FanFic.nl

The Queen | Harry Styles

The Queen 4

Koning Harold kijkt me grijnzend aan. 'Denk je dat ik naar jou luister?' Ik kijk hem boos aan. 'Denk je dat ik jou 'koningin' wil worden?' Snauw ik boos terug. Harold stapt naar voren, en duwt me hard tegen de nog steeds gesloten deur aan. Ik kijk bang om me heen. Dan voel ik een warme adem naast mijn nek. 'Je kan kiezen, White, je word vermoord,' Zijn vinger gaat langs mijn keel. MIjn hart begint harder te bonken. 'Of je trouwt met mij, aan jou de keuze.' Ik kijk naar beneden. Hij staat ongeveer maar tien centimeter van me af! 'En al gekozen?' Harold staat me grijnzend aan t ekijken. 'Nee.' Antwoord ik simpel. 'Geef je antwoord nu maar, anders kiest iemand anders voor je.' Ik zucht. Wie deze keuze voor zich krijgt, kiest zeker wel voor trouwen. 'Oke, prima.' Mompel ik, en ik zie dat er een glimlach op Harold's gezicht komt. 'Dat is geweldig, mijn toekomstige koniniginnetje.' Dan loopt hij glimlachend weg. Ik kijk de zaal angstig rond. Dit is echt al mijn hele huis. Alles is hier echt gigantisch. 'Hee,' Hoor ik plotseling. Een blonde vrouw, die een mooie lichtblauwe jurk aan heeft staat voor me. 'Ik ben Gemma.' Vertelt ze me. Ze steekt haar hand uit, die ik voorzichtig schud. 'Dana.' Zeg ik, en ik zie dat Gemma glimlacht. 'Ik ben de zus van Harry,' Zegt ze. 'Oh ik bedoel Harold.' Verbetert ze zichzelf. Harry, Harold. Harry klinkt wel beter. 'Ik zal je je kamer laten zien, ga je mee?' Gemma kijkt me vragend aan, en gauw knik ik. We lopen de zaal uit, door een paar reusachtige gangen. Dan stopt Gemma bij een deur. 'Hier is jou kamer, die kamer daar is van mij. Als je iets wilt weten kan je me het altijd vragen.' Gemma knipoogt naar me en loopt dan naar haar eigen kamer. Ik doe voorzichtig de deur van mijn kamer open. Witte muren, een groot hemelbed, en 3 andere deuren. Ik loop meteen op de deuren af. De eerste deur maak ik open, een grote glimmende badkamer verschijnt. 'Wauw,' Mompel ik in mezelf. Ik sluit de deur weer, en ga naar de tweede. Toilet. Oke , niet intressant. Ik sluit hem weer, en ga naar de derde deur. En wow! Een erg grote inloopkast. Alles hangt al vol. Op kleur gesorteerd zelfs. 'Vind je het wat?' Hoor ik een zachte stem achter me. Ik draai me om. En ik zie een meisje van ongeveer mijn leeftijd staan. 'Het is fantastisch.' Vertel ik haar. Het meisje glimlacht. 'Ik ben Nina.' Ze glimlacht. 'Ik ben zeg maar je dienst meisje.' Zegt Nina er zacht achterna. 'Ik ben Dana.' Antwoord ik glimlachend. 'Is het een beetje jou stijl?' Vraagt Nina aan me, terwijl ze naar de kleding wijst. Ik knik. 'Het is geweldig.' Dan hoor ik harde voetstappen. Ik zie dat Nina hard achteruit word geduwd, en ze valt op de grond. Ik loop er gauw op af. Harold hangt boven Nina. Zijn vuist in de lucht, klaar om Nina's gezicht te raken. Snel ren ik er op af, en duw Harold op de grond. Ik steek mijn hand uit naar Nina, die ze gauw aanneemt en opstaat. Harold is ondertussen ook opgestaan en kijkt woedend uit zijn ogen. 'Durf haar nog een keer aan te spreken met je en jij gaat eraan!' Schreeuwt Harold tegen Nina, die bang knikt. Snel loopt ze de deur uit. Harold gaat rustig zitten op het bed. 'Waarom doe je zo tegen haar?' Vraag ik hem boos. Dit kon hij niet maken tegenover Nina. Nina was 16, hoogstens 17. 'Ze mag je zo niet noemen.' Snauwt hij alleen terug. 'En wie zegt dat dan weer?!' Schreeuw ik naar hem toe. Harold staat op en duwt me op het bed. Hij gaat snel boven me hangen zodat ik niet weg kan gaan. 'Ik.' Zegt hij met een grote grijns op zijn gezicht. 'Ga van me af.' Sis ik wanneer ik hem van me af probeer te duwen. Ik ben geloof ik mijn super kracht kwijt, of hij is echt heel zwaar. 'Babe, betast me niet zo.' Hoor ik Harold zeggen. Ik kijk hem aan, hij is echt.. Iew. Langzaam komt hij dichterbij, en net wanneer ik mijn hoofd wil omdraaien, omdat ie wel too close was, drukte hij zijn lippen op de mijne. Ik wist niet wat er in me omging. Maar ik zoende terug! De zoen was niet zoals hem: Koud, hard en iew. Nee zeker niet. Het was liefdevol, zacht en warm. Varbaasd staren we elkaar aan. Ik grijp het moment, en duw Harold gauw van me af. 'Dacht het niet madame.' Hoor ik hem zeggen. Ik ren gauw naar de deur toe. Maar al gauw staat Harold al weer voor me. Lachend probeer ik hem weg te duwen. Ik zie ook een glimlach op zijn gezicht staan. 'Waarom noemt je zus jou Harry?' Vraag ik aan hem. Dit is een plan, niet dat het me intresseert. Harold kijkt me aan. 'Zei ze dat tegen jou?' Vraagt hij. Ik knik voorzichtig. Hij begint te blozen en hij kijkt naar de grond. 'Dat is een lang verhaal,' Lacht hij. Ik grijp mijn kans, en nu hij naar de grond kijkt. Ren ikm de kamer uit. Duizenden gangen en deuren om me heen. Rechts. Ik begin te rennen, en zo te horen is Harold al achter me aangekomen. Splitsing, links of rechts? Ik kies voor rechts, ah shit bediende, gauw ren ik naar links dan maar. Opeens staat Harold daar aan het einde van de gang. Meteen rent hij mijn kant op. Gauw ga ik de andere kant weer op. Maar ja, als je mijn conditie kent. Ik was al dood op. Waarschijnlijk heb ik twee weken nodig om bij te komen van dit stukje rennen. Ja, dat is mijn conditie, ik kan er niets aan doen. Ik voelde twee grote armen om me heen. 'Hebbes.' Hoorde ik zachtjes in mijn oor.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.