FanFic.nl

Can i be saved (AF)

=Chapter XXXVII=

Ik leg mijn hoofd op Zayn's schouder en pak zijn hand. Ik ben zo blij dat Zayn mijn vriendje is en nu is het officieel.
,,Wat gaan we doen vandaag?” vraagt Jake.
,,Ik ga met Nola naar de film.” Ik kijk op en kijk Zayn verbaasd aan. ,,Ja, ik neem je mee naar de bios.” Ik zucht, ik kan er toch niet tegen in. Ik sta op en loop naar boven. Ik loop naar mijn kamer en open de deur. Ik loop door naar de kledingkast en hoor dat de deur dicht gaat. Ik zwaai naar Lindy.
,,Gaan Jake en jij nog iets doen samen vandaag?”
,,Ja, we gaan naar het park om te picknicken.”
,,Leuk!” ze knikt en ploft op het bed.
,,Nola, wanneer kan ik hier komen intrekken?” vraagt ze dat nu serieus?!
,,Zo snel mogelijk natuurlijk.”
,,Dan gaan Jake en ik vandaag eerst mijn spullen ophalen. Meubels heb ik niet nodig, maar wel mijn eigen spullen.” ik knik. Ik loop naar de kast en haal er wat kleren uit. Ik kleed me om en doe snel mijn schoenen aan. Het zou super zijn als Lindy hier komt wonen! Dan heb ik haar altijd bij me. Op school hou ik haar in de gaten en thuis dan ook. Dan kan er ook niks mis gaan. Ik loop naar de kamer en Zayn staat al klaar. Ik pak zijn hand en we lopen samen naar de stad.

Als we aankomen in de stad heb ik mijn arm door zijn arm geslagen. Dit voelt heerlijk, maar toch zou ik heel graag weer willen spelen. Maar ja, waar vind ik zo snel iemand die me laat spelen voor honderden mensen?
,,Speel je eigenlijk nog piano?” Ik kijk Zayn aan.
,,Hoe weet je dat?”
,,Ik kende je al voor je coma.” zegt hij.
,,Heb ik ooit gespeeld dan?”
,,Nee.”
,,Hoe kan je dan weten dat ik piano speel?”
,,Jake. Hij had je spel opgenomen en op cd gezet.”
,,Oh echt waar?”
,,Ik dacht dat je dat wel wist.” Ik schudt mijn hoofd. Ik ben nu niet echt blij met Jake. Waarom neemt hij het op? Trouwens, ik wilde helemaal niet dat hij het op zou nemen en dat wist hij!
,,Ben je nu boos?”
,,Nee, niet boos. Tja, wat ben ik wel? Geen idee. Jake wist dat ik het niet leuk vond als hij me op zou nemen en toch heeft hij het gedaan?!”
,,Hij zal er vast een goede reden voor hebben gehad.” Neemt Zayn het nou voor Jake op? Haha, wat anders om mee te maken. Eerst waren Zayn en Jake gewoon vreemden van elkaar, maar nu zijn het vrienden?!
,,Ja, dat zal dan wel.” Ik glimlach en geef hem een kus op zijn wang. ,,Omdat je zo je best doet met Jake.” Zeg ik en glimlach.
,,Jake is jou beste vriend, dus moet ik wel.” zegt hij lachend.
,,Nola?” Hoor ik dan van achter me. Ik draai me om.
,,David!” ik omhels hem. ,,David, dit is Zayn. Zayn, dit is David. Een hele goede vriend van mijn vader.”
,,Hallo.” Zegt Zayn en schudt zijn hand.
,,Gaat alles goed met je Nola?” David kijkt me aan.
,,Ja.”
,,Nog gecondoleerd met je vader.”
,,Dank je wel. Ik had er erg veel moeite mee, maar dat weet je.” Hij knikt.
,,Nu heeft ze mij gelukkig.” zegt Zayn en slaat zijn arm om me heen. Ik moet lachen.
,,Daar ben ik blij om.”
,,Ja en ik heb mijn zusje ook weer terug.”
,,Je zusje?”
,,Ja, mijn ouders hadden haar weggegeven. Ze woonde eerst in Londen, maar is voor mij naar New York gekomen.”
,,Lief van haar. Maar Nola? Speel jij nog piano?”
,,Op het moment niet, maar dat wil ik wel heel graag.” Ik zucht even. ,,Maar ja, waar vind ik iemand die me laat spelen voor honderden mensen?”
,,Dat weet ik wel.” Ik kijk hem aan.
,,Oh ja?”
,,Ja. Morgen word er in Central Park een evenement georganiseerd en mijn baas heeft graag een klassiek instrument. Er komt een podium en er worden zeshonderd mensen verwacht. Als je niks te doen heb en het leuk vind kan jij piano spelen.”
,,Serieus?!” een grote glimlach verschijnt op mijn gezicht.
,,Ja, zeg dat je vierentwintig nummers mag spelen. Gaat dat lukken voor jou?”
,,Je meent het echt serieus?!” Ik kan het gewoon niet geloven. Hij knikt. ,,OMG! Ja, ik wil heel graag spelen en die vierentwintig nummers word een makkie, ik zal thuis gelijk gaan oefenen. Maakt het nog uit welke nummers?”
,,Nee, oefen jij maar. En Nola, ik zou niemand anders kunnen bedenken. Jij speelt echt goed, stop er niet mee alsjeblieft.” Even moet ik blozen.
,,Is goed, ik zie je morgen.” Zeg ik lachend. David omhelst me en gaat dan de hoek om. Ik draai me om naar Zayn en spring van blijdschap in zijn armen. ,,Ik mag spelen!” roep ik blij uit.
,,Ik ben trots op je.” zegt Zayn en zoent me dan volop mijn mond. Ik kan niet wachten om dit aan Jake en Lindy te vertellen!


Als Nola en Zayn de kamer uit zijn, kijk ik Jake aan.
,,Wat gaan wij doen?” vraagt hij.
,,Wij gaan verhuizen.” Hij kijkt me verward aan. ,,Al mijn spullen naar hier brengen, gekkie!” Ik sta op en trek mijn schoenen aan. Samen met Jake loop ik naar mijn appartement. We stappen het complex binnen en Kevin merkt ons op.
,,Dat is lang geleden zeg!” Ik knik.
,,Ik ga in het strandhuis wonen, dus je zult me niet meer zo vaak zien.” Hij zet een pruillip op. Ik glimlach en Jake en ik lopen naar de lift waar we in stappen. Als we boven zijn open ik de deur van mijn appartement en ik krijg meteen een raar gevoel. Ik moet dit achterlaten, het is echt een super mooi appartement. Ik woon veel liever bij Nola en Jake, maar mijn adoptieouders hebben dit speciaal voor mij gekocht.
,,Wat is er?” Jake kijkt me aan.
,,Dit appartement heb ik van mijn adoptieouders gekregen en nu moet ik het zomaar achterlaten. Is dat niet ondankbaar tegenover hun?”
,,Dit appartement is echt heel mooi en lekker dichtbij school, dat is gunstig voor je. Maar aan de andere kant is dit appartement best wel ver van het strandhuis verwijderd. Je kan bij mij en je zus wonen, ik zou het wel weten.” hij glimlacht even. ,,Nola is geweldig om mee te wonen en ik zou het fantastisch vinden als je komt, want dan heb ik je altijd bij me. Maar het is jou keus schat.” Jake heeft gelijk. Ik moet onthouden waarvoor ik in het strandhuis wilde wonen. Mijn allerliefste zus en mijn vriendje in één huis. Dat is toch super?!
,,Oké, ik begin in de slaapkamer, dan kijk jij of er iets op het terras ligt.”
,,Weet je het zeker?”
,,Ja, heel zeker.” Ik geef hem een kus en Jake knikt dan. Hij loopt naar het terras. Ik loop naar mijn slaapkamer en glimlach. Alles ligt nog zoals hoe ik het had neergelegd. Ik loop naar mijn kledingkast en begin alles eruit te halen. Gelukkig heb ik nog mijn koffers hier staan en kan ik alles daarin doen. Als ik alles ingepakt heb, loop ik naar de badkamer en pak daar alles.

Na ongeveer een uur staan Jake en ik bij de deur met de koffers en de tassen, die gevuld zijn met spullen. Ik kijk nog even mijn appartement in en dan bedenk ik me iets.
,,Jake, ik moet eigenlijk nog wel even mijn adoptieouders bellen. Gewoon om te zeggen dat ik naar het strandhuis ga verhuizen. Dat verdienen ze wel te weten.” Jake knikt.
,,Ik ben alvast beneden, ik ga dan even naar Kevin.” Hij geeft me een kus en loopt met alvast wat koffers en tassen naar beneden. Ik loop naar mijn woonkamer en ga op de bank zitten. Ik pak mijn iPhone en zoek mijn adoptiemoeder op en bel haar.
Hé Lindy.
Hé, mam.
Hoe is het in New York? Ik merk meteen het verschil van accent. Mijn accent is ondertussen ook wel wat veranderd. Dat Britse is er wel een beetje uit. Jake en Nola hadden al een Amerikaans accent, dus is het raar mijn adoptiemoeder nu te horen, gewoon vanwege het Britse accent.
Goed, maar ik wilde even wat zeggen. Ik ga bij mijn zus Nola en mijn vriendje Jake intrekken.
Je vriendje?
Ja, ik ben echt heel erg blij met hem. Ik heb me nog nooit zo bij een jongen gevoeld, zelfs niet bij Jayden.
Wat fantastisch schat. Waar wonen je zus en je vriendje?
Ze hebben een strandhuis van mijn biologische vader en ik mag er ook komen wonen. Mag dat ook van jullie? Aangezien het huis van mijn biologische vader was.
Natuurlijk mag dat, maar hoe gaan we het doen met je appartement?
Kan je het niet verkopen?
We kunnen het proberen, maar misschien is het handiger als jij iemand weet. De huizenmarkt is nou niet echt goed op het moment.
Uhm...op dit moment weet ik even niemand.
Oké, nou we gaan proberen om je appartement te verkopen. Als je toch nog iemand vind die het wel wilt hebben, bel me dan maar even.
Is goed. Mijn adoptieouders zijn heel simpel met dingen. Als ik iets wil, krijg ik het ook en als ik iets vraag, vinden ze het altijd goed. Ik ga verder met inpakken. Doeg!
Doeg!
Ik hang op. Ik pak mijn sleutels en sluit de deur. Ik loop naar de liften en stap er in. Hij gaat naar beneden en daar aangekomen stap ik eruit. Jake staat met Kevin te praten en Kevin merkt me op. Jake draait zich om en glimlacht.
,,Klaar?” Ik knik. Ik loop naar Kevin en geef hem een knuffel. Jake en ik lopen het complex uit met de tassen en de koffers in onze handen. We dumpen de spullen bij het strandhuis en Jake pakt de tas met de picknickspullen uit de kamer en we lopen naar het park.

We komen in het park aan en ik leg het kleed neer. Samen pakken we de spullen uit en gaan zitten. Jake haalt er cola en champagne uit.
,,Wat wil je?”
,,Cola.” Hij knikt en schenkt wat cola voor ons allebei in. Ik neem een slok en kijk naar het water. Het is zuiver blauw, je kan jezelf makkelijk zien in het water. Ik voel twee armen om me heen en ik kijk naar achteren. Jake zit achter me, net zoals onze vorige picknick. Met Jayden die ons stoorde. Nee Lindy, niet aan denken! Dit is ons moment en Jayden is een gesloten hoofdstuk. Ik heb Jake en dat is alles wat ik maar kan wensen. Hij geeft me een kusje op mijn oor, daarna op mijn wang, op mijn kaak en daarna voel ik zijn lippen in mijn nek. Mijn favoriete plekje, elke keer weer weet hij die goed te vinden. Ik glimlach en draai me om. Ik leg mijn lippen op de zijne en sla mijn armen om zijn nek. Hij legt zijn handen op mijn heupen en ik vraag om toestemming die hij geeft. Ja, Jake is alles wat ik maar kan wensen. Hij is geweldig! Ik hou van hem en dat zal ik altijd blijven doen.


Lindy's lippen liggen op de mijne en het voelt geweldig. Elke keer als ze me aanraakt of zoent, krijg ik rillingen en maakt mijn hart een sprongetje. Ik maak me los en kijk haar aan. Ik heb wel zin in wat fun. Ik gooi mijn tas neer en til Lindy op.
,,Jake, wat doe je?” Ik reageer niet en schop snel mijn sneakers uit. Lindy merkt het en probeert zich los te maken. Ik gooi haar over mijn schouder en loop naar het water. ,,Jake, nee!”
,,Lindy, ja!” Ze begint te lachen en ik gooi haar in het water. Meteen duik ik er snel achter aan, zodat ze niet te hard neerkomt.
,,Moest dat nu echt?” vraagt ze en kijkt me nep boos aan.
,,Ahw, ben je nu boos op me?” ze negeert me en loopt het water uit. Heel even blijf ik zitten. Is ze nu echt boos? Ik loop het water uit en ga naar haar toe. Samen gaan we op het gras liggen. ,,Ben je boos op me?” Ze schudt haar hoofd.
,,Nee Jake, ik kan niet boos op je zijn.” Ik glimlach en geef haar een kus. Ze gaat met haar hoofd op mijn borstkas liggen en ik sla mijn armen om haar heen. ,,Is jullie school eigenlijk leuk?”
,,Nou ja, ligt eraan wat je leuk vind. School zelf is niet leuk en de leraren zijn gewoon saai, maar je moet het leuk maken. Met je vrienden lol maken, dat is een goede afleiding.”
,,Oké. Ik hoop dat ik jullie vaak zie.”
,,Natuurlijk wel. Sowieso elke pauze en als het te lang duurt in de klas kom ik je persoonlijk halen en neem je mee de klas uit om iets leuks te gaan doen.” Ze lacht en pakt mijn hand.
,,Ik hou van je, onthoud dat.” Ze kijkt me aan.
,,Ik ook van jou.” Die woorden worden verzegeld met een kus.

Reacties: