt het. Ik kijk wat afwezig naar wat ik zie. Lig ik in het ziekenhuis? Dan ga ik terug naar mijn hand. Ik voelde hem! Wie zit er aan mijn hand en heel voorzichtig draai ik mijn hoofd naar rechts. Meteen krijg een kleine zwakke glimlach op mijn mond.
,,Lindy." Zeg ik zachtjes. Naast haar zie ik de jongen die ik zo gemist heb. ,,Jake!" Blij kijk ik hem aan en wil rechtop zitten. Wtf?! Waarom kan ik niet rechtop zitten? Ik raak in paniek. Mijn lichaam zit vast met draadjes en nu zie ik pas dat er een kapje op mijn mond zit en in mijn neus zit ook een draadje. Ik beweeg me wild. Ik wil los! Waarom zit ik zo vast?
,,Nola alsjeblieft doe rustig." Zegt Jake. Ook Lindy kijkt me bezorgd aan. Ik word niet rustig en probeer met al met kracht rechtop te gaan zitten en de draadjes van mijn lichaam te krijgen. ,,Nola alsjeblieft! Doe rustig!" Jake pakt mijn hand en ik kijk hem aan.
,,Ik wil gewoon los!" Zeg ik en ik beweeg nog een keer en probeer de draadjes los te krijgen. Als ik merk dat het niet lukt, zucht ik en hou op. De eerste traan prikt achter mijn ogen. Ik lijk wel een kasplantje, ik kan niet rechtop zitten en bijna niet bewegen. Had ik niet beter bij mijn vader kunnen blijven? Nu komen de tranen mijn ogen uit. ,,Jake, Lindy, willen jullie alsjeblieft weggaan?" Vraag ik snikkend. Steeds gaan de tranen sneller over mijn wangen. ,,Nola..." begint Jake.
,,Ga weg!" Roep ik uit en haal mijn handen uit Jake en Lindy's hand. ,,Ga! Laat me alleen!" Ik zie ze opstaan en de gang oplopen. Ik haal mijn handen naar mijn gezicht en begin te huilen. Dit heb ik zo niet gewild!


We lopen de kamer uit en we lopen samen naar een dokter.
,,Dokter, zou u even kunnen gaan kijken naar Nola Miller? Ze probeerde zich los te maken van alle slangetjes en stuurde ons weg.” zegt Jake. De dokter knikt en loopt de kamer in. Ik had dit niet verwacht. Ik dacht dat ze gewoon wakker werd en met ons ging kletsen. Ik begin een beetje te stressen en loop heen en weer. ,,Lindy, doe eens rustig. Het komt goed, echt waar.” Jake komt naar me toe en omhelst me. De tranen springen in mijn ogen en Jake wrijft over mijn rug. ,,Ik had dit ook niet verwacht. Ze word wel rustig.” Ik knik en de dokter komt naar ons toe.
,,Jullie vriendin of zus raakte alleen in paniek omdat ze niet verwachtte dat ze zo vast zou zitten. Ze is nu rustiger en jullie kunnen naar haar toe.” En hij loopt weg. Jake pakt mijn hand en neemt me mee naar binnen. Nola glimlacht naar ons en Jake gaat zitten terwijl ik even blijf staan. Jake en Nola beginnen met elkaar te praten over dat ze elkaar hebben gemist en dat Nola blij is om Jake weer te zien. Dan draait ze zich naar mij toe. Ze steekt haar hand uit en ik loop erheen en pak haar hand. Ik ga zitten en kijk Nola aan.
,,Dat is lang geleden Lindy.” Ik lach even.
,,Ja, klopt.”
,,Hoe is het met je?”
,,Goed, eigenlijk wel super.” Ze glimlacht. Ik ben blij dat ik mijn zus heb gevonden en dat ze nu eindelijk wakker is.
,,Heb je ons horen praten?” vraagt Jake.
,,Alleen de laatste paar dagen denk ik. Ik heb jou, Zayn en zelfs Lindy gehoord.”

Een uur lang hebben we gepraat en dan komt er een dokter binnen en geeft aan dat het bezoekuur voorbij is. We knikken en hij loopt weg.
,,Doei Nola. Het was super om je weer te spreken en we hopen dat je snel naar huis kan.” zegt Jake en geeft haar een knuffel.
,,We komen snel terug.” zeg ik en geef haar voorzichtig een knuffel. Ik wil niet dat ik dadelijk vast zit tussen alle draadjes en slangetjes. We zwaaien even en lopen de kamer uit. Zayn loopt langs ons de kamer in. Ik laat het maar en we lopen naar buiten.
,,Het was super om Nola weer te spreken!” Ik knik. ,,Waar wil je heen? Jou appartement of het strandhuis?” Ik twijfel even. Ik heb eigenlijk geen zin om naar mijn appartement te gaan, geen idee waarom, maar ik heb er geen zin in.
,,We gaan naar het strandhuis.” Hij knikt en we lopen naar het strandhuis. Daar aangekomen lopen we naar binnen en plof ik neer op de bank. Jake komt langs me zitten. Hij pakt zijn mobiel en begint te typen. ,,Wat doe je?” Vraag ik.
,,Ik stuur Sophie en Kevin een berichtje over dat Nola wakker is.” Ik knik en pak wat te drinken.


Lindy en Jake lopen mijn kamer uit en ik kijk weer naar de draadjes en waar ze heen gaan. Een monitor? Waarvoor is dat? Wat is er eigenlijk gebeurd? Waarom lig ik hier? Ik zit met zoveel vragen in mijn hoofd.
,,Nola?" Ik kijk op.
,,Zayn." Mijn adem stokt even. Ik heb over hem gedroomd. De vlinders vullen mijn buik. Hij glimlacht en ik zie tranen van vreugde. Hij pakt mijn hand en een rilling gaat door mijn lichaam.
,,Ik ben zo blij dat je wakker bent geworden. Ik heb je zo gemist." Een glimlach verschijnt op mijn gezicht.
,,Ik jou ook Zayn." Even is het stil en kijkt hij me liefdevol aan. ,,Zayn, wat is er gebeurd? Waarom lig ik hier?" Ik zie hem even slikken. Is het dan zo erg? Zo erg dat hij het niet kan vertellen? ,,Zayn?" Ik kijk hem aan.
,,Het komt door Jake." Verbaasd kijk ik hem aan. Waarom door Jake? Wat heeft hij gedaan?
,,Waarom door hem? Hij zou me geen kwaad doen, nooit! Hij is mijn beste vriend!"
,,Sorry Nola, maar het is toch echt zijn schuld."
,,Zayn wees duidelijk! Wat heeft hij bij me gedaan?"
,,Hij heeft rotopmerkingen tegen je gezegd. Hij zei dat hij je nooit meer wilde zien en niks meer met je te maken wilde hebben." Ik kijk hem aan en voel dat ik boos word. Niet op Jake, maar op Zayn. Ik wil het niet maar het gebeurd wel.
,,Zayn, hou op!" Roep ik. ,,Jake is mijn beste vriend en hij zoiets nooit tegen me zeggen! Waarom lieg je tegen me? Waarom vertel je me niet gewoon de waarheid?"
,,Schat, ik lieg niet." Nu ben ik stil. Wat zei hij nou tegen me? Ik heb helemaal niks met hem en hij negeert de vraag. Waarom probeert hij Jake zwart te maken?
,,Je gaat te ver Zayn! Jake is zo niet, hij..."
,,Nola hij heeft dat wel gezegd. Hij zei het toen Rachel net bij hem weggegaan was." Huh? Nu snap ik er niks meer van. Jake heeft toch met Lindy?
,,Wtf zit je te praten over Rachel? Jake heeft met Lindy.” Zayn kijk me aan. ,,Jake heeft met Lindy." Zeg ik nogmaals als hij met zijn hoofd schudt. ,,Zayn, dat heeft Lindy zelf verteld. Zeg je nou dat mijn bloedeigen zusje tegen me zou liegen?"
,,Nee, ze liegt niet. Ze heeft echt met hem."
,,Nou wat zeur je dan de hele tijd over die Rachel? Ik ken haar niet eens!"
,,Door haar heeft Jake dat tegen je gezegd en daarna heb je een overdosis xtc genomen zodat je de 'wens' van Jake in vervulling kon brengen. Hij wilde je nooit meer zien en daar wilde jij voor zorgen."
,,Wat?! Ik wilde zelfmoord plegen? Ik?" Hij knikt. Ik kan hier niet bij met mijn hoofd. Ik heb het gevoel dat ik de verkeerde keuze gemaakt heb. Ik had bij mijn vader moeten blijven, hier krijg ik teveel zorgen naar mijn hoofd.
,,Zayn, wil je gaan. Ik ben moe." Hij knikt, geeft me een kus op mijn wang. Hij loopt richting de deur. ,,Wacht." Hij draait zich om. ,,Wil je Jake bellen en vragen of hij bij volgende bezoekuur hier heen wilt komen?" Hij knikt en loopt dan de deur uit.

Reacties: