FanFic.nl

Stand Alones {Persoonlijk} [GESTOPT]

17. >Janitaa< [2]

Ik sluit de deur achter me en loop het huis in. Ik, samen met mijn beste vriendin Lindy, wonen samen in een huis in Sydney. De jongens van 1D en 5SOS wonen net een paar huizen verder. Ze zijn goede vrienden van ons, we hebben ze leren kennen via een concert in het park. Hier een paar kilometer verderop. We zijn veel vaker met elkaar om gegaan en zo zijn we beste vrienden geworden. Lindy ken ik al sinds dat we klein zijn, onze moeders zaten vroeger bij elkaar in de klas en zijn nog steeds beste vriendinnen, net als Lindy en ik dus. 'Lindy?' Ik hoor iets vallen vanuit de keuken en neem dat op als een ja dat ze thuis is. ik schop mijn schoenen uit en hang mijn jas op. De boodschappentas neem ik mee naar binnen en mee naar de keuken. Daar tref ik Lindy aan die bezig is met cake te bakken. 'Waarvoor de cake?' Ze schrikt blijkbaar van mij en laat haar spatel vallen. ik schiet in de lach en raap de spatel voor haar op.
'Ik hoorde je niet eens thuis komen. De cake is voor je verjaardag morgen gekkie!' Ik knik. Dat is waar ook, het is morgen mijn achttiende verjaardag. ik vier mijn verjaardag nooit heel speciaal, maar m'n vrienden vinden dat ik het moet vieren. Dus heb ik wat familie en vrienden uitgenodigd en dat is het. Niet zo groot dus, Ik ruim de boodschappen op terwijl Lindy verder gaat met de cake.

Ik sta voor de spiegel met mijn jurk aan en ben bezig met mijn make-up. Ik heb vanmorgen al gedoucht en mijn haar heb ik in een vlecht gedaan. Vanmorgen vroeg hoorde ik Lindy al weggaan, waarheen heb ik geen idee, had ook geen zin om te vragen. Als ik mijn make-up af heb, loop ik naar de kast en haal er mijn zwarte pumps uit. Deze heb ik wel speciaal voor mijn verjaardag gekocht. Ik loop naar beneden en begin iets kleins te eten. Mag nu niet teveel eten, want anders zit ik te vol straks. Ik ruim mijn bord weer op en merk een briefje bij de fruitschaal.


Ik glimlach en prop het briefje in mijn tasje. Ik pak nog mijn sleutels en telefoon en loop het huis uit. Richting het park. Ik loop het pad af en merk het stoepkrijt op de grond. Er staat in het blauw heel groot: JANITA! Dus waarschijnlijk is het voor mij. Ik grinnik en volg de pijlen. om de twee passen moet ik een opdracht doen, echt kinderachtig, denk ik bij mezelf. ik grinnik weer en loop maar door naar het park. Daar aangekomen zijn de grote parkdeuren open en versierd met ballonnen en slingers. In grote, roze letters dit keer, staat geschreven: HAPPY BIRTHDAY JANITA! Ik loop de deuren door en loop over het pad richting de open plek. Om de plek heen staan tafels met snacks en drinken. Zelfs een cake, de cake die Lindy gisteren aan het maken was. Ik loop erheen en er staat mijn naam op geschreven met een groene 18. Ik draai me om en merk nu pas dat het zo verlaten is hier. Er is niemand. 'Lindy? Luke? Ashton? Niall? Iemand?' Geen antwoord. Ik loop naar het drinken en er ligt weer een briefje.


Aan de rechterkant van het briefje ligt een knop. Ik druk erop en de lichtjes gaan aan. De hele open plek is verlicht met lampjes. Ik draai me, net als de opdracht, om en zie al mijn vrienden en familie staan. 'SUPRISE!' Ik glimlach en ren naar Lindy en omhels haar.
'Wat zijn jullie geweldig!'

De rest van de dag verloopt met muziek en plezier. Ik hoor een piep van een microfoon en iemand kucht. Ik draai me naar de tafels die allemaal bij elkaar zijn gezet. One Direction en 5SOS staan op de tafels en kijken me aan. 'Deze is voor jou Janita!' schreeuwt Niall in de microfoon. Wat is het toch een cutie! Ashton begint met drummen en iedereen begint mee te spelen. De eerste klanken van Teenage Dream klinkt in mijn oren en ik glimlach en zing mee.

Als het nummer voorbij is gaat iedereen behalve Niall en Ashton zitten terwijl Niall en Ashton naar ons toelopen. Met ons bedoel ik Lindy en ik. Niall pakt mijn handen vast en hetzelfde gebeurd bij Lindy en Ashton. Ik richt mijn blik op Niall en kijk ik zijn zuivere blauwe ogen. Oh god, wat zijn ze mooi! Luke begint Little Things te spelen en Niall slaat zijn armen om mijn middel en ik sla de mijne om zijn nek. We beginnen zachtjes heen en weer terwijl we elkaar aan blijven kijken. 'Dus, Janita, wat vind je ervan?'
'Echt zo lief. Niet te geloven dat jullie dit hebben gedaan voor mij.' Hij bloost iets en ik geef hem een kus op zijn wang.
'Weet je dat je er fantastisch uitziet?' Ik schud mijn hoofd en glimlach.
'Dankje, denk ik' grinnik ik en kijk hem weer aan. Ik zie hem langzaam dichterbij komen en ik ben sneller en sluit het gat tussen onze lippen. Op dat moment hoor ik de kerk twaalf uur slaan en hoor ik gejuich. Een fantastisch einde van mijn verjaardag!

Reacties: