FanFic.nl

Miss Secret[Zayn Malik] COMPLETED

Ch. 19

Eihlynn POV

‘Life is weer bezig.’ Is het eerste wat Simon zegt, als ik zijn kantoor binnenstap. Hij werpt mee een tijdschrift toe. Ik vang het, werp er één blik op, en kijk hem droog aan.
‘Goh, je méént ‘t.’
Simon schudt zijn hoofd. ‘Serieus, Eihlynn. Ik geloof dat ze echt proberen je het leven zuur te maken.’
Op de voorpagina sta ik, een shot genomen toen ik voor het hotel uit de auto stapte, met mijn haar weer golvend in plaats van stijl. Daarbij staat er in koeienletters “LYNN’S SECRET REVEALED”.
‘Blader door naar het artikel.’ Beveelt Simon, terwijl hij naar zijn laptop draait en er razendsnel op begint te tikken.
Ik blader door naar het artikel en lees het snel door.
LYNN’S SECRET REVEALED.
Het is waar! Lynn Delores is een schuilnaam, voor een compleet ander meisje.
“Ik had dit wel verwacht,” zegt één van de bronnen. “Eihlynn is altijd al zo achterbaks geweest.”
Eihlynn Delles – ook wel bekend als Lynn Delores – heeft al die tijd een geheim bij haar gedragen. Veel fans zijn geschokt, maar ook diep beledigd.
“Ze had het wel even kunnen zeggen!”
Het ‘had ze wel even kunnen zeggen’ wordt meerdere malen herhaald in het publiek. Maar hád ze het ‘wel even kunnen zeggen’?
In de persconferentie waar Eihlynn haar geheim blootlegde, verteld ze dat ze vroeger gepest werd en daardoor een superversie van haarzelf had bedacht. Uiteindelijk evalueerde die superversie in Lynn Delles.
Maar is dat allemaal wel waar? We weten dat ze dat ontkent heeft, maar moeten we haar geloven? Vooral nu, nadat ze ons zoveel jaar heeft voorgelogen?
Ik sla het artikel dicht een bijt op mijn lip. Ik weiger om me zielig te voelen, om medelijden te hebben met mezelf.
Simon slaat zijn laptop dicht. Ik werp het tijdschrift op de bank en kijk hem aan, mijn armen over elkaar heen slaand.
Simon’s ogen boren in de mijne. Hij heeft zijn handen in elkaar gevouwen, de printer naast zijn laptop draait zoemend een paar pagina’s uit, en zijn gezicht staat ernstig.
Ik trek één wenkbrauw op. Hij krijgt een brede glimlach op zijn gezicht.
‘Ik ben blij dat je zo reageert.’ Zegt hij, grijnzend. ‘Dat betekent dat je je eroverheen hebt gezet.’
‘Over wat?’ vraag ik nieuwsgierig.
‘Over de mening van de wereld.’

Zayn POV

Ik ben woest.
En Liam zit me aan te moedigen.
Soort van dan.
‘DAT STELLETJE ACHTERBAKSE-’
‘Zayn.’
‘-PALINGACHTIGE-’
‘Zayn.’
‘-VERREKT GLADDE-’
‘Zayn.’
‘-STUITER BALLEN.’
Wat ben ik toch goed in beledigingen.
‘Zayn, kalmeer wat. Dit helpt niet echt.’
‘DIT HELPT NIET ECHT!?’ krijs ik. Ik hoor mijn stem overslaan en bedenk me dat we vanavond een nummer op moeten nemen voor het nieuwe album. ‘Ik weet dat het niet helpt maar moeten ze nu echt alweer bezig met Eihlynn!?’
‘Het is een roddelblad.’ Zegt Liam droog.
‘Dat weet ik ook.’ Grom ik, terwijl ik langzaam het tijdschrift bladzij voor bladzij aan stukken scheur.
‘Zayn, dat tijdschrift heeft je niets aangedaan. Het tijdschrift wel.’
‘You’re talking in riddles, Payne.’ Ik staar naar de pagina waar Eihlynn’s gezicht op staat.
‘De druk van het tijdschrift dat je in je handen hebt, heeft je nog nooit iets aangedaan. Niemand heeft je er ooit mee gemept, het heeft je nooit beledigt, en het heeft je ook nog nooit een papiersnee bezorgt. Nu, de mensen die achter het tijdschrift staan, wel. Die hebben die verhalen over Eihlynn en jou bedacht. Volg je me nog?’
Ik wil net antwoorden als de deur open slaat en de rest binnenstormt. Louis zwaait met de nieuwste editie van Life.
‘JONGENS, JULLIE ZULLEN NOOIT GELOVEN-’
Ik houd het half verscheurde tijdschrift omhoog. ‘Weten we,’ zeggen Liam en ik tegelijk, op robotachtige tonen.
‘Oh.’ Zeg Louis, ietwat teleurgesteld, en hij loopt naar de bank om daar op neer te ploffen. ‘Nou, dan hoeven we dat ook niet te bespreken.’
‘Waar is Miss Secret?’ vraagt Quinty, terwijl ze om zich heen kijkt.
‘Simon wilde haar spreken.’ Antwoord ik. ‘Waarschijnlijk over het artikel. Ik hoop dat ze niet flipt.’
‘Zayn,’ zegt Hannah streng. ‘Geloof een beetje in haar.’
‘Maar hoe ze de laatste keer reageerde-’
‘Er ging toen ook meer in haar om. Plotseling kwam haar hele verleden op haar afstormen. Haar moeder, haar broer, Dwight, Eloase…’
‘En nu is dat al een heel stuk vermindert. Jaja,’ mompel ik, en ik spring naast Louis op de bank.
Voordat ik het weet begint iedereen met elkaar te praten. Louis vertelt me een paar grappen waar ik om moet lachen, begint dan met een serieus gezicht over belang van ontbijtgranen in je leven, en zonder een waarschuwing komt Harry erbij zitten met een toespraak over thee.
Dan gaat de deur open.
Er valt een stilte. Eihlynn stapt binnen, met een rechte rug en een halve glimlach.
‘Hoi.’ Zegt ze, met één wenkbrauw opgetrokken. Quinty schiet in de lach en het geluid van verschillende gesprekken stijgt weer op.
Ik klim van de bank af en loop naar haar toe. Ze kijkt me grijnzend aan.
‘Ik ga er vanuit dat het goed is gegaan?’
‘Ik ben eroverheen.’ Zegt ze. ‘Ik maakt me weinig tot niets meer uit wat de wereld van me denkt. En daar ben ik blij om.’

Anonymous POV
‘Mevrouw?’
De jongeman lijkt zelfverzekerd. Hij staat met gerechte schouders, terwijl hij ontspannen een blad ophoud met een Starbucks Coffee cup en een zakje waar duidelijk een bagel in zit . Geen bril, deze keer. Lenzen. Zijn stropdas zit recht, zijn zwarte Armani pak lijkt hem perfect te passen. Het eerder slordige bruine haar is in een nette scheiding gekamd. Zijn blauwe ogen glinsteren.
‘Ja?’
De scherpe stem doorklieft de lucht in het kantoor.
‘De nieuwe editie is een succes, mevrouw. De eerste druk was sneller uitverkocht dan een One Direction concert.’ Spreekt de jongeman met een halve glimlach. Hij zet een paar stappen naar voren en plaatst het blad met de cappuccino met extra room en cacao en de roomkaas-ui bagel neer op het bureau.
‘Uitstekend.’ Het zakje wordt opengetrokken en de bagel wordt eruit gepikt. Ze neemt een hap. De jongeman maakt zich klaar om te vertrekken als de telefoon gaat. ‘Wacht, Hastings.’ Ze neemt op. ‘Met Life.’
Ze luistert naar de zinnen die de man aan de andere kant van de lijn uitademt. Haar eerder glimlachende mond vertrekt in een grimas. ‘Wát?’
Ze luistert nog even, maar met elke lettergreep die doordringt in haar brein, voelt ze de woede in haar groeien. ‘Bedankt voor die uiterlijk nutteloze informatie, ik wens u nog een zeer, zeer onaangename dag.’ De woorden verlaten snauwend en zeer onzakelijk haar mond.
Ruw drukt ze de man weg waarna ze zwaar ademend met gesloten ogen achterover in haar bureaustoel leunt. Dan opent ze ze weer en als blikken konden doden zou Hastings nu als een onherkenbare massa vlees op haar dure tapijt liggen.
‘ERUIT…’ krijst ze, en ze smijt haar bagel naar hem toe, die hij rakelings ontwijkt. Hij haast zich naar de deur, gooit die open en sluit hem vlak voor de cappuccino hem in de rug zou raken. De plastic beker spat uiteen tegen de witgelakte deur en de bruine vloeistof vliegt alle kanten op.
Ziedend van pure woede staart ze naar de vlek. Haar French-Manicure nagels graven zichzelf in het Ikea-bureau.
Ze had haar zelfbeheersing net verloren.
En dat allemaal door één telefoontje van die Simon Cowell.


HELLEU LADIES.
Ik probeer nu steeds vaker te updaten. Ongeveer een week, maximaal twee moet er tussen zitten. We naderen natuurlijk ook het einde, hé?
xx
PS: de cover van de editie van life waar we het dit hoofdstuk over hebben staat boven.

Reacties: