FanFic.nl

Stand alone's

Emma's SA (narryhugsx)

,,Emma, kom op! Dan kunnen we verder met de picknick.” Hoor ik mijn beste vriend Ashton Irwin roepen. Ik glimlach en ren naar hem toe. Hij zit op het kleed en de picknickmand staat daar weer op. Ik ben Emma Brown en ben de beste vriendin van Ashton. Of ik meer wil? Ik weet het eigenlijk niet. Misschien wel, maar dat heb je nog het probleem of Ashton het ook wil. We zijn zo close, dat het misschien lijkt alsof we een stel zijn, maar we zijn het niet. Ik pak een broodje aan van Ashton.
,,Ik ben blij dat we vrienden zijn.” Hij gaat met zijn hand door mijn haar en meteen zit het niet goed meer. ,,Hé!” roep ik en geef hem lachend een duw. Ik haal mijn haar uit mijn staart en ga staan. Ik gooi eerst mijn haar naar voren en daarna weer naar achteren, zodat mijn haar wat beter zit. Ik pak al mijn haar in één hand en doe het weer terug in een staart. Ashton ruimt alles weer op, aangezien we net het laatste broodje opgegeten hebben en staat ook op.
,,Zullen we nog even gaan lopen door het park?” Ashton kijkt me aan en even veranderd er iets. Wow, wat was dat? Begin ik hem toch leuk te vinden of vind ik hem al leuk? Ik ben zo in de war dat ik niks terug zeg en ik de hand van Ashton voor mijn ogen zie zwaaien. ,,Hallo, aarde aan Emma!”
,,Huh, wat?”
,,Of je nog met me door het park wil lopen?”
,,Ja, is goed. Sorry, ik was even in gedachten.”
,,Bij een jongen?” Hij kijkt me glimlachend aan en ik geef hem een klein duwtje, maar word toch wat roder. Snel loop ik voor hem uit. Hij komt naast me lopen en slaat zijn arm om me heen. ,,Sorry dat ik zo door vroeg.”
,,Het is niet erg.” Zeg ik en ik sla mijn armen om zijn middel, het loopt een beetje raar maar ik vind het niet erg. Ik weet niet wat ik voel en of ik hem leuk vind, maar dit voelt gewoon te goed.
,,Wat ga je vandaag nog doen?” Ik kijk Ashton aan.
,,Waarom vraag je dat?”
,,Nou, ik dacht misschien heb je zin om vanavond nog iets te doen? Filmpje pakken of zo.”
,,Wil je dat met mij?”
,,Ja, waarom niet. Je bent toch mijn beste vriendin?” Even voel ik een teleurgesteld gevoel in mijn lichaam komen. Alleen maar zijn 'beste vriendin'? Hij mag niet merken dat ik die zin niet leuk vond en slik even.
,,Oké, hoe laat kom je me ophalen?”
,,Rond half acht?”
,,Prima.” Oh, ik hoop zo dat we vlakbij het einde van het park zijn, want ik wil nu naar huis. Het is zo raar dat ik zo denk nu, maar Ashton vind me alleen maar leuk als 'beste vriendin', ik had op meer gehoopt. OMG! Ik denk nu echt raar, ik ben echt in de war! Wat maakt het nou weer uit? Ik ben al jaren beste vrienden met hem en nu maak ik er opeens een punt van? Wat is er met me aan de hand? Dan moeten we stoppen omdat een groepje voor ons staat.
,,Ashton, wat doe je nog met haar? Ze is je niet waard.” Begint er één.
,,Sorry?!” roept Ashton en laat me los.
,,Jij bent echt lelijk en stom, ik snap echt niet dat Ashton jou wilt! Moet je naar jezelf kijken, zelfs een varken is nog mooier dan dat jij bent.” Au, dat doet pijn en ik voel de tranen komen. Ashton negeert de meiden en trekt me met zich mee naar ons appartement. Ja, wij delen samen een appartement, wel allebei een aparte kamer. Maar soms wil ik stiekem naar zijn kamer en bij hem gaan liggen. Waarom weet ik niet!

Als we er zijn gaan we op de bank zitten. Ashton pakt mijn handen en kijkt me aan in mijn ogen.
,,Hé, die meiden zeiden maar wat. Je bent niet lelijk, echt niet.” Ik knik, maar of ik hem kan geloven weet ik niet. Ik hecht veel waarde aan de mening van anderen, misschien een beetje te veel, maar daardoor geloof ik dus alles wat ze zeggen. De mobiel van Ashton gaat af. Hij kijkt erop. ,,Sorry, ik moet naar Calum toe. Ik ben zo snel mogelijk weer terug, goed?” Ik knik en hij loopt het appartement uit. Meteen als hij weg is barst ik in tranen uit. Waarom haten de fans van 5 Seconds of Summer mij zo? Ik heb ze toch niks misdaan?! Ik sta op en loop met de tranen over mijn wangen naar de badkamer. Ik kijk in de spiegel. Ben ik dan echt zo lelijk? Ashton zegt van niet, maar ik geloof het niet. Ik kan niet zeggen dat ik mezelf echt mooi vind, ik heb mezelf nooit echt mooi gevonden. Ik kon met mezelf overweg, maar nu ik mezelf aankijk in de spiegel, komt de haat terug.
,,Ze hebben gelijk! Je bent lelijk!” zeg ik tegen mijn spiegelbeeld. Ach, alsof die terug gaat praten. Ik loop naar de kamer en pak pen en papier. Ik moet een brief schrijven naar Ashton, gewoon waarom ik ga doen wat ik ga doen. Ik denk niet dat hij het begrijpt, maar dat maakt niks uit. Voordat ik ga schrijven, pak ik eerst een mes uit de la, dan kan ik veel sneller beginnen straks. Ik ga weer zitten en begin te schrijven.

Ik lees de brief één keer door en ben tevreden. Jaren ben ik uitgescholden door de fans van 5 Seconds of Summer, alleen maar omdat ik bevriend ben met Ashton. Natuurlijk wil ik meer, maar...OMG! Ik geef het nu zelf toe, ik ben dus toch verliefd op Ashton. Het kan toch niet meer, zodra ik mijn pols doorgesneden heb met het mes, ben ik weg hier. Ik leg de pen op het papier neer en loop naar de badkamer met het mes. Ik kijk mezelf nog één keer aan in de spiegel en zet daarna het mes op mijn pols. Ik sluit mijn ogen en hoor alleen nog mijn ademhaling. Straks stopt die ademhaling en dan val ik neer. Ik tel van binnen tot tien en net als ik het mes erlangs wil halen, word de deur van de badkamer open gegooid. Ik kijk naar de deur en Ashton staat daar. Hij rent naar me toe en pakt het mes af. Hij legt hem op de wastafel en trekt me tegen zich aan. Het enige wat ik kan doen is mijn hoofd op zijn schouder leggen en huilen. Hij troost me en kijkt me niet veel later aan.
,,Hé, je bent niet lelijk. Je bent juist heel mooi, laat je niet zo naar beneden halen. Die meiden zijn gewoon jaloers.” Ik haal even mijn schouders op en een traan gaat weer over mijn wang. Ashton haalt de traan van mijn wang af en legt zijn handen op mijn wangen. ,,Emma, geloof me. Jij bent echt mooi en elke jongen zou zich moeten schamen dat hij niks bij je geprobeerd heeft.” Ik kan helemaal niks meer zeggen. Ik ben in shock. Het besef wat ik bijna gedaan heb, komt bij me binnen. OMG, ik heb bijna zelfmoord gepleegd en Ashton achter gelaten.
,,Het spijt me.” Komt er uit en meteen begin ik weer te huilen. Ashton pakt me nog wat steviger vast.
,,Emma, ik heb je brief gelezen beneden.” Hij kijkt me aan. ,,Ik hou ook van jou.” Voor het eerst sinds ik thuis kwam, komt er een glimlach op mijn gezicht. Ashton houdt ook van mij! Hij leunt wat naar voren en daarna voel ik zijn lippen op die van mij. Ik dacht echt dat niemand mij leuk vond, maar ik had het mis. Ashton houdt van me, dat is het belangrijkste. Als hij in mijn buurt is, kunnen die meiden niks doen of zeggen. Ik heb zoveel spijt dat ik zelfmoord wilde plegen, ik weet niet wat me bezielde. Ik ga mee in de zoen en sla mijn armen om zijn nek. Dit voelt geweldig. Dit gevoel moet ik vasthouden! Ik trek me terug en kijk Ashton lachend aan. ,,Ik wil je niet kwijt, Emma.” Zegt hij. Hij legt zijn lippen weer op die van mij, als bevestiging. Het ene moment wil ik weg van deze wereld, maar door Ashton kan en wil ik blijven. Hij houdt van me om wie ik ben en dat is het allerbelangrijkste!

Reacties: