FanFic.nl

A Trip For Seven ~ Louis Tomlinson [Afgerond]

>H23<

Miley

Ik zit samen met Lina op het bankje bij het water. Die actie van net, dat ik Louis wilde slaan, kwam doordat hij mijn zusje kwetste met zijn woorden. Ik wil haar beschermen, maar dat begrijpt ze nu natuurlijk niet, want ze weet nog niet dat ik haar zus ben. Ik kijk naar Lina en een flashback komt terug.

*'Je bent niks waard! Jij bent de slechtste dochter die ik me kan wensen!” mijn vader schreeuwt tegen me en alsof dat nog niet erg genoeg is, hij verkoopt me ook nog een klap.
'Maar wat heb ik dan fout gedaan? Ik heb Lina naar bed gebracht en voorgelezen, net zoals elke avond. Nu ben ik weer beneden om wat te drinken te pakken en ik krijg gelijk klappen?!” De tranen vullen mijn ogen. Mijn vader lacht sarcastisch.
'Jij hebt het voor jezelf verpest jongedame, ga nou niet zielig lopen doen! Jij had allang al in bed moeten liggen, het is al na elven.”
'Sorry, maar kan ik er wat aan doen dat ik niet kan slapen? Mama zegt altijd dat als ik niet kan slapen dat ik dan naar beneden mag en wat mag drinken.” Ik kijk mijn moeder aan, maar die bevestigd niks.
'Ga je moeder nou niet de schuld geven! Jij had van te voren na moeten denken, voordat je naar boven ging had je nog een glas cola opgedronken, daar word je hyper van.”
'Ik geef niemand de schuld en waarom doe je zo tegen me? Ik doe helemaal niks!” roep ik boos uit. Weer krijg ik een klap tegen me gezicht en daarna een trap in mijn buik. Mijn handen zijn voor mijn gezicht en dus krimp ik in mekaar als de voet van mijn vader mijn buik raakt. Ik vind het echt knap dat Lina dit allemaal niet hoort en gewoon door slaapt, alsof er niks aan de hand is. Nee, ik word gek hier! Ik kan er niet meer tegen. Eigenlijk mag ik nog niet uit huis, omdat ik nog maar veertien ben, maar ik moet hier weg! Elke dag blauwe plekken, dat gaan mensen op een gegeven moment zien en dat veranderd mijn hele leven. Het is elke dag weer hetzelfde liedje, zodra Lina in bed ligt en slaapt, krijg ik de volle laag. En altijd om een andere reden. Nu is het omdat ik niet op tijd in bed lig, gisteren omdat ik één chocolaatje van de Merci nam en wat word het moren? Ik ga met mijn rug tegen de muur aanzitten en heb overal pijn. Ik kijk naar mijn moeder en voel dat de haat voor haar groter word. Waarom staat ze daar en kijkt ze toe? Ik ben toch ook haar kind? Moeders horen hun kinderen toch altijd te beschermen, ook tegen hun vaders? 'Mam, help me alsjeblieft.” Smeek ik haar, maar ze blijft staan. Ze doet helemaal niks. Mijn bloedeigen moeder doet helemaal niks om deze mishandeling te laten stoppen!*


'Miley?” Ik word uit gedachten gehaald door Lina. Ze kijkt me bezorgd aan. 'Waarom huil je?” Oh, god. Ik schaam me best wel. Lina weet niet wat er allemaal gebeurd is en ik zit hier een beetje te janken. Wat moet ze wel niet van me denken? Snel veeg ik de tranen van mijn wangen.
'Sorry.”
'Je mag best huilen, er zit je duidelijk wat dwars.”
'Dat klopt.” Ik haal even diep adem. 'Lina, ik moet je wat vertellen.”
'Dat klinkt serieus.”
'Dat is het ook. Het is niet zomaar wat.”
'Omg, je bent toch niet ernstig ziek of zo?!”
'Nee.” Ik pak haar hand en ze haalt opgelucht adem.
'Gelukkig maar.” Ik glimlach even zwakjes. 'Miley, wat is er dan? Wat wil je me vertellen?”
'Je zus hé, hoe oud is ze en hoe heet ze?”
'Nola en ze is als het goed is vierentwintig nu.” Ik schrik even. Omg, dat betekend dat Lina echt mijn zusje is, maar ja dat wist ik al. Toch wilde ik bevestiging en die heb ik gekregen. Ongelooflijk dat mijn ouders, correctie onze ouders, nooit wat over mij verteld hebben. Want als ze dat wel gedaan hadden, zou Lina me toch gelijk herkend hebben op Ibiza en nu. 'Miley, ken jij mijn zus Nola?” Ik knik. 'Nou vertel op, waar is ze?”
'Dichterbij dan je denkt.”
'Wat is dat nou voor iets vaags. Weet je niet waar ze nu is?”
'Jawel.”
'Waar is ze dan? In Londen?” Ik knik. 'Heb je haar gezien?” Ik moet even lachen.
'Ik zie haar elke dag.” Lina pakt mijn handen en schudt me lachend even door elkaar.
'Dit is geen leuk grapje, vertel me alsjeblieft waar ze is.”
'Ik maak geen grap. Lina, je hebt haar al ontmoet.”
'Nee, natuurlijk niet. Want als ik haar ontmoet heb, hoef ik haar toch niet te zoeken.”
'Je herkende haar niet.”
'Wat bazel je nou? Waarom zou ik mijn eigen zus niet herkennen?”
'Ja, wist ik het maar.” Lina staat op.
'Weet je, wil je me eigenlijk wel helpen met zoeken? Want het lijkt er niet op.” Meteen sta ik op.
'Natuurlijk wil ik helpen, maar je hoeft niet meer te zoeken.” Ik hoop dat ze het nu begrijpt, maar dat doet ze niet.
'Ik blijf haar zoeken totdat ik haar gevonden heb, met of zonder jou hulp!” roept ze nu wat bozer. Ik denk dat het boze komt, omdat ze het niet snapt. Ze draait zich om, pakt haar spullen en wilt van me weglopen.
'Lina, loop nou niet weg.” Ze reageert niet en blijft lopen. 'Lina, ik ben het. Ik ben je zus.” Dan staat ze stil en draait zich om. Ze komt naar me toegelopen.
'Maak geen grapjes Miley! Dat is niet leuk, ik probeer mijn zus te vinden!”
'Ik maak geen grapje, ik ben je zus. Mijn originele naam is Nola Emma Walker, mijn vader is Mike Walker en mijn moeder is Cindy Stewart. Ik zong elke avond voor je in je slaapkamer en ging pas weg toen je sliep.” Lina is stil. Ze heeft niks meer te zeggen en staart me alleen maar aan. Volgens mij herinnert ze het echt niet. Hoe kan ze mij nou niet meer herinneren? Ik kijk haar aan en dan heb ik een idee. 'Catterpillar in the tree, how you wonder who you'll be. Can't go far but you can always dream. Wish you may and wish you might, don't you worry hold on tight. I promise you that there will come a day...butterfly fly away.” Zing ik en dan zie ik Lina schrikken. Het komt bij haar binnen. Haar idool is haar zus en dat vind ze moeilijk te geloven. Het blijft stil en ik word onzeker. Waarom zegt ze niks? Het is echt heel moeilijk om te zeggen dat ik haar zus ben, want mijn ouders gaan dit van haar horen en dan ben ik de pineut! Ik slik, ik had het misschien niet moeten zeggen. Het was een vergissing! 'Sorry dat ik het zo gezegd heb, misschien was dat niet zo'n goed idee.” Zeg ik en ik loop naar het bankje. Ik pak mijn tas en mijn mobiel en kijk Lina nog één keer aan. Het lijkt wel alsof ze in shock is. Oké, nu heb ik echt spijt dat ik het haar verteld heb, ik had gewoon mijn mond moeten houden! Ik draai me om en loop van haar weg.

Lina

*'Lina, ga je naar bed?” Mijn moeder kijkt me aan. Ik zit naast Nola of Miley. Aaahhh, verwarrend. Ik zie Miley met lang haar in ieder geval, naast me zitten.
'Waarom zo vroeg?”
'Het is al half acht en je bent nog maar acht. Het is al laat genoeg.” Ik zucht.
'Ga maar naar boven, dan kom ik zo voor je zingen. Dan ga ik nu wel even mijn gitaar stemmen.” Zegt Nola en ik zie mezelf meteen naar boven sprinten. Heeft Miley gelijk? Is ze echt mijn zus? Ik kleed me snel om en ga in bed liggen. Na twee minuten komt Nola, alias Miley mijn slaapkamer in met haar gitaar. Ze begint het nummer te spelen wat ze net zong. Als het lied afgelopen is, zet Miley haar gitaar weer op de standaard en geeft mij een kus op mijn voorhoofd. Ze doet de lichten uit. Ze geeft me nog snel een luchtkus en stapt dan mijn kamer uit. Ik ga goed liggen en niet lang daarna val ik in slaap.*

'Sorry dat ik het zo gezegd heb, misschien was dat niet zo'n goed idee.” Hoor ik Miley zeggen en ik zie haar weg lopen. Ze is dus echt mijn zus, want waarom zou ik anders die flashback krijgen? Maar waar is ze al die jaren dan geweest? Waarom heeft ze niks van zich laten horen? Waarom is ze überhaupt weggegaan? Ik baal. Miley heeft spijt dat ze het verteld heeft, dat zag ik aan haar. Ik had gewoon wat moeten zeggen, al was het 'oké'. Moet ik haar niet roepen en gewoon wat tegen haar zeggen? Nu heb ik eindelijk mijn zus gevonden en dan laat ik haar zomaar weggaan?! Omg, waarom sta ik hier nog?
'Miley!” Ik ren naar haar toe als ze zich omdraait. Meteen geef ik haar een knuffel. Ze verwacht het niet en is even verbaasd, maar later voel ik ook haar armen om me heen. ,,Sorry dat ik niks zei, ik was gewoon even in shock. Ik bedoel, je bent mijn idool. Ik had niet verwacht dat juist jij mijn zus zou zijn.”
'Het is al goed.”
'Zullen we weer op het bankje gaan zitten, zodat we kunnen praten. Ik heb zoveel vragen.” Miley knikt en we lopen terug. Als we er zijn gaan we zitten en ik kijk haar aan.
'Nou, wat wilde je aan me vragen?” vraagt Miley.
'Ja, waar moet ik beginnen? Waarom ben je weggegaan? Waarom heb je niks van je laten horen? Waarom...”
'Wow rustig! Ik kan toch maar één vraag tegelijk beantwoorden.” Zegt ze lachend.
'Sorry.”
'Lina, waarom herkende je me niet op Ibiza en al die andere keren?”
'Ik denk door het ongeluk wat ik heb gehad.”
'Ongeluk?”
'Ja, papa en ik zaten in de auto en we kregen een ongeluk. Ik was acht en een half en had een half jaar niks meer van je gehoord, laat staan je gezien dus ik vroeg aan papa waar je was. Hij vond het irritant en richtte zijn blik op mij en niet op de weg en toen...tja, toen kregen we dus het ongeluk. Sinds het ongeluk herinner ik niks meer van voor het ongeluk, dus jij was weggevaagd zeg maar. Ik kon niks meer van je herinneren en ik weet dat het pijn doet om dat te horen, maar zo is het wel gegaan.” Miley knikt en kijkt niet boos of zo.
'Dank je wel voor het verhaal, ik was al zo verbaasd. Ik herkende jou namelijk wel meteen, maar ja ik kon toen onmogelijk zeggen dat ik je zus was. En trouwens dat mag ik ook eigenlijk helemaal niet zeggen van papa en mama.”
'Waarom niet?”
'Uhm, de dag dat ik wegging had ik je een brief gestuurd met daarin de uitleg waarom ik weggegaan was en waar ik was, maar papa belde me op en zei dat ik niks meer mocht sturen en als ik het wel deed dat er dan iets ergs ging gebeuren.”
'Iets ergs? Met jou?”
'Nee, met jou. Ik nam geen contact meer op met jullie, omdat papa jou wat aan zou doen als ik het wel deed.”
'Heeft hij dat echt gezegd?” Ze knikt. 'Wat erg, maar waarom ben je in eerste instantie dan weggegaan?” Ik zie dat Miley slikt.
'Papa, elke avond als jij lag te slapen werd ik door hem geslagen en mishandeld. En elke avond vond ik het een wonder dat jij niet wakker werd van hem.”
'Geslagen?”
'Ja en op een avond, nadat hij me weer geslagen had, was ik het zat en heb mijn spullen gepakt. Daarna ben ik van huis weggelopen. En zoals ik al zei, wilde ik wel iets laten horen, maar dat kon ik niet aangezien papa jou anders wat aan ging doen en dat kon ik echt niet laten gebeuren. Lina, jij bent mijn kleine zusje en ik zal je altijd beschermen, daarom liet ik niks horen.” Ze haalt even diep adem. 'En natuurlijk omdat ik wist dat je boos op me was omdat ik zonder afscheid te nemen was vertrokken.”
'En waar was je dan al die tijd? Je mag op je veertiende niet op jezelf wonen.”
'Nee, dat klopt. Ik zat bij Peter en Wendy, totdat ik zestien was. Toen heb ik van hun een enkele reis naar Amerika gekregen, LAX, het vliegveld in Los Angeles. Daar heb ik nu ook een huis.” Ik ben echt verbaasd en dan vooral over onze vader. Hij mishandelen? Wauw, dat had ik niet verwacht en dat is logisch, want bij mij en Perrie doet hij niks. En ik ben blij dat ik nu wel weet waar ze al die tijd was. Gelukkig veilig bij onze oom en tante in Amsterdam. 'Verbaasd of meer geschrokken?” vraagt Miley. Ik knik.
'Allebei. Ik had echt niet verwacht dat onze vader dat deed, ik bedoel, bij mij en Perrie doet hij nooit iets.”
'Perrie?”
'Ja, mijn zusje.”
'Je hebt nog een zusje?” Ik knik. 'Ik heb nog een zusje?” Miley kijkt verbaasd voor zich uit.
'Ja, Perrie is nu acht.”
'Lijkt ze op jou?”
'Een beetje. Louis vond dat ik op jou leek, vanaf het moment dat ik je foto liet zien.” Miley begint te lachen.
'Wij lijken toch niet zo heel erg op elkaar? Misschien dacht hij dat door je kleur haar of zo?”
'Ik weet niet waarom hij dat zei, maar ik weet wel dat nu ik weet dat papa jou geslagen en mishandeld heeft, ik echt niet meer naar huis ga.”
'Oh nee alsjeblieft, ga naar huis. Papa en mama weten niet dat ik verteld heb dat ik je zus ben, straks ben ik weer de pineut en dan heb ik weer de hele poes pas.”
'Maar ik kan toch niet in één huis leven met hem? Ik hou van je Miley, ik kan toch niet doen alsof ik van niks weet? Dadelijk krijgt hij door dat ik wel iets weet en dan mishandeld hij mij ook.”
'Dat gebeurd niet, daar zorg ik wel voor.”
'Hoe? Jij bent toch niet bij me.”
'Jawel, ik ga met je mee.”
'Weet je het zeker?”
'Ja, het word toch wel eens tijd dat ik papa en mama weer zie. En trouwens overmorgen ben ik toch weer in het vliegtuig op de terugweg naar Amerika.”
'Overmorgen al? Maar dan zie ik je niet meer.”
'Klopt, want jij gaat mee op tour met One Direction.”
'Maar ik heb je net gevonden.”
'We kunnen contact houden via sms of whatsapp. De reden dat ik het je nu verteld heb, kwam mede doordat je het niet leuk vond dat je niet mee kon op tour. Ga met de jongens mee, nu kan het nog, straks zijn ze weg en heb je spijt dat je niet mee gegaan bent.” Ik slik even. Moet ik het doen? Miley heeft gelijk, ik weet zeker dat ik spijt krijg als ik het niet doe, maar ik wil haar ook vaker zien.
'In de pauze van de tour van de jongens, ben je dan ook in Londen?” Miley schudt haar hoofd.
'Ik ben alleen vandaag en morgen in Londen, daarna moet ik weer terug naar Amerika om daar mijn tour te vervolgen.” Wat moet ik nu doen? Ik weet wat ik moet doen, maar ik wil Miley niet kwetsen. Ik kijk haar aan.
'Het spijt me, maar ik ga met de jongens mee op tour.”
'Daar hoef je toch geen excuses voor te maken? Jij gaat het heel leuk hebben met de jongens op die tour en vooral met Louis.” Miley geeft me even een knipoog en ik begin te lachen. 'Mag ik je mobiel?” Ik knik en geef Miley mijn mobiel. Ze typt wat in en geeft dan mijn mobiel terug. Ik kijk op het scherm en zie haar 06 nummer staan. Ik krijg een brede glimlach. 'Lina, jij gaat mee op tour en houdt contact met mij via whatsapp. Als je me nodig hebt of gewoon gezellig wilt praten, app je me oké?” Ik knik en sla mijn armen om haar heen. Ik geef haar een knuffel.
'Zie ik je nog voordat ik met de jongens mee ga?”
'Ja, vast wel. Ik ben nog twee dagen in Londen, dus we kunnen misschien morgen wel wat gaan doen. De jongens en je vriendin mogen ook mee hoor, geen probleem. Je appt me maar gewoon, oké?” Ik knik weer en ben echt blij. Ik wilde echt heel graag mee op tour en door mijn allerliefste zus Miley Cyrus kan ik mee!

Reageren=Melding

Reacties: