FanFic.nl

Marry me or die (Draco Malfoy)

Hoofdstuk 10

(Draco pov)
"Wat?!" Roep ik boos uit. Mijn bloed kookt bijna over van woede. "Je hebt me goed gehoord. Je moet hem dus voor zijn, want ik weet dat hij er niet goed van af gaat komen anders." Zegt ze. "Oh ja... en het kan jou natuurlijk niet schelen wat er met mij gebeurt als het mis gaat." Zeg ik lichtjes boos. "Het zou goed zijn voor je ego als ze jou afwijst. Dan ben je misschien eens wat minder arrogant." Een spottende grijns speelt om haar lippen. "Maar wat is je plan?" Zeg ik om terug bij de essentie te komen. "We doen het volgende....."

(Artemis pov)
Heel de nacht heb in nog wakker gelegen. Gelukkig ben ik niet gevoelig aan wallen, anders hingen deze nu op de grond. Wat me het bangst heeft gemaakt is niet de verdrinking van mijn droom, het was het feit dat ik Draco had gezegd in mijn hoofd. Het klonk alsof ik hem meer dan leuk vond, maar toen ik hem net in de Great Hall naar hem keek voelde ik niks. Ook dat is nogal verrassend als je u bedenkt dat ik hem al heel mijn leven haat met een passie, nu was er gewoon niks, helemaal geen emotie. De muurrond mijn hart lijkt af te brokkelen zonder dat ik er iets aan kan doen. Vet angstige gevoel dat ik deze bescherming niet mag verliezen knaagt al heel de dag aan me. Ik moet uit de buurt blijven van Draco, dat kan alleen door niet naar het bal te gaan. Spijtig genoeg is dit geen oplossing, mijn defensie was al te ver afgebrokkeld om Mireille teleur te stellen. Wanneer ik de Common room bereik ga ik snel in de stoel bij de haard zitten. Mireille zit nog in de Great Hall met Blaise. Zeker ben ik er niet van, maar stiekem denk ik dat ze een oogje op hem heeft, en dat het wederzijds is. Ik kon die goore meligheid niet langer aan, tenminste, dat had ik mezelf wijsgemaakt. Een diepe zucht rolt over mijn lippen. Vermoeid doe ik even mijn ogen dicht.

"Artemis!! Het is showtime!!!" Hevig word ik door elkaar geschud. Verward doe ik mijn ogen open. Voor me staat Mireille. "Wat?" Een geeuw probeer ik te onderdrukken maar hij is te snel. "Heb je vannacht nog wel geslapen?" Vraagt ze bezorgt. "Ja. Natuurlijk heb ik dat." Lieg ik. Schuldgevoel knaagt aan me, maar ik wilde haar echt niet vertellen dan ik in mijn dromen een verlangen voelde voor Malfoy, over my dead body. "Gaan we ons dan verkleden? Ik moet je eigenlijk iets vertellen." Haar ogen glinsteren van geluk. "Je bent verliefd op Blaise. En ik ben trouwens bijna zeker dat hij je ook heel erg leuk vind." Grijns ik. "Denk je? Hé wacht, hoe weet je dat ik hem zie zitten?" Vraagt ze met opgetrokken wenkbrauw. "Vrouwelijke intuïtie." Speels geef ik haar een knipoog. "Ja, dan zal je ook wel doorhebben dat iemand een oogje op jou heeft." Lacht ze. Met open mond kijk ik haar aan. "No fucking way." Zeg ik bruusk. "Jawel. Daar ben ik nu eens zeker van." Ze grijnst van oor tot oor. "Ik wil het niet weten! Laten we ons omkleden!" Roep ik snel. "Jij je zin, maar ik had het sowieso niet gezegd. Je komt er snel genoeg achter." Antwoord ze geheimzinnig.

Reacties: