FanFic.nl

Dr. Hebi

1: Wetenschap

Ik scrolde door de maatschappelijke stages die ik kon kiezen. Niets sprak me echt aan. Ouderen verzorgen in het bejaardentehuis... Een optocht organiseren... Voetbalwedstrijden assisteren... Nee, niets leek me echt 'leuk' om te doen. Ach ja, ik had eerlijk gezegd ook niet anders verwacht bij onvrijwillig vrijwilligerswerk.
Een paar van mijn klasgenoten hadden zelf al een stage. Als ze bijvoorbeeld bij een organisatie zaten, hielpen ze de mensen daar gewoon. Die kenden ze toch al. Ja, die mensen hadden het maar makkelijk. En hier zat ik dan, te zoeken naar een stage die me wel 'leuk' leek. Ik zuchtte diep terwijl ik verder scrolde door de stages.
'Hulp gezocht bij het wetenschapslab.'
Mijn ogen gingen wat verder open en ik stopte met scrollen. In het wetenschapslab was ik nog nooit geweest. En aangezien ik voor de rest alles toch maar saai vond, leek dit me wel te doen. Wetenschap had me altijd al wel geïnteresseerd.
Ik klikte op de stage en las de omschrijving.
'Wij zijn op zoek naar mensen die willen helpen bij de wetenschap. Daarmee bedoelen we bijvoorbeeld helpen bij experimenten, schoonmaken en spullen klaarzetten. Het is niet gevaarlijk. Kennis over de wetenschap bezitten is niet noodzakelijk.'
Oké, interessant. Het leek me wel wat om mensen experimenten te zien doen. Ik las het nog een paar keer door en klikte toen op 'Toevoegen aan Mijn Stages'. Het was nu alleen maar een kwestie van afwachten of de stage goedgekeurd werd door een docent.

Toen ik de volgende dag thuiskwam, had ik een mail ontvangen van één van mijn docenten waarin stond dat mijn stage was goedgekeurd. In de mail was ook vermeld dat ik de enige was die deze stage had. Toen ik dat las kreeg ik een beetje een vreemd gevoel. Ik, als enige, naar het wetenschapslab? Dat was best wel eng.
Maar ik kon er nu niet meer onderuit.
Verder stond er dat ik binnen een week contact moest opnemen met het stagebedrijf. De gegevens kon ik vinden op de website.
Ik zuchtte, dat contact opnemen kon ik maar beter zo snel mogelijk doen. Ik ging weer naar de site en bekeek 'Mijn Stages'. Daar stond ook meteen de contactpersoon.

Dr. Hebi
E-mail: dr.hebi@mail.com
Tel.: 75 667 454

Dr. Hebi, eh? Dus deze persoon was een echte doctor... Ik besloot maar snel een e-mail te sturen, en ik schreef het zo formeel mogelijk.

Geachte Dr. Hebi,

De maatschappelijke stage die u op de website heeft gezet lijkt me wel interessant.
Ik hoop dat u me een mail kunt sturen met instructies.

Met vriendelijke groeten,

Kayla Adkin

En... Verstuur. Zo, dat had ik ook weer gedaan. Ik vond het altijd eng om contact te maken met mensen die ik niet kende, en dus deed ik dat altijd maar zo snel mogelijk, dan was ik er tenminste van af. Nu alleen nog maar wachten op een bericht terug...

Op dat bericht hoefde ik niet zo heel lang te wachten. De volgende dag, op zaterdag, had ik al meteen een e-mail terug gekregen.

Beste Kayla,

Wat leuk dat je bij ons je stage wilt komen doen. Ik zou het erg op prijs stellen als je vanavond tussen 20:00 uur en 21:00 uur even belt om afspraken te maken.
Als ik me niet vergis heb je mijn nummer al, maar voor de zekerheid geef ik het je hier nogmaals: 75 667 454.
Ik kijk er naar uit, Kayla.

Groeten,

Dr. Hebi

Vanavond bellen? Ik voelde meteen een klein beetje nervositeit. Als er iets was waar ik níet goed in was, dan was het wel bellen naar vreemden. Ik kwam werkelijk nooit uit mijn woorden als ik dat moest doen. Maar oké, ik had weinig keus. Anders werd ik straks nog geweigerd bij deze stage en moest ik een andere doen! Nee, ik kon me niet uit het veld laten slaan omdat ik een telefoontje moest plegen. Wat was ik eigenlijk een anti-sociaal persoon als je het zo bekeek... Ik grinnikte een beetje om mezelf en ging maar even televisie kijken.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.