Hoofdcategorieën
Home » Overige » standalones » 4.last message
standalones
4.last message
Lieve Michael,
Bedankt voor alles dat je voor me hebt gedaan.
Ik weet dat ik altijd heb gezegd dat je op mij kon rekenen.
Maar je moet begrijpen dat je ooit zonder me zou moeten.
Ik weet nog dat je altijd vroeg waarom ik altijd wijde sweaters met lange mouwen droeg.
Ik gaf er nooit antwoord op.
Of waarom ik nooit mee wou zwemmen.
Waarom ik altijd zo lang bezig was in de badkamer.
Waarom ik nooit wou dat je mijn polsen pakten.
Misschien is het tijd dat ik je het toch moet vertellen.
Ik zou je reactie nooit weten maar ik kan wel iets bedenken.
Owja ik zou het vertellen. Nou vertellen? Meer opschrijven.
Ik weet dat je dacht dat ik altijd het vrolijke meisje was, dat een beetje gek was.
Maar zo deed ik me voor.
Het spijt me dat ik het zo moet vertellen.
Maar ik was depressief. Ik sneed mezelf. Ik wou ophouden met leven. En toen leerde ik jou en de andere jongens kennen. Jullie zorgde ervoor dat ik me na school en in de weekeindes blij, vrolijk voelde.
Maar op school. ik.
Ik weet dat ik in de verleden tijd schrijf.
Zodra je deze brief hebt gelezen ben ik er niet meer.
Ik was gewoon te zwak.
Vergeef het me Mikey.
Vergeet niet dat ik van je hou.
Ik weet dat je nu gaat zeggen, ik weet dat je van me houd.
Maar ik ben verliefd op je Michael.
Het spijt me om het zo te schrijven.
Zodra er op het nieuws wordt gezegd dat er iemand van een brug is afgesprongen schrik dan niet.
I love you.
Clary.
Ik zie de vlekken van de tranen op het papier staan. ‘WAAROM? WAAROM CLARY?’
Wacht brug? Als een gek begin ik na te denken.
Ik pak de auto steutels en ren zo snel mogelijk naar mijn auto.
Zo snel als ik kan rijd ik naar de eerste de beste brug die ik kan bedenken. In de verte zie ik blonde haren wapperen. Ik sprint de auto uit richting de brug.
‘Clary doe het niet!’
Ze springt en ik ben te laat. Zonder na te denken spring ik zelf ook zo snel mogelijk van de rand. Ik pak haar bij haar middel en trek haar mee het water uit. Ik begin haar te reanimeren en niet veel later komt het water uit haar mond. Haar ogen kijken me wazig aan.
‘Waarom ben jij hier? Ik hoor dood te zijn’
‘Clary kijk me aan. Doe dit nooit meer okay. Ik hou van je.’
En dan plaats ik mijn lippen op die van haar.
--------------
dit heb ik een tijdje geleden geschreven. Dit is helemaal verzonnen ga plzz niet denken dat ik dit soort gedachtes heb
Je zal deze reactie waarschijnlijk niet zien, maar ik ben jouw verhalen beetje aan 't stalken ^.^ Damn ik kreeg kippenvel van dit <3
x