FanFic.nl

Adopted By Hazza (Finished)

~Hoofdstuk 18~

Harry Pov

Ik word uiteindelijk wakker van Liam, Sophia, Louis, Eleanor, Zayn en Perrie die binnenkomen.
Ik open mijn ogen en zie dat ik op de bank lig, met Ruth op mijn buik. Beduusd kijk ik om me heen en zie dat Gemma op de andere bank ligt, maar slaapt rustig door. Mijn gezicht voelt raar aan door de opgedroogde tranen. Alles wat ik me nog kan herinneren dat ik…. Er ontstaat een brok in mijn keel.
‘Harry! Wat fijn je te zien! Heb jij je een beetje vermaakt?’ Ik negeer de vraag van de dronken Perrie en loop naar de keuken. Onopgemerkt stroop ik mijn mouwen op en zie het al. Meer dan 10 sneden zitten in mijn pols en de rest van mijn onder arm gegraveerd. Ik zucht. Ik heb het verpest. Als iemand dit ziet, ben ik verloren. Ik zoek het mes dat ik heb gebruikt, en maak het snel schoon, voordat iemand erachter komt. Zou Gemma het gezien hebben? Heeft ze me geprobeerd te stoppen? Ik voel de tranen over mijn wangen rollen.

Pas zodra ik iedereen naar boven hoor gaan, durf ik weer op te staan – blijkbaar was ik tegen de keukenkastjes gaan zitten- en loop ik naar de woonkamer.
‘Gemma..’ Fluister ik en probeer haar wakker te schudden, wat me sneller lukte als ik dacht. Ze opent haar ogen en zie hoe rood ze zijn van het huilen.
‘Kom je mee naar boven? Dan kun je in een bed slapen.’ Ze knikt en ik pak Ruth met het dekentje om haar heen op, en loop naar boven. Als ik merk dat Gemma niet achter me aan loopt, kijk ik om en zie haar nog bij de bank staan.
‘Wat is er?’ Ze kijkt me verbaasd aan.
‘Weet je het niet meer?’ Ik schud mijn hoofd.
‘Na het bezoek van de politie kan ik me niets mee herinneren.’ Ze zucht.
‘ Ik ben gevallen.’ Ik loop terug en ondersteun haar onder het lopen.
‘Hoe kwam het dat je bent gevallen?’ Vraag ik zacht.
‘We waren zo… Van slag dat we random ruzie kregen. Het was zo heftig dat je me duwde.’ Ik hap naar adem.
‘Oh god, waar ben ik mee bezig, het spijt me zo erg!’ Zeg ik geschrokken.
‘Is Ruth er wakker van geworden?’ Ze knikt.
‘Daarbuiten is ze nog 4 keer wakker geworden. Ze had nachtmerries.’ Ik knik.

‘Waar wil je slapen? In mijn bed, of die van Ruth, of wil je niet alleen op een kamer, want dan pak ik het luchtbed wel even.’
‘Kun je het luchtbed pakken?’
‘Ja.’ Ik leg Ruth op mijn bed en pak het luchtbed wat ik uitvouw en opblaas –wel elektrisch-.

Daarna trek ik een sweater aan en ga met Ruth onder de dekens liggen. Ik wacht geduldig op Gemma tot zij ook onder de dekens ligt, om daarna het licht uit te maken.
‘Harry..’
‘Ja?’
‘Deed het pijn?’
‘Wat?’ Ik weet half wat ze bedoeld, maar de alsof ik dom ben.
‘Het snijden, het zag er pijnlijk uit, en je schreeuwde.’ Ik knijp mijn ogen dicht, en probeer diep na te denken, maar wat ik ook doe, ik kan het me niet meer herinneren.
‘Ik weet het niet meer.’ Zeg ik. Het is weer een tijdje stil.

‘Zou doodgaan pijn doen?’ Vraag ik opeens.
‘Als iemand me het kwam vertellen vanuit de hemel, ben jij de eerste die het hoort.’ Ik zucht. Aan de ene kant ben ik bang om dood te gaan, stel het doet pijn, of je kun helemaal niets meer. Maar aan de andere kant, het zou geweldig zijn…
‘Mensen die een hartstilstand hebben gehad, zeggen dat het fijn is.’ Mompelt ze dan. Ik kom omhoog en stap uit bed om uit mijn bureau de foto van pap te pakken. Ik maak het bureaulampje aan, en zet de foto eronder zodat het licht alleen zwakjes op de foto schijnt. Ik pak de oude roos dat ik erbij leg. Deze roos heb ik jaren bewaard en in een oude boek gedaan. Het was mijn pa’s lievelings roos. Hij vond hem altijd zo mooi, zo kleurrijk. Ik zucht en kijk naar het plaatje, wat ik net heb gemaakt.

‘Rust zacht, pap.’ Fluister ik, en alweer voel ik de tranen. Ik hoor Gemma van het luchtbed kruipen, en naar me toe strompelen. Ze pakt voorzichtig mijn hand en kijkt naar de foto.
‘Was dat zijn lievelings roos?’ Ik knik.

Na een tijdje gaan we terug in bed liggen en proberen te slapen. Na een uur, hoor ik Gemma zachtjes snurken, dus pak ik mijn telefoon. Ik start twitter en tweet wat over mijn pa. Ik druk op verzenden, leg mijn telefoon onder mijn kussen en pak Ruth stevig vast. Ik hoop dat ze beter is morgen… Gewoon, omdat het kan. Omdat ik troost nodig heb. Ik wil graag met haar wandelen en naar de speeltuin, maar nu ze ziek is, gaat het niet.
Met de gedachtes over hoe ik overal overheen kom, val ik in slaap.



Ruth Pov

Ik word wakker van een raar getril onder het kussen. Ik open mijn ogen en zie dat ik in de kamer van papa ben. Ik kijk onder het kussen waar het getril vanaf komt en zie dat het papa’s telefoon is.
Ik kijk naar papa die ligt te slapen.
‘Papa.’ Fluister ik en schud aan zijn schouder. Hij zucht geïrriteerd en kijkt me boos aan. Ik schuif een beetje achteruit... Ik wil niet dat hij boos is!
‘Wat is er?’ Vraagt hij,
‘J- je telefoon trilde.’ Zeg ik zacht. Hij pakt zijn telefoon en kijkt erop. Hij zucht en legt het weer weg.
‘Ben je al beter?’ Ik haal mijn schouders op.
‘Ik ben niet meer misselijk.’ Papa knikt. Hij kijkt even over me heen en dan terug naar mij. Ik kijk ook om, en zie een mevrouw liggen slapen.
‘Wie is dat?’ Vraag ik verlegen.
‘Dat is tante Gemma.’ Ik wring me rustig los uit papa’s armen en kruip naar de rand van het bed om naar haar te kijken. Papa houdt me vast zodat ik niet kan vallen.

‘Waarom is ze hier?’ Vraag ik als ik voorzichtig haar haren pak.
Papa pakt mijn hand, maar zegt verder niets. Ik ga terug zitten en kijk naar papa. Hij heeft zicht ogen op de muur gericht. Het lijkt alsof hij aan het huilen is.
‘Papa?’ Hij kijkt me droevig aan en zucht. Ik kruip op zijn schoot met elke been aan een kant. Hij volgt me met zijn ogen, maar kan niet glimlachen.
‘Mijn papa.. Nu jou opa dus..’ Hij stopt even en denkt na.
‘Gister avond, toen je aan het slapen was, kwamen er mensen die vertelde dat hij..’ Hij fronst en verbergt zijn gezicht zodat ik hem niet kan zien.
‘Dat hij wat, papa?’ Vraag ik. Hij kijkt op en neemt al zijn lef bij elkaar om het te vertellen.
‘Dat opa is overleden.’ Ik hap naar adem.
‘Dus ik heb geen opa meer?’ Vraag ik. Papa schudt zijn hoofd. Ik geef hem een knuffel.

‘Gaan we vandaag iets leuks doen?’ Vraagt hij. Ik knik.
‘Wat dan?’ Papa glimlacht.
‘Wat dacht je van een binnenspeeltuin?’ Mijn ogen beginnen te stralen.
‘Ja!’
‘Shh.. Ga je maar douchen en dan zoek je wat kleren met tante Gemma uit. Ik maak me ook heel snel klaar en maak een ontbijtje voor je.’ Ik knik hevig. Papa glimlacht.
‘Wil jij tante Gemma wakker maken?’ Ik glimlach.
‘Hoe dan?’
‘Ga maar naast haar liggen, en geef haar heel voorzichtig een kusje op haar wang.’ Ik kruip voorzichtig naar tante Gemma en ga naast haar liggen. Ik kijk heel even naar haar en geef haar dan een kusje op haar wang, zoals papa heeft gezegd. Gemma fronst en opent haar ogen. Ze kijkt me verbaasd aan en ik hoor papa lachen.

‘Ook goeie morgen Gem!’ Lacht papa. Ze glimlacht en ik rol van het bed. Papa komt geschrokken met zijn hoofd tevoorschijn.
‘gaat het?’ Ik begin te lachen en sta op.
‘Ga je maar douchen.’ Ik knik en loop naar mijn eigen kamer. Ik kijk in mijn inloopkast, wat ik aan wil trekken, maar kan niet kiezen, tot tante Gemma komt.

‘Ik kan niet kiezen wat ik aan moet trekken.’ Zeg ik somber. Ze glimlacht en heeft al snel een setje kleren, met schoenen gepakt.
‘Vind je dit leuk?’ Ik knik en pak het aan.
‘Dankjewel tante Gemma.’ Zeg ik en loop naar de badkamer. Ik kleed me uit en maak de douche met moeite aan. Eerst is het water veel te warm, en daarna veel te koud.

Ik ben zeker 5 minuten bezig voor ik eronder kan gaan staan en kan douchen. Ik was mijn haren en zet dan de douche weer uit. Ik pak een handdoek uit het kastje en droog me af. Dan doe ik mijn kleren aan, maar laat mijn schoenen nog even uit.

Als ik klaar ben, loop ik met mijn handdoek, borstel, en schoenen naar mijn slaapkamer. Daar is niemand, dus loop ik naar onder. Papa zit met tante Gemma in de keuken, dus loop ik daar ook naartoe.
‘Papa, waar zijn de anderen?’ Ze kijken me allebei aan.
‘Die slapen nog. Hoezo?’ Ik haal mijn schouders op.
‘Gewoon.’ Ondertussen tilt papa me op en zet me midden op de tafel. Ik ga er in kleermakerszit op zitten en tante Gemma begint mijn haren af te drogen terwijl papa een ontbijtje voor ons allemaal maakt. Als mijn haren bijna droog zijn, begint tante Gemma te borstelen. Papa kijkt om en glimlacht.


‘Wat zie je er leuk uit!’ Zegt hij, en ik bloos een beetje.
‘Wil je dit in je haren?’ Hij haalt iets achter zijn rug vandaan.
‘Wat is dat?’
‘Een bandana.’ Ik kijk ernaar.
‘Is dat mooi?’ Papa knikt. Hij doet het in mijn haren en ik glimlach.
‘Dankjewel!’ Zeg ik en geef hem weer een knuffel.

‘Het ontbijt is trouwens klaar.’ Zegt hij en zet me op een stoel. Dan zet hij een bord met 2 boterhammen voor me. Ik glimlach en wacht tot papa en tante Gemma ook aan tafel zitten, voordat ik begin te eten.

Na het eten zoekt papa naar een binnenspeeltuin. We vinden een leuke, maar daar zouden we volgens de telefoon 2 uur moeten rijden. Papa zegt dat het niet uitmaakt, en het hem veel te leuk lijkt om nu te laten gaan. Ik ben nog nooit in een binnenspeeltuin geweest, en vraag me af wat er allemaal zou zijn.

Papa doet mijn schoenen aan en glimlacht.
‘Heb je er zin in?’ Ik knik. Papa schrijft nog een briefje, en dan gaan we. Nog snel pakt papa mijn rugtas van pickachu die hij aan mij geeft, voordat we de auto in stappen.



________


Mijn laptop is er nog steeds niet!!!!!:'(

Reacties: