FanFic.nl

Steal my girl - luke hemmings or Calum hood

hoofdstuk 3

'Amber, is dit de jongen waar je het over had?' Vraagt mijn moeder. 'Ehh.. Jaa.' Zeg ik. 'Luke is weer terug.' Zeg ik. Ze knikt maar is duidelijk not amused. Wat ik wel snap. Ze vertrouwt hem niet meer. 'Nou, fijne avond dan.' Zegt ze. 'Leuk om je weer gezien te hebben.' Zegt luke nog voordat ik een 'doei' mompel en de deur dicht doe. 'We moeten wel lopen, vind je dat erg?' Vraagt Luke. Ik schud mijn hoofd. 'Lopen is gezond.' Na ongeveer 10 minuten zijn we er. We hadden er allang kunnen zijn maar een groep mensen met camera's kwam opeens uit de bosjes verschijnen. Ik wist niet dat ze zo beroemd waren. We komen aan bij een huis. De garage staan half open. Luke bukt en gooit hem verder open. We lopen in een gezellige ruimte. Er staat een drumstel, drie microfoons drie gitaren en een oude grijze bank. Er zitten al twee jongens. 'Heey luke!' Zegt de ene met het geverfde haar. Hij staat op en steekt zijn hand naar me uit. 'Hai, ik ben Michael.' Zegt hij. Ik glimlach naar hem. 'Ik ben Amber.' De andere jongen staat ook op. 'Ik ben Ashton.' Zegt hij. Luke gaat op de bank zitten en trekt mij mee. Ashton gaat op de leuning ernaast zitten en Michael op de grond. 'En dan nu nog wachten op Calum. Maar die is altijd te laat.' Zegt luke.

Michael pakt een van de gitaren en speelt een deuntje. 'Dit herken ik.' Zeg ik. Het was laatst op tv. 'Ja, het is een van onze liedjes.' Zegt Ashton. Ik weet al weer waar ik het gehoord had. Die ene avond met Lara. Is dat pas drie dagen geleden? Er is zoveel veranderd. Dan komt de jongen die ze Calum noemen binnen. 'Hij gooit zonder ons maar aan te kijken zijn tas neer. 'Ook hallo.' Zegt Michael, 'hai.' Zegt Calum. Hij kijkt op naar mij. 'Hai, ik ben Amber.' Zeg ik. 'Ik ben Calum.' Zegt hij. Hij kijkt een beetje raar naar me. Na een tijdje word het een beetje awkward dus kijk ik maar weg. 'Amber, zullen we anders een liedje voor je spelen?' Vraagt luke. Ik knik. 'Jaa, ik wil nu wel eens weten wat voor muziek jullie nu allemaal hebben.' Na een kort overleg beginnen ze met spelen. ashton neemt plaats achter de drums.

For a while we pretended
That we never had to end it
But we knew we'd have to say goodbye
You were crying at the airport
When they finally closed the plane door
I could barely hold it all inside

Torn in two
And I know I shouldn't tell you
But I just can't stop thinking of you
Wherever you are
You
Wherever you are
Every night I almost call you
Just to say it always will be you
Wherever you are

I could fly a thousand oceans
But there's nothing that compares to
What we had, and so I walk alone

I wish I didn't have to be gone
Maybe you've already moved on
But the truth is I don't want to know

Torn in two
And I know I shouldn't tell you
But I just can't stop thinking of you
Wherever you are
You
Wherever you are
Every night I almost call you
Just to say it always will be you
Wherever you are

You can say we'll be together
Someday
Nothing lasts forever
Nothing stays the same
So why can't I stop feeling this way

Torn in two
And I know I shouldn't tell you
But I just can't stop thinking of you
Wherever you are
You
Wherever you are
Every night I almost call you
Just to say it always will be you
Wherever you are.

Als ze klaar zijn klap ik luid. 'Wauw dat nummer is echt goed.' Zeg ik. 'Luke heeft het geschreven.' Zegt Calum. Ik glimlach. 'Ik wist helemaal niet dat hij dat zo goed kon.' Zeg ik. 'Het gaat over een speciaal meisje in zijn leven zegt hij telkens.' Voegt Ashton eraan toe. 'Dan moet ze wel heel speciaal zijn. Dat nummer is echt goed.' Ik kijk luke aan maar hij kijkt naar zijn schoenen. 'Dankje,' mompelt hij.

De rest van de avond was heel gezellig. Calum had pizza besteld en ze hebben me heel veel van hun liedjes laten horen. Die echt heel leuk zijn trouwens. Als het rond 10 uur is leggen ze hun instrumenten weg en komen ze bij mij op de bank zitten. 'Dus...' Begint Michael. ' Vertel is wat over jezelf.' Zegt hij. 'Nou, ik ben Amber stewart. Ik ben 17 jaar. En veel meer valt er niet te vertellen. 'Hoe kennen jij en luke elkaar dan?' Vraagt Ashton

'We wonen naast elkaar. We zijn samen opgegroeid eigenlijk.

'De pizza is op.' Klaagt Michael. 'Heb je nu nog honger dan?' Vraag ik verbaasd. Michael knikt. 'Ja.' Calum kijkt hem ook raar aan. 'Als ik nog een hap neem ontplof ik.' Merkt hij op.

'de vloer zit echt niet lekker. ooit er aan gedacht om hier een kleed neer te leggen.' klaagt calum. 'je mag hier wel zitten.' bied ik aan. calum knikt en staat op. ik sta ook op en wil op de vloer zitten maar Calum pakt mijn middel en trekt me voorzichtig op zijn schoot. 'ik weet zeker dat dat beter zit dan de grond.' meteen voel ik me een beetje ongemakkelijk. 'ja maar ik ben veel te zwaar.' zeg ik zachtjes.

'ik voel niet eens dat je op mijn schoot zit!' zegt Calum. 'zijn je benen nu al gevoelloos?' ik probeer op te staan. maar ineens vlieg ik door de lucht en hang ik half over calum's schouder. hij loopt richting de deur. Çalum zet me neer!' roep ik. hij begint om de garage heen te rennen naar de achtertuin. 'luke!' gil ik. de rest komt aan gerent en ashton en Michael schieten meteen in de lach. dan rent Calum opeens richting het zwembad. hij springt. ik kom onderwater terecht en besef me dan dat mijn telefoon nog in mijn zak zit. omdat ik daar van schrik krijg ik allemaal water binnen. hoestend kom ik boven. ik zwem naar de kant en luke helpt me eruit. 'gaat het?' vraagt hij bezorgd. ik knik.

ik haal mijn telefoon uit mijn zak om de schade op te nemen. ik probeer hem aan te zetten maar hij doet natuurlijk niets meer. Calum staat ook weer op de kant. 'oh shit zat die nog in je zak?' vraagt hij. ik knik. 'sorry.' ik leg mijn telefoon neer op een tafel. 'Ik zal wel wat kleren gaan halen dan.' Zegt Ashton. Hij loopt naar binnen en ik doe een poging mijn haar uit te wringen. Mijn mascara is helemaal uitgelopen. Ik probeer het er van af te halen en na een tijdje wrijven haal ik alles er maar af.

ashton komt terug met een handdoek en kleding. hij gooit het naar Calum. 'dit zijn kleren van mijn zus. ik denk dat ze je wel passen.' hij geeft een setje kleren aan mij. 'dankje.' ik kijk rond om een plek te zoeken waar ik kan omkleden. 'je kan wel in de garage. wij zullen niet kijken.' zegt Luke. ik knik en loop naar de garage toe. ik kleed me snel om en de kleren zijn echt leuk! ik loop terug naar de achtertuin en merk dat er allemaal flitsen vanuit de bosjes komen. 'neehe. niet hier ook al.' we lopen weer terug naar de garage en doen de deur dicht. 'hebben jullie dat altijd?' vraag ik. het lijkt mij vreselijk om niets meer te kunnen doen zonder dat er overal papparazzi staat. 'ja. je raakt er wel aan gewent. maar soms moeten ze gewoon ons met rust laten.' zegt Calum. 'zoals nu.' voegt Luke toe. 'hoelaat is het?' vraag ik. 'het is bijna half 12.' zegt Ashton. 'oh, ik denk dat ik maar beter naar huis kan gaan. ik weet niet of mijn moeder me gebeld heeft.'

'ik loop met je mee.' zegt Luke. 'dat hoeft echt niet hoor. ik snap het echt wel als je nog even hier wilt blijven. 'nee, ik loop mee. nu ik weet dat er papparazzi rond loopt wil ik zeker weten dat ze je met rust laten.' ik glimlach. 'oke.' ik zeg de andere jongens gedag en beloof dat ik vaker kom. het was echt heel gezellig.

samen met Luke loop ik richting huis. ik heb net nog geprobeert of mijn telefoon echt niet meer aan wilt. maar het scherm blijft zwart.

'ik heb je echt gemist amber.' zegt Luke. 'ik jou ook, heel erg.' opeens pakt Luke mijn hand vast. hij kijkt me aan. bijna alsof hij toestemming wilt. ik glimlach naar hem.

als we bij onze straat zijn aangekomen heeft luke nog steeds mijn hand vast. 'zal ik je morgenvroeg ophalen. dan kunnen we samen naar school lopen.' ik glimlach. 'ja is goed.' ik geef hem een kusje op zijn wang en loop naar binnen.

ik ben blij dat alles weer een beetje net als vroeger word. ik open de deur en tref mijn moeder aan in de woonkamer. kwaad. 'waar was jij?' vraagt ze. 'ik was met Luke bij zijn vrienden.' leg ik uit. 'waarom neem jij je telefoon niet op!' ze word steeds bozer. 'omdat ik in water was gevallen.' ik zeg maar niet dat Calum me erin had gegooit. dan zou ze helemaal door het lint gaan. 'oh, nou, je gaat zelf maar voor een nieuwe sparen. het geld groeit me niet op mijn rug.' mijn moeder kijkt me kwaad aan. en ik merk aan mezelf dat ik ook boos begin te worden. omdat ik geen zin heb om hier verder op in te gaan loop ik maar naar boven. ik neem een snelle douche. maak mijn huiswerk en kruip dan lekker in bed.

Reacties: