FanFic.nl

Stand Alones {Persoonlijk}

SA Sparklylouis // Luke Hemmings

‘’Jij kreng! Door jou ben ik mijn baan kwijt!’’ roept mijn vader en hij versterkt zijn woorden door mij een klap te verkopen. Ik voel mijn wang langzaam warm worden. Mijn vader maakt zich klaar voor de volgende klap, maar ik kan onder zijn arm door duiken, richting de gang rennen, de trap op en sluit de deur achter me. Gelukkig heb ik een slot op mijn deur. Ik hoor voetstappen op de trap die worden vervolgd door drie harden bonken op de deur. ‘’Aimée! Open nu heel snel die deur anders trap ik hem open!’’ hoor ik mijn vader roepen.
‘’Nee!’’ bijt ik hem toe. Ik hoor hem grommen. Snel pak ik mijn rugzak en pak wat kleren, ondergoed, toiletspullen en een dik vest. Ik prop het er allemaal in en als laatste pak ik mijn mobiel, oortjes, oplader en mijn pinpas. Ik open mijn raam en kijk naar het grasveld onder mij. Ik kijk nog een keer achterom en ik zie dat het mijn vader is gelukt om binnen te komen.
‘’Blijf hier, kreng!’’ schreeuwt hij. Geen tijd om terug te trekken! Ik spring en kom met een klap op de grond. Even is alles zwart door de klap, maar het komt snel weer allemaal terug. Ik kijk achterom en zie mijn vader schreeuwend in de woonkamer staan met mijn moeder. De woede in hun ogen is verschrikkelijk. Alles wat mis gaat is mijn schuld volgens hen. Dat mijn vader ontslagen is, is toch niet mijn schuld. Ik pak mijn mobiel en oortjes en zet ‘’Strong’’ van ‘’One Direction’’ op. Ik heb geen idee wie mij nog nodig heeft.

Verloren loop ik door de stad. De avond valt al en ik zie gezinnen, stelletjes, vriendengroepen, etc. lopen. Ik ben alleen. Ik ga op een bankje zitten en speel met mijn haren. Ik houd ervan om mijn haren te verven en op dit moment zijn mijn lange lokken platinablond met roze/groene/blauwe/gele Dip-Dye. Ik laat mijn blik over mijn rijk versierde linkerarm glijden. Mijn ouders snappen mij niet. Ik ben geen meisje die je kan commanderen. Ik heb mijn eigen meningen, gevoelens en verlangens en ik houd nou eenmaal van tatoeages, mijn haren verven, piercings en uitdagende kleding. Zo ben ik gewoon! Ik zucht en check mijn Twitter. Niets bijzonders. ‘’Wat zit zij hier alleen’’ Als gestoken kijk ik op. Ik kijk recht in het gezicht van een meisje met knalroze haren, grote, blauwe ogen en een piercing in haar wenkbrauw. Ze ziet er uit als een jaar of zeventien.
‘’Laat me met rust!’’ kat ik haar af. Het meisje lijkt te schrikken.
‘’Ik wil ook alleen maar helpen’’ zegt het meisje gekwetst en maakt aanstalten om verder te lopen, maar ik pak haar pols vast.
‘’Sorry, ik wilde niet zo tegen je uitvallen’’ en ik glimlach voorzichtig. Ze knikt even en blijft staan.
‘’Ik ben Aimée en jij bent?’’ vervolg ik.
‘’Ik heet eigenlijk Roxanne, maar je mag me Roxy noemen. Zo noemt iedereen me vanaf nu. Wat doe je hier trouwens zo alleen op straat?’’ Ik zucht even.
‘’Dat vertel ik liever niet. Ik vertrouw niet zo snel mensen’’ Roxy knikt even. Even valt er een ongemakkelijke stilte. Vanuit mijn ooghoeken zie ik dat Roxy mij even aankijkt en vervolgens mij, bij de pols beet pakkend, meesleurt.

Als we verder in het centrum zijn en voor een oud ziend gebouw stoppen, vraag ik waar we zijn. Roxy lacht even en kijkt me uitdagend aan. ‘’Bekijk het maar alsof je mijn vrienden gaat ontmoeten’’ zegt ze met een knipoog. Ik rol mijn ogen even en loop haar achterna naar binnen.

We komen in een hal terecht met kaarsen aan de muren. Mijn ogen moeten wennen aan het nieuwe licht. Ik loop Roxy achterna de trap af en komen in een donkere ruimte terecht. ‘’Guys, I’m home!’’ schreeuwt Roxy en opeens gaan alle lichten aan. Van schrik spring ik achter Roxy.
‘’Babe, waarom had je niet gezegd dat je weg ging?’’ hoor ik een jongensstem zeggen en ik zie Roxy blozen. Een jongen met krullend haar, bruin/groene ogen en een donkerblauwe bandana om zijn hoofd geknoopt, komt op Roxy afgelopen. Hij kust haar vol de mond en Roxy slaat haar armen om zijn nek. Ik wend mijn blik af. Paar seconden later houdt het geluid op en draai ik me weer terug. Ik zie dat de jongen met een fronsende blik naar mij kijkt. ‘’Wie heb je meegebracht, Roxy?’’ Roxy glimlacht even naar mij.
‘’Dit is mijn nieuwe vriendin Aimée. Ik zag haar verlaten op een bankje zitten en ze leek me wel een geschikt iemand voor ons’’ Ashton zet een paar stappen naar mij toe en steekt zijn hand uit.
‘’Nice to meet you, Aimée. You can call me Ashton, Ashton Irwin’’ Ik schud zijn hand. Uit nieuwsgierigheid komen de andere jongeren ook wat dichterbij. ‘’LUKE!’’ hoor ik Ashton roepen en al snel staat er een halve kop grotere jongen met blonde haren en felblauwe ogen naast hem. Volgens mij is hij een jaar of achttien. Ik probeer niet op mijn onderlip te bijten. Hij is zo knap! Zijn blik houdt de mijne gevangen.
‘’Ashton, serieus gast! Je hoeft niet zo te schreeuwen!’’ roept Luke om zijn punt wat meer sterkte te geven. Ashton lacht en Roxy glimlacht. Luke kijkt mij weer aan. Daar sta ik dan: een muur achter mij, voor mij een groep jongeren van een jaar of achttien en voor mij de knapste jongen ooit. Mijn hart maakt een sprong bij de volgende woorden: ‘’Luke, wil jij een kamer delen met onze nieuwe vriendin Aimée?’’
‘’Natuurlijk wil ik dat” Ik volg Luke de trap op. Waarom voelt dit zo opwindend en verkeerd tegelijk? Ik kijk naar zijn rug, maar volgens mij heeft hij het gemerkt, want hij draait zich om en houdt mijn blik weer gevangen. Ik glimlach voorzichtig. Hij glimlacht terug en vervolgt zijn pas. Als we de hoek omgaan, stopt Luke bij de rechter deur. ‘’Sorry, dat je bij mij moet slapen. Jij, Roxy en Leigh-Ann, die leer je nog wel kennen, zijn op dit moment de enigen meiden en Roxy slaapt bij Ashton en Leigh-Ann bij Calum, die leer je ook nog wel kennen’’ Ik kijk Luke aan.
‘’Ik vind het niet erg hoor’’ Luke opent de deur en we stappen naar binnen.

Ik had de kamer om een of andere reden anders voorgesteld. De kamer is ruim en heeft een grote kingsize bed. Er is een groot raam met zwarte gordijnen en een grote, donkerbruine kledingkast. Voor de rest hangen er posters, maar ik herken er niets in. Mijn adem stokt even als ik het bed zie. ‘’Ik geef je even een momentje voor jezelf. Ik zou Roxy zo naar boven sturen’’ zegt Luke met een glimlach en verlaat de kamer. Ik slinger mijn rugzak de kast in en val op bed.
‘’Wat lig jij daar nou?’’ hoor ik een meisjesstem zeggen en schiet overeind.
‘’Even een momentje voor mezelf’’ leg ik uit en ze knikt.
‘’Het is al bijna half één en ik denk dat je wel wat slaap kan gebruiken. Zal ik Luke sturen?’’ Ik knik naar haar. Ze glimlacht en vertrekt. Snel pak ik mijn rugzak en kleed me om in Lukes badkamer.
Als ik terug de kamer inloop, zie ik dat Luke net zijn shirt uit trekt en in bed gaat liggen. Oh My God! Hij heeft een sixpack! Ik probeer niet op mijn onderlip te bijten. Again! Ik ga naast hem liggen. ‘’Weltrusten, Aimée’’
’’Weltrusten, Luke’’ Langzaam val ik in slaap

Ik ben al redelijk gewend aan het leven hier. Roxy, Leigh-Ann en de boys zijn zo aardig voor me. We lijken allemaal erg veel op elkaar. Ik ben echt verliefd aan het worden op Luke, maar ik denk niet dat hij op mij is. Roxy komt in paniek op me afgerent. ‘’Luke! Er is iets met Luke!’’ roept ze. Ik pak haar bij haar bovenarm en duw haar tegen de muur.
‘’Waar is hij?!’’
’’In jullie kamer’’ antwoordt ze. Ik ren de trap op en duw de deur open. Dit had ik niet verwacht…
Op het nachtkastje branden twee dieprode kaarsen en op bed ligt een kleed waar lekker hapjes op liggen. Ik zie een briefje liggen en lees het: Lieve Aimée, ik moet je iets vertellen. X Luke. Ik voel twee armen om me heen en slaak een gilletje. Als ik me omdraai, houden Lukes blauwe ogen de mijne gevangen. ‘’Hoi, Aimée’’ zegt hij glimlachend. Ik glimlach terug.
‘’Roxy zei dat er iets ergs met je was, maar ik zie niets vreemds’’ zeg ik verwarrend.
‘’Ik kon niet langer meer zonder jou’’ zegt hij. Ik ‘’awh’’ zachtjes. Luke pakt mijn hand en trekt me tegen zich aan. ‘’Aimée, ik herinner de dag dat je hier binnenkwam nog goed. Je hebt iets speciaals, iets wat andere meisjes niet hebben. Aimée, zou je mijn meisje willen zijn?’’ Ik kijk in zijn ogen. Ik voel dat ik bloos.
‘’Luke, of course I want to be your girl’’’Luke glimlacht weer en buigt voorover. Zijn lippen zoenen de mijne en al snel vraagt hij voor toestemming die ik hem geef. Onze tongen zoeken elkaar op. This is everything I want!

___________________________________
Hope you like it!
Wil je een 3e, dan moet je even lijstje opnieuw invullen en dan zet ik je op de lijst
Xx

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.