FanFic.nl

Guardian of my heart || TOTA||

1th Guardian

Ik zuchtte en liep doelloos rond op het nieuwste landschip van Malkuth; De Tartarus. Nadat Anise ervandoor was gerend om Ion te vinden. Was hij er de dag erna weer vandoor gegaan. Dit keer naar de Cheagle woods, Ik werd met Jade meegesleurd de Tartarus op om hem te halen en man wat haatte ik het hier. Het was net een grote bewegende gevangenis en als ik iets haatte was het om op een plek vast te zitten. Vandaar; De gipsy. Ik zuchtte en ging tegen de reling van het dek staan.
“Love is always
An elusive thing
Within my heart
I want to open the window
And fittingly sing my love, like song lyrics
Out onto the wind”
Een kleine glimlach kwam om mijn lippen en ik voelde Cuddles op mijn schouder klimmen.
‘Ik vind het hier maar stom’ Zuchtte hij. Ik knikte. Zowel Cuddles als ik vonden het verschrikkelijk om ergens vast te zitten. Ik zuchtte en ging op de reling zitten. Ik sloot mijn ogen en voelde de bries van de wind in mijn gezicht, toen De kleine draak aan mijn haar trok om mijn aandacht te krijgen.

‘Wat is er?’ Vroeg ik en hij wees omhoog. Een grote groep griffioenen kwam deze kant op, en ze hadden Ligers bij hen. Mijn ogen werden groot en ik sprong van de reling.
‘Aaliyah?’ Vroeg Cuddles en vloog voor me.
‘Cuddles, waarschuw Jade, Ik ga kijken of ik meer te weten kan krijgen’ Met die woorden rende ik naar de brug. Niet veel later werd ik gestopt door een Liger die naar beneden was gesprongen. Ik zuchtte en hield mijn staf omhoog.
‘Oh Melody of old, Take down my enemy without pain; NIGHTTIME LULLABY’ de liger had niet eens de kans om aan te vallen, en viel bewusteloos neer. Ik haatte vechten met monsters tenzij er een goede reden was om ze te doden.
‘Nog steeds zo zacht voor monsters, Gipsy?’ Ik keek op en sprong naar achter toen er iemand van het dak van de brug af sprong.
‘Legretta The Quick, altijd een eer’ Grinnikte ik. Legretta was een Vrouw van in de mid 20 met blond haar in een staart gebonden en blauwgroene ogen. Ze was ook de enige die ik kende die als persoonlijk favoriet pistolen had.
‘En wat doen jullie hier? Aangezien jij vast niet de enige bent’
‘Dat zijn orderzaken’ ik haalde mijn schouders op.
‘Ik ben niet je vijand Legretta, maar ook niet je bondgenoot, als dit iets te maken heeft met Ion, wat ik wel zeker weet, kan je niet verwachtten dat ik niets doe’ Zei ik rustig.
‘Dat dacht ik wel, We hadden er ook wel opgerekend dat die necromancer* je erbij zou betrekken’ begon ze. ‘Je moet begrijpen waarom we dit doen, Je was zelf ook een deel van het team’ Ik bleef rustig en rolde met mijn ogen.
‘Jij moet daarom ook begrijpen dat Van me heeft voorgelogen, Ik leef nu op mijn eigen manier en leer de wereld te zien vanuit mijn eigen ogen, niet vanuit de ogen van die man’
‘je bent nog net 14 en toch spreek je alsof je oude wijsheid bezit, je bent naïef, je weet beter dat we wereld veel te-‘ Legretta werd onderbroken door een nieuwe stem.
‘Legretta, We hebben niet de gehele dag’ Ik keek langs de vrouw naar de nieuwe persoon. Het was een jongen die ik nog niet eerder had gezien. Hij droeg een voornamelijk zwart met groene outfit met een oranje band om zijn beide bovenarmen. Ik kon zijn leeftijd niet helemaal inschatten door het goud met rode masker dat zijn gezicht bedekte. Ik gokte dat hij tussen de 12 en de 16 jaar oud zou zijn.
‘Asch heeft die Necromancer en die andere twee in de cel gekregen, die Fon-Master Guardian is overboord gevallen met die stomme rot pop van d’r’ Hij is ook lekker vrolijk. Ik zuchtte en kuchte om hun aandacht te krijgen.
‘Nou, nu jullie dit allemaal hebben geregeld, ben ik toch in de minderheid’ zei ik en grijnsde.
‘Ik zie jullie nog wel’ Met die woorden rende ik naar de reling van het bewegende schip en sprong over de rand naar beneden. Ik wist een koprol te maken om mijn val te breken en keek op om Legretta te staan kijken.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.