FanFic.nl

Marry me or die (Draco Malfoy)

Hoofdstuk 22

(Artemis pov)
Gehaast loop ik naar de vertrekken van Snape. Hard klop ik op zijn deur. "Wie is daar?" Roept hij luidt. "Je dochter." Val ik met de deur in huis. Meteen vliegt de deur open en Severus trekt me naar binnen. "Ssssht, niemand mag dat weten! Hoe weet jij dat trouwens? Dumbledore zeker?" Het is meer een veronderstelling dan een echte vraag. Bruusk knik ik. "Je mag er niet zomaar mee rondstrooien." Zegt hij nogmaals. "Waarom niet? Ben je beschaamd dat ik je dochter ben?" Vraag ik hem brutaal. Het kwetste me dat hij me nu plots wel verborgen wilde houden. "Nee, natuurlijk niet." Hij kijkt me aan met een intense blik en ik zie dat hij meent wat hij zegt. "Ik ben trots op je Artemis. Maar als Lord Voldemort hier achter komt laat hij je sowieso sterven. De enige reden dat hij percé met je wilt trouwen is omdat je een Dumbledore bent. Hij wil dat Albus zwak word. Eerst heeft hij zijn enige zoon in een deatheater veranderd en nu moet zijn kleindochter ook nog eens gedwongen met hem trouwen." Legt hij me uit. "We hebben wel een probleem professor Snape, ik ben stervende." Zeg ik wanhopig. "Ik weet het, ik heb je gezien met Draco. Spijtig, maar ik heb slecht nieuws. Tot hier toe heb ik nog steeds geen tegengif gevonden. Het is zo'n complexe toverdrank dat het tegengif maken bijna onmogelijk is. Ik probeer het al jaren en jaren, maar niks werkt." Antwoord hij met pijn in zijn stem. "Met andere woorden, ik moet met hem trouwen als ik wil overleven?" Vraag ik hem terwijl de tranen weer beginnen te rollen. Verslagen knikt hij. "Het spijt me Artemis. Dat is je enige keuze. Je moet ervoor zorgen dat je zijn vertrouwen wint. Trouw met hem, doe alsof je zijn volgeling bent en wacht tot Harry Potter hem dood. Dat kan jaren duren. Je zal net als ik een rol moeten spelen. Je zal je relatie met Draco moeten verbreken. Stoppen met school, en verhuizen naar de Malfoy Mansion waar Voldemort zich op dit moment schuilhoud. Het gaat moeilijk voor je worden, je zal Draco moeten kwetsen, maar het is dat, of zijn dood op je geweten hebben." Zegt Snape, en ik zie dat hij het er heel moeilijk mee heeft om me dit te vertellen. "En hoe weet ik zo zeker dat Voldemort er voor zorgt dat ik in leven blijf?" Vraag ik hem met een stem vol paniek. "Wees een trouwe dienaar, doe wat hij van je vraagt. Doe gevoelloos, alsof niets of niemand je iets kan schelen. Hij heeft het tegengif, dus als je je naar behoren gedraagt zal hij je dat geven." Antwoord hij vastberaden voordat hij me stevig omhelst. Ik schrik er wel van, maar ik sla even later mijn armen om mijn vader, Snape. Mijn schouders schokken van de tranenvloed die ik niet meer kon stoppen. Nu was ik eindelijk gelukkig met Draco, nu moest ik hem weer kwetsen. Dat vooruitzicht bevalt me alles behalve. "Het spijt me zo." Fluistert mijn vader met een stem die droop van schuldgevoel.

Reacties: