FanFic.nl

Adopted By Hazza (Finished)

~Hoofdstuk 19~

Ruth pov

'Ik zie, ik zie, wat jij niet ziet en de kleur is.... Blauw!' Roep ik door de auto en Tante Gemma kijkt bedenkelijk in het rond.
'De lucht.' Zegt ze. Ik giechel, maar schud mijn hoofd.
'Valsspeler, er is niets anders blauw!' Zegt ze.
'Jawel.. Het is hier in de auto.' Giechel ik.

Tante Gemma kijkt naar me.
'Ik weet het! Het is je rokje!' Ik begin te lachen en knik.
'Papa, doe je ook mee?' Vraag ik dan. Hij kijk naar ons via de spiegel.
'Natuurlijk. Wie is er aan de beurt?'
'Tante Gemma!' Zeg ik. ze glimlacht en kijkt bedenkelijk in het rond, alweer.

'Ik zie, ik zie, wat jij niet zien en de kleur is..... Rood!' Ik kijk meteen in het rond als ik iets roods zie. 'De bus!' Zegt papa.

**

We komen aan bij de binnenspeeltuin.
'Kom maar snel naar binnen, we hebben geen jas bij ons.' Zegt Tante Gemma en maakt mijn gordel los. Ik knik en pak haar hand. We lopen naar binnen en ik kijk mijn ogen uit. Het is zo mooi!

'Vind je het mooi?' Vraagt papa onzeker. Ik knik.
'Echt heel mooi!' Papa zucht een beetje opgelucht en we lopen naar een tafeltje waar we alles neer zetten. tante Gemma gaat op een stoeltje zitten en zet mij op de tafel om me te helpen met mijn schoenen.
'Papa, ga je met mij mee?' Vraag ik ondertussen. Papa kijkt naar me.
'Wil je dat?' Ik knik. Hij glimlacht en knikt ook. Als mijn schoenen uit zijn, zoeken papa en ik de ingang.

'Hier is het!' Roep ik vrolijk en ren naar binnen. Ik hoor papa lachen als ik tegen een rond ding aan ren omdat ik niet op let. Gelukkig was het niet hard ofzo. Ik klim over de ronde balken die als obstakels dienen en kijk om naar papa of hij me volgt. Met veel moeite komt hij erover heen. We lopen het trappetje op, maar ik glij uit en val tegen papa aan die ook valt. We beginnen te lachen.

'Gaan we de ballenbak zoeken? Misschien is daar ook nog een glijbaan.' Ik knik hevig. Papa lacht en we zoeken naar de ballenbak. We komen veel obstakels tegen waar we allebei overheen kwamen.

'Hier is het!' Roep ik en begin te springen.
'Ga jij eerst van de glijbaan af?' Vraagt papa. Ik knik en ga zitten. Ik laat mezelf naar beneden glijden en gooi mijn armen in de lucht. Van blijdschap begin ik te schreeuwen en kom tussen de gekleurde ballen terecht. Ik kijk om me heen en zie tussen het netje Tante Gemma zitten. Ik draai me om en zie papa vastzitten in de glijbaan. Ik begin heel hard te lachen.
'Niet lachen! Help eens.' Ik loop terug naar de glijbaan en probeer hem los te trekken.

Opeens horen we een schaterlach. Ik kijk om en zie Tante Gemma. Ze lacht heel hard en kijkt naar ons. Ik begin nog harder te lachen en uiteindelijk lacht papa ook.
'Gemma, help.' Roept papa.
'Hoe dan?' Vraagt Tante Gemma.
'Duw me van deze glijbaan af. Ik maak een file hier achter me.' Tante Gemma knikt en trekt haar schoenen uit. Ze loopt de ballenbak in via de ingang die ik en papa eigenlijk nog niet hadden gezien. Ze loopt naar de glijbaan en trekt aan papa's been. Als het niet lukt, begint ze aan zijn arm te trekken. Hij komt in beweging en ik ga aan de kant voordat hij voorover in de ballenbak valt. Ik begin te lachen en papa staat op en loopt naar me toe. Hij tilt me op en zet me op zijn nek. Tante Gemma pakt haar telefoon en maakt een foto van ons twee.

**

Nadat ik nog vaker van de glijbaan ben geweest, krijg ik het warm.
'Papa, mag mijn vestje uit? Ik heb het warm.' Vraag ik.
'Ja hoor.' Ik trek mijn vestje en breng die naar de tafel waar Tante Gemma weer is gaan zitten.
'Heb je het warm meis?' Ik knik. Papa komt ook aangelopen en maakt zijn vest open.
'Wil je wat drinken?' Ik knik.
'Ga maar zitten, ik haal wel iets.’ Ik ga op de stoel naast Tante Gemma zitten en we kijken naar elkaar.
‘Vind je het leuk hier?’ Ik knik. Het is een tijdje stil en ik vraag me af waar papa blijft.

Harry Pov.


Ik loop naar de bar en haal wat te drinken.
‘Hallo.’ De vrouw kijkt op en haar ogen worden groot. Ik glimlach geruststellend naar haar.
‘Mag ik 2 cola en een chocomelk alsjeblieft?’ Ze knikt haastig en begin alles in te schenken. Handen trillen zo erg dat ze bijna de helft laat vallen.
‘Hey, doe maar rustig, okey…’ Ik kijk naar haar en ze knikt. Het lijkt haar een beetje te ontspannen en schenkt nu alles in. Ik betaal de drankjes en pak het dienblad voor ik terug naar het tafeltje loop. Ik zet het neer en ga zitten.
‘Vind je chocomelk goed, ik wist niet wat je wilde hebben.’ Ruth knikt stilletjes en pakt het glas. Ze begint langzaam te drinken en kijkt moe voor zich uit.
‘Ben je moe?’ Vraagt Gemma. Ruth kijk verschrikt opzij en knikt dan.
‘wil je even rusten?’ Ze knikt. Ik laat haar op mijn schoot zitten. Ze legt haar hoofd tegen mijn borst en sluit haar ogen. Ik leg haar vestje over haar heen wat ik nu als dekentje gebruik. Mijn armen liggen losjes om haar heen, alsof ik haar wil beschermen.
‘kom je vrijdag ook naar mam?’ Gemma knikt.
Mijn telefoon trilt in mijn broekzak, en ik pak hem eruit voordat Ruth er wakker van wordt.
‘Hallo?’
‘Harry! Wat is er gebeurd met je vader? Heel twitter ontploft door die trends!’
‘Oh, Liam Jij bent het. Ik dacht al.’
‘Ja… Ik ben het. Gaat alles wel goed? Jullie zijn gewoon weg gegaan zonder ons iets te vertellen.’ Ik zucht.
‘Ik vertel het wel als we thuis zijn. Ik wil er niet via de telefoon over praten, Liam.
‘Ik snap het. Hoe laat komen jullie terug?’ Ik haal mijn schouders op.
‘Geen idee. Als we het hier moe zijn.’

Als Ruth wakker wordt gaat ze op het springkussen.
Ze klimt erop en glijdt er weer af, via de "Glijbaan". e gooit haar armpjes in de lucht en vreugde kreetjes verlaten haar mond. Ik begin te lachen en maak een paar foto's waarvan ik er nog een op Instagram en Twitter zet. Ze speelt nog een tijdje tot we allemaal honger krijgen. We rijden naar huis, en maken nog iets te eten aangezien de anderen al hadden gegeten.

'Je mag best even bij de andere gaan zitten, Ruth.' Zeg ik als ik zie dat ze zich verveelt. Ze glimlacht en knikt. Ik til haar van het aanrecht af en ze rent meteen naar de woonkamer. Gemma kijkt naar me en glimlacht zwakjes.

'Het is alsof jullie elkaar al jaren kennen.' Zegt ze zacht.
'Ik probeer haar een goed leven te laten hebben, maar als we dadelijk op tour zijn, weet ik niet of ze alles wel volhoud.'
'Dat zal heus wel... Je moet er alleen in geloven.' Ik schep de borden vol met het eten en geef er eentje een Gemma. Ik pak de andere 2 voor we allebei naar de woonkamer lopen. Ruth zit op Perrie's schoot terwijl ze een heel verhaal aan het vertellen is.

Ik ga naast Perrie zitten en we luisteren allemaal geïnteresseerd naar Ruth haar verhaal. Ondertussen eten ik Gemma en Ruth ook ons eten.

Na het eten zet ik de tv aan voor Ruth zodat ze even kan rusten, en ik heel het verhaal van gister kan vertellen aan de anderen.
We gaan stilletjes aan de keukentafel zitten terwijl ik naar mijn vingers kijk. Hoe moet ik het hun eigenlijk vertellen?

'Harry..' Ik kijk op.
'Ik uuh.. Ik weet niet hoe ik moet beginnen.' Geef ik schaapachtig toe.
'Wat is er gebeurd?' Vraagt Liam dan. Ik kijk naar hem terwijl alle herinneringen van die nacht -na het politie bezoek- langzaam terug komen. Ik zucht en begin het hele verhaal te vertellen.

'Het was die dag dat we terug kwamen van Nederland. Ruth die griep had, en dat geesten gedoe. Ik dacht dat mijn dag niet erger kon, maar toen stonden er 2 agenten voor de deur.' Ik pak Gemma's hand.

'Geesten gedoe?' Ik zucht. Dat is waar ook. Ze weten er nog niets van.
'Ruth beweerd dat ze haar vader ziet en hoort. Daarom zat ze die dag alleen en was ze zo paniekerig toen je haar dwong.' Ik kijk naar Louis.

'Het spijt me.. Dat wist ik niet.' Ik schud mijn hoofd.
'Dat kon je ook niet weten, Louis.'

'Maar toen de politie er was, moest ik Gemma bellen en ze vertelden dat de buurvrouw had gebeld. Ze waren naar zijn huis gegaan en vonden hem met een schotwond in zijn hoofd in de keuken.'

-------

Willen jullie misschien een keer een andere pov ipv van alleen Harry of Ruth?
Laat het weten!!

Xxx Nanette

Reacties: