FanFic.nl

Can I start all over? (AF)

.2.

Als we binnen stappen, valt mijn mond open en kijk rond. Het hoge chique plafond, met de kroonluchters en de lange grote hal zijn prachtig. Julliard is sowieso geweldig, maar dit had ik dan weer niet verwacht. Ik grijp naar achteren, naar mijn koffer en trek hem achter me aan. Vol bewondering kijken we de hele gang rond en alle ruimtes die we tegenkomen. Alles is zo groot en hoog. Volgens mij zijn sommige kandelaars zelfs van goud.
,,Wow, moet je kijken!” Amber staat in de deuropening van een zaal. Melina en ik lopen naar haar toe en kijken naar binnen. Ik laat mijn koffer staan en loop de ruimte in.
,,OMG! Deze ruimte is groot!” roept Melina.
,,Hier zijn gewoon geen woorden voor.” Amber loopt nu ook naar binnen en draait sierlijk een rondje. Ik heb er echt geen woorden voor. Het is een grote ruimte, met een hele grote spiegel. Volgens mij is het een dansruimte, want de rekken voor ballet staan er, er zijn kluisjes voor je spullen en een grote radio. Even verder op staat een kast, met prijzen erin. Ik bekijk de prijzen één voor één. 1e plaats voor ballet, 1e plaats voor streetdance en ga zo nog maar even door. De kast staat bomvol.
,,Goedemiddag dames, kan ik jullie ergens mee helpen?” Geschrokken kijken we om en zien een vrouw staan van rond de dertig, met een klein brilletje op en hele deftige kleren. Dat is vast de directrice.
,,Goedemiddag, we zijn hier nieuw.” zegt Melina.
,,Waren jullie naar mevrouw Smith op zoek?” We knikken. ,,Dan moeten jullie hier niet zijn. Volg mij maar.” Zo dat was bot, maar zo snel als ik kan loop ik achter haar aan. Zij weet de weg en ik moet alles straks nog maar zien te vinden. Alle hallen zijn zo groot dat je makkelijk kan verdwalen. Melina en Amber pakken ook hun koffers en lopen achter mij aan.

Even later staan we voor een deur en de mevrouw die ons geleid heeft, klopt op de deur.
,,Uhm, ben u niet mevrouw Smith?” vraagt Amber.
,,Zie ik eruit alsof ik een directrice ben?”
,,U hoeft niet zo bot te doen hoor, Jezus!” roept Melina. Ik probeer haar te waarschuwen, maar ze luistert niet.
,,Sorry?!”
,,Ze bedoelde het niet zo, mevrouw...uhm...”
,,Mevrouw Brown voor jou en ik ben jullie danslerares. Wij tolereren geen grote monden hier op school, ik verzoek jullie om serieus te zijn en te gaan voor jullie danscarrière.” zegt ze en loopt dan weg.
,,Mevrouw Brown voor jou.” doet Melina haar na. Ik barst ik lachen uit en Amber ook. Ja hallo, die spoort gewoon niet! We zijn net binnen en gelijk zo doen? We waren alleen maar bewonderd door de grote ruimte. De deur gaat open en een klein, maar vriendelijk uitziende vrouw kijkt ons aan.
,,Goedemiddag dames. Kom binnen.” zegt ze vriendelijk. Kijk zo kan het toch ook?! Denk ik en ik loop met mijn koffer naar binnen, gevolgd door Melina en Amber. We gaan op de stoelen zitten voor het bureau van de vrouw. ,,Zo, wie zijn jullie?” Ik steek mijn hand uit en sta op. ,,Ga maar zitten hoor. Voorstellen hoef je geen handen voor te gebruiken, op je handen zitten veel bacteriën en we zijn hier erg hygiënisch.” OMG! Ik ga zitten en kijk even Melina aan. Wtf?! Amber barst in lachen uit. ,,Is er iets zo grappig?” vraagt de vrouw met een wenkbrauw omhoog. Wow, dat ziet er best eng uit en ik geef haar een por. Ze schudt haar hoofd. ,,Nou, vertel maar hoe je heet. Één voor één alsjeblieft.” Ze kijkt ons aan, met haar ogen boven de brilrand. Dat ziet er al helemaal gek uit. Ik negeer het.
,,Ik ben Nola Henderson en dit zijn Melina Tearly en Amber Gulsten.”
,,Ah, de nieuwe leerlingen. Welkom.” Oh en nu wel vriendelijk zijn?! Wat zijn dit toch voor rare leraren? Ze mogen blij zijn dat we hier heen willen!
,,Dank u wel.” zeg ik vriendelijk. Melina en Amber kijken me aan alsof ik gek ben dat ik zo vriendelijk ben. En dat snap ik ook wel, niemand is nog echt vriendelijk voor ons geweest.
,,Ik zie dat jullie op de campus verblijven, dus ik zal Sem vragen of hij jullie erheen wil leiden.”
,,Sem, als in een jongen?” Amber heeft gelijk haar oren gespitst. Ik grinnik even en geef haar een por, waarna ik met mijn hoofd schudt.
,,Uhm, mevrouw?” ze kijkt me aan, alsof ik iets heel verkeerds ga vragen. ,,U weet onze namen, maar wat is uw naam?”
,,Oh ja natuurlijk.” En ze begint te lachen. Heel eng, maar grappig. ,,Ik ben mevrouw Smith, jullie directrice en als er een probleem is, kunnen jullie altijd bij mij terecht. Hier heb ik jullie boeken en het rooster krijgen jullie via jullie mail. Heel belangrijk dus dat jullie elke dag op jullie mail kijken.” Mevrouw Smith legt een stapel boeken voor onze neus en we kijken elkaar aan. Zóveel boeken?! Echt niet normaal! Wat doen we hier nou? Een beetje dansen en zingen, nou ja, zingen voor mij niet. Nee, dat is meer voor Melina. We knikken en stoppen de boeken in onze rugzakken, die gelijk drie kilo zwaarder voelt.
,,Hebben we ook kluisjes?” Melina kijkt mevrouw Smith aan en ze schudt haar hoofd.
,,De boeken hebben jullie niet elke dag nodig, dus de boeken die je niet nodig hebt, laat je liggen in jullie appartement.”
,,Oh, ons appartement. Daar hadden we nog een vraag over.” Amber kijkt even zenuwachtig naar haar handen. Ze hoeft toch niet verlegen te zijn?
,,Vraag het gewoon.” Fluister ik naar haar.
,,Wat is er met jullie appartement?”
,,Gaan we daar met z'n drieën wonen? Ik wil niet graag alleen op een kamer zitten.”
,,Tja, eigenlijk is het niet de bedoeling, maar omdat jullie de enige waren die met z'n drieën kwamen, hebben we het toch maar geregeld.”
,,Serieus?!” roep ik en kijk haar blij aan. Ze knikt. Oh, ik kan haar wel omhelzen!
,,Nou, lopen jullie even mee? Dan zal ik jullie voorstellen aan Sem.” Meteen staan Melina en Amber op. Ik begin te lachen en sta dan ook op. Met z'n drieën volgen we mevrouw Smith, weer de gang op. Op naar Sem, ik ben nu ook wel benieuwd wie het is en hoe hij eruit ziet!

,,Sem, dit zijn de leerlingen waar ik over vertelde.” zegt mevrouw Smith. De jongen die voor ons staat, draait zich om zodat hij met zijn gezicht naar ons kijkt. Wauw, hij ziet er goed uit! Hij heeft donkerblond haar, is lang en heeft hele mooie groene ogen. Zó mijn type, vooral die blauwe ogen! Daar valt elk meisje voor.
,,Hoi, ik ben Sem.” Hij glimlacht naar ons en ik kijk hem aan. Omg, zijn ogen! Mijn grip verslapt meteen.
,,Ik ben Nola,” begin ik. ,,en dit zijn Melina en Amber.” De meiden grinniken een beetje. Die zijn duidelijk meer onder de indruk van Sem dan dat ik ben. Ik heb ook helemaal geen zin om verliefd te worden. Ik moet me volledig richten op het dansen. Ja, ik heb de dansopleiding gekozen, tot ergernis van Melina en Amber. Zij zeggen dat ik de zangopleiding moet doen, maar ik zing alleen nog maar voor de spiegel in de badkamer. Ik zing nooit meer voor publiek. Tijdens de Grease-audities ging ik volledig af!
,,Nou, ik zal jullie nu rondleiden. Bedankt mevrouw Smith.” zegt Sem. Mevrouw Smith loopt weg en ik haal even zachtjes opgelucht adem. Sem loopt aan en snel lopen wij achter hem aan met onze koffers.

Al snel zijn we in een lange hal, met allemaal deuren links en rechts. Sem stopt voor een deur, dat zal dan wel ons appartement zijn.
,,Blijven leerlingen altijd op de campus wonen?” Ik kijk Sem aan.
,,Het eerste jaar wel, daarna mag je zelf weten of je hier blijft wonen of gewoon in de stad zelf.”
,,Ben jij eerstejaars?” Melina kijkt hem aan. Hij schudt zijn hoofd.
,,Nee, ik ben tweedejaars.”
,,Waarom woon je nog op de campus?” Ja, dat wil ik gewoon weten. Ik bedoel, je kan zoveel van de stad zien als je er ook in woont. Ik zou zo graag gewoon in de stad wonen, volgens mij is er echt niks aan om alleen maar op de campus te zijn, dat gaat toch vervelen?
,,Ik vond het hier wel leuk en ik heb ook een paar vrienden gemaakt die ook blijven. Nou ja, dan was de keuze snel gemaakt.” Sem steekt de sleutel in het sleutelgat en opent de deur. We stappen naar binnen en kunnen onze ogen niet geloven. Het appartement is echt heel mooi. Melina trekt gelijk alle kastjes open en test de bank. Lachend kijk ik haar aan. Ik loop naar het eerste kamertje wat ik tegen kom. Ah, de badkamer. Op zich wel goed voor z'n drieën. Ik loop door naar het volgende kamertje. Een redelijk grote kamer komt tevoorschijn. Amber vind deze kamer erg mooi zo te zien, ze is er helemaal stil van.
,,Deze kamer is van jou, neem ik aan?” ze knikt wild en stapt de kamer in. Ik lach even en loop dan terug naar de keuken. Erg mooie keuken, de kleur kunnen we veranderen, maar misschien laat ik hem wel zo. Ik loop door naar een ander kamertje. Weer een slaapkamer.
,,OMG!” roept Melina in mijn oor en ik druk even mijn handen voor mijn oren.
,,Melina, ik hoef niet doof te worden hoor!” roep ik uit.
,,Sorry.” zegt ze beschamend en rent dan de kamer in. Ik moet even lachen en sluit dan de deur. Ik laat haar wel even alleen met haar kamer. Ik loop de gang door naar het einde, hier moet het laatste kamertje zijn en dus mijn kamer. Ik open de deur en verbaas me over wat ik zie. Het is best klein, maar klein gezellig. Ik hoef niet zo'n grote slaapkamer, het enige wat ik er doe is slapen en leren, maar ik heb ook een bureau.
,,Deze kamer is minder groot dan de andere twee.” Oh ja, Sem was er ook nog. Hij staat nu naast me en ik kijk hem aan.
,,Dat maakt me niks uit. Ik hoef niet zo'n grote slaapkamer.”
,,Dan ben je de enige. Meeste meiden van je leeftijd willen persé een grote slaapkamer.”
,,Ken je veel meiden van mijn leeftijd dan?” even trek ik een wenkbrauw op. Hij weet niet eens hoe oud ik ben, hoe kan hij dat nou zeggen dan? En alsof elk meisje van achttien hetzelfde is, kom op zeg!
,,Nee, dat niet. Maar ik heb dat vaak gehoord.”
,,Dus je strijkt elk meisje van achttien over één kant? Dat is echt bullshit!” ik ben niet boos, maar ik begrijp het niet. Hij kent me niet eens goed en hij oordeelt nou al over me.
,,Dus ik kan aannemen dat je achttien bent?” Nu geef ik hem een dodelijke blik.
,,Dat gaat je niks aan, oké. Ik vind het heel lief dat je ons rondleid, maar nu zijn we in ons appartement dus kan jij wel weer gaan.” Ik sluit mijn slaapkamer deur en loop naar de deur bij de woonkamer helemaal achter in. Sem volgt me en ik raak nu al geïrriteerd. Ik open de deur en dan valt mijn mond helemaal open. Een dakterras, maar geen gewoon dakterras! Een dakterras met een jacuzzi, OMG! Een grote glimlach verschijnt er op mijn gezicht. Sem gaat voor me staan en verpest dus mijn mooie uitzicht. ,,Wat?” vraag ik bot. Ik heb helemaal geen zin meer in hem.
,,Sorry dat ik zo over je dacht. Het was niet eerlijk van me om gelijk over je te oordelen.”
,,Nee dat was inderdaad niet eerlijk. Maar oké, ik ben vandaag in een goede bui, dus excuses aanvaard.” Hij glimlacht. ,,Nu wil ik graag alleen met mijn vriendinnen genieten van ons appartement, dus als je het niet erg vind...” ik wijs naar de voordeur en hij knikt. Hij loopt naar de voordeur en niet veel later hoor ik die dichtgaan.




Woonkamer
Keuken, Slaapkamer Nola & Badkamer
Slaapkamer Melina
Slaapkamer Amber
Dakterras

Reacties: