FanFic.nl

Marry me or die (Draco Malfoy)

Hoofdstuk 7

(Artemis pov)

Dobby kietelt de peer die hard begint te lachen en veranderd in een blinkende groene deurknop. "Treed binnen mijn gasten." Zegt Dobby terwijl hij de deur opent. "Dankje, Dobby." Wanneer we de keuken binnen wandelen valt mijn mond open. Het is zo immens groot. "Wauw." Rolt over Mireille's lippen. "Mooi hé." Zucht Doby tevreden. Het is duidelijk te zien dat hij er van geniet om hier te werken. Plots staren wel honderd paar ogen ons aan. "Gegroet edele gasten." Zeggen ze allemaal in koor. Ook samen maken ze een diepe buiging voor ons. Huiselfen zijn zo gastvrij en vriendelijk dat ik er meteen één in huis zou nemen maar ik zou natuurlijk ook vriendelijk terug zijn. Mijn hart was dan misschien van steen maar Dobby had er toch in korte tijd een plaatsje in veroverd. "Hallo. Ik wil even vertellen dat jullie prachtig werk verrichten voor Hogwarts en mijn vader Albus. " Zeg ik luid zodat iedereen mij kan horen. Alle bolle, grote ogen twinkelen blij en hierdoor siert een grijns mijn lippen. Per groep geven ze ons een rondleiding door de keuken. Dobby loopt heel de tijd vrolijk huppelend mee. "Sorry dat ik stoor, maar het is tijd om te vertrekken." Zegt Dobby dan. "Mag ik nog eens terug komen Dobby? Ik vind het hier zo geweldig. Dit is trouwens één van de beste verjaardagsverrassingen ooit, ook al was dat niet de bedoeling natuurlijk." Lach ik. "Gelukkige verjaardag!!!" Roept iedereen van alle kanten. "Heel erg bedankt. En tot de volgende keer huiselfen!" Roep ik enthousiast. "Daaaaag" Roepen ze allemaal vrolijk terug.

"Deze kant op, we zijn er bijna." "Oké, Dobby. Maar waar is bijnaa?" Vraag ik hem. "In de geheime gang die Harry Potter pas ontdekt heeft." Fluistert Dobby zacht. Plots stopt de huiself en slaat hij met zijn hoofd op de grond. "Stoute Dobby!" Krijst hij na elke slag. Meteen pak ik hem op. "Stop daar alstublieft mee. Ik kan er niet tegen je zo te zien Dobby." Mijn stem klinkt streng maar ook bezorgd. "Sorry, ik heb nog altijd niet helemaal door dat ik geen geheimen meer moet bewaren want ik heb geen meester meer, maar Harry Potter is mijn vriend." Zegt hij verdrietig. "Maar Dobby toch. Mireille en ik gaan Harry niet verraden, toch Mireille?" vraag ik haar op een commanderende toon. "Ik zwijg als een graf."

We komen aan bij de geheime gang. Hij bevind zich in de verboden afdeling van de bibliotheek. "Hallo Artemis! Wie heb je meegenomen?" Vraagt Ron enthousiast. "Hallo! Dit is Mireille. Doe lief tegen haar oké? Het is een goede vriendin van me." Dat laatste zeg ik vooral omdat ik haar wil vlijen. Manipuleren is altijd één van mijn goede kanten geweest. Veel kan ik er niet aan doen. Soms denk ik dat ik letterlijk een laag ijs rond mijn hart heb. Soms vertoont dat laagje barsten, maar meestal is dat zo weer dicht gevroren.

Reacties: