FanFic.nl

Vele gebeurtenissen maar wie ben ik?

Hoofdstuk 1 Het begin van iets moois?

Laura liep samen met haar vriend Maikel over het strand. Hand in hand. Het was prachtig mooi weer. En ondanks het bijna zonsondergang was, was er toch nog veel te zien. “Lauw”�. Zei Maikel. “Kom daar is een bankje, laten we gaan zitten. Kunnen we gezellig naar zonsondergang kijken.”� “Maar natuurlijk schat.”� Zei Laura met haar liefste stem en een zwoele blik in haar ogen. Zo gezegd zo gedaan en het stelletje had een prachtig uitzicht op de al oranje gekleurde lucht. Laura die schrok lichtjes wakker uit haar overpeinzing en zag een groepje jongens op de pier staan. En paar waren aan het kijken dat het steeds maar hoger water werd. De rest stond waarschijnlijk stoere praat te houden. Ze keek naar Maikel en zag dat hij ook naar het groepje keek. Verder op bij het groepje zag ze twee kinderen teleurgesteld kijken naar hun zandkasteel dat net in de zee was verdwenen. Ze begon te grijnzen. Ze wist nog heel goed dat ze vroeger precies het zelfde er bij stond, ook op het zelfde strand. En de wildvreemde jongen met wie ze toen een zandkasteel had gemaakt. En dat hij haar had getroost omdat de zee hun zandkasteel opslokte waaraan ze zo hard hadden gewerkt en waar zij prinses van was en die jongen haar prins. “LIEF!”� “huh..... Wat is er?”� Zei Laura die wakker schrok uit haar herhinderen. “De zon is bijna onder en je staarde zo uit je ogen dat het mij verontruste.”� Antwoorden Maikel alsof hij een filosoof was. “Mikykie”� zei Laura met twinkelende lichtjes in haar ogen. “Ik was zo verdiept in een hele mooie herhinder toen ik net zo oud was als die kinderen daar….”� Ze wees de twee kinderen aan die nu met ze tweeën stonden te kijken aar zonsondergang. “… toen ik precies het zelfde mee maakte.”� Hij keek aar aan met zijn oceaan blauwe ogen waarin je gewoon verdronk als je er te lang in keek. “Ik denk dat ik begrijp wat je bedoelt.”� Zei Maikel zachtjes “Ik weet zelf ook nog heel goed dat ik hetzelfde er bij stond. En een meisje troosten die zich….”� Ze had haar vingen op zijn mond gelegd. Hij begreep de hint dat het beter was om nu te gaan genieten van zijn welverdiend avondje samen met zijn vriendin. Laura die eveneens met haar zwoele blik onaf gekeken keek naar de ondergang van de zon. Toen na enkele ogenblikken de hemel rood was gekleurd keek ze naar Maikel die toevallig ook naar haar keek. Hij kwam voorzichtig met zijn hoofd dichter bij en hij kwam voorzichtig met zijn lippen tegen haar rode lippen. Hij proefde een vleugje aardbei. Laura die geheel mee werkte merkte dat alles om haar heen zwart werd. Het enige wat ze nog hoorde was het ruizen van de zee. Het leek wel of haar voeten van de grond los kwamen. Het was of ze zweefde. Alsof ze in de zevende hemel was belandt. Zo geweldig had ze zich nog nooit gevoeld. Langzaam merkte ze dat de hartstochtelijke zoen tot een einde was gekomen. Maar nog steeds verkeerde ze in de zevende hemel keek ze hem aan met haar meest zwoele, blijde en verliefde blik. Hij keek haar met dezelfde blik aan en ze nestelde zich tegen haar enige liefde aan.
Ze kon zo wel eeuwen tegen hem aan zitten. Genieten van alles viel Laura in slaap. Maikel keek haar aan. Wat is ze toch lief als ze slaap, ze is zo ie zo al lief zei hij in gedachten. Hij keek naar zijn horloge en zag het dat 11 uur was en hij besloot Laura wakker te maken. “liefje”� zei hij terwijl hij haar zachtjes wakker schudde. “Het is tijd geworden om te gaan.”� “huh, wat is er?”� mompelde Laura die net wakker was geworden. Maikel zei tegen haar dat het tijd was om te gaan, tenminste dat het ondertussen al 11 uur was geweest. Stil zwijgend liepen ze samen terug naar de auto. “Laura”� begon Maikel. “Ik denk dat het slimmer is dat je bij mij blijft slapen, zeker als je zo thuis komt, je ouders niet bepaald blij zijn met je.”� “Maikel ik vind dat je groot gelijk hebt.”� Zei ze. “Ik denk niet dat ze echt niet blij zijn als ik zo thuis kom. Ik stuur meteen even een sms’je.”� Ondertussen waren ze bij de auto aangekomen en hij glimlachte naar haar en deed de auto van het slot en deed de deur liefelijk voor haar open. Laura stapte de auto in alsof ze niet anders gewend was. En Maikel deed ook natuurlijk de deur weer voor haar dicht. Zelf liep hij nu naar zijn eigen plek en stapte ook in. Hij stak de sleutel in de auto en meteen sprong de radio aan. Nothing gonne chance my love for you. Haar blik kruiste weer zijn blik.. Plots herhinderde ze zich dat ze nog een sms’je moest sturen en haalde haar mobiel tevoorschijn en sms’te eventjes naar haar ouders. Toen ze klaar was met sms’en waren ze al bij zijn huis. Ze stapte uit. Duizenden keren was ze al langs zijn huis gefiets op weg naar het strand toe. Maikel die ook in slaap was gevallen droomde precies het zelfde. Hij opende de deur voor hen en liet Laura als eerste naar binnen gaan. Laura die half het huis kon liep richting de woonkamer. De woonkamer was een voornamelijk rood met wit. Ze plofte neer op de rode bank die er stond. Maikel ging tegen haar aan zitten en ze legde haar hoog op zijn schouder neer en ze viel meteen in slaap. Dromend over dat deze avond voor altijd zou duren. Maikel keek haar aan, terwijl ze lief lachte in haar slaap. Hij dacht na: hoe kan ik ooit zo meisje laten vallen? Ook dacht hij na of hij haar wakker zou maken en naar boven brengen of hier laten liggen. Hij besloot haar naar boven te brengen. Maikel tilde Laura zachtjes op en liep de trap op en legde haar op zijn moedersbed die nog altijd in 1 van de kamers stond. Zelf liep hij naar beneden om alles op slot te doen en de lichten uit. Laura had gemerkt dat ze op een bed lag. Ze trok snel haar wikkeljurkje uit en haar broek. Ze had nu allen nog haar witte bh aan. En dood snel weer onder de lakens. Heel stil lag ze te wachten op Maikel om tegen hem aan te kruipen. Na een minuut hoorde ze hem de trap opkomen en liep naar het bed toe waar zei in lag en ging er naast liggen. Ze nestelde zich tegen hem aan en viel weer in haar oneindige en geweldige droom. Maikel die ook in slaap was gevallen droomde precies het zelfde.

Reacties: