Hoofdcategorieën
Home » The Walking Dead » Slaughter » Losers
Slaughter
Losers
https://www.youtube.com/watch?v=PAHdERAb7e4
‘Annabelle,’ drong Miles aan en ik keek sterling voor me uit.
Ik haatte het.
Het voelde alsof mijn hart van steen was.
Ik keek Georgina vragend aan en ze ademde gejaagd.
‘Doe het dan,’ zei ze kil en ik beet op mijn lip.
De beet zou zich al tot in het midden van haar arm hebben verspreid.
Ik nam mijn bijl steviger vast en dacht niet meer na.
Een schreeuw van martelende pijn echode om ons heen. Miles hield zijn hand voor haar mond en ik liet mijn bijl vallen.
Ik scheurde een stuk van mijn trui en vulde het met verse sneeuw. Ik negeerde Georgina’s geschreeuw en wond het stuk trui stevig om haar halve arm.
Miles keek nauwlettend om zich heen, we waren alles behalve veilig. Geschreeuw veranderde in gehuil.
De tranen rolden langs haar wangen en ik keek haar indringend aan.
‘Ik had geen andere keus, het spijt me. Hoor je bij een groep?’ vroeg ik en ze schudde haar hoofd.
‘Je kunt met mij en Annabelle meegaan als je dat wil,’ stelde Miles voor en hij hielp haar rechtop.
‘Waar gaan jullie heen?’ vroeg ze schor en ik probeerde niet naar de grond te kijken. Naar de geïnfecteerde, afgehakte arm in de rode sneeuw.
‘Naar een oude schuilplaats,’ antwoordde ik en Georgina knikte.
Ze verbeet de pijn en haalde een schroevendraaier uit haar jas.
‘Laten we gaan,’ zei ze wrang en we liepen verder. Ik probeerde nergens aan te denken, maar het lukte me niet.
Alle herinneringen maakten me misselijk. Ik was net als alle anderen. Verbitterd.
Ik moordde te gemakkelijk en ik deed wrede dingen om te overleven.
Woede was de regelaar van alle overlevenden.
Kinderen die opgroeiden tussen de Walkers werden rasechte moordenaars zonder medeleven.
Dit was alles wat twee jaar geleden nog een bestseller novel had kunnen worden.
Alleen was dit geen novel.
Dit was schrijnend.
De raven vlogen onverstoord verder door de mist. Alsof het hen niets uitmaakte.
Ik fronste en bleef stilstaan.
‘Wat is er?’ vroeg Miles en ik wees naar het westen. Hij grijnsde en haalde een hand door zijn bruine haren.
‘Het hoofdhuis,’ zei hij en ik knikte. Ik voelde mijn tenen niet meer door de kou, en mijn maag protesteerde.
‘Walkers,’ fluisterde Georgina en ik nam mijn bijl steviger vast. Ze probeerden het huis binnen te raken. Dat betekende dat er binnen nieuwe overlevenden waren.
‘Zo te zien hebben ze dus ons huis ingenomen,’ gromde Miles en ik liep stevig verder. Ik had het gehad.
Nieuwe inwoners of niet, dit was van ons. Miles lachte en ik keek boos achterom.
‘Annabelle zal die indringers geen warm welkom geven,’ zei hij en Georgina haalde haar schouders op.
Er waren maar vijf Walkers en mijn woede maakte het alleen maar makkelijker.
Ik hakte met mijn bijl door de eerste schedel van de Walker. Georgina deed hetzelfde met haar schroevendraaier.
Intussen beheerste iedereen de truc. Een knieschop en dan de schedel doorboren. Punt.
Miles schoot de twee overgebleven Walkers door het hoofd en ik schopte de deur open.
Twee angstige gezichten staarden me aan en ik streek een lok langs mijn oor.
‘Wie zijn jullie?’ vroeg ik en Miles controleerde de blikken met eten die we verstopt hadden onder een losse plank.
‘Ik ben Valentina en dit is Serena,’ antwoordde een meisje met donkerbruin haar. Haar groene ogen stonden intussen alert.
‘We zoeken geen ruzie,’ fluisterde Serena en ik zuchtte.
Miles ontspande zich niet en richtte zijn geweer.
‘Miles,’ zei ik kort.
‘Miles dit ben jij niet. Laat dat wapen zakken, dit zijn wij niet!’ verduidelijkte ik kil.
Hij keek me vermoeid aan. Hij was dit leven net zo moe als ik.
Als je dit überhaupt nog een leven wilde noemen.
• Ik laat hem schieten. Dan houden we meer eten over voor ons drie.
• Ik houd hem tegen, maar wil verder niets met hen te maken hebben.
• Ik houd hem tegen en bied hen een plaats aan in de groep.
Reacties:
Ik houd hem tegen en bied hen een plaats aan in de groep
Hoe meer mensen, hoe makkelijker te verdedigen tegen de walkers.
Snel verder hoor! Ik ben heel erg benieuwd!!
• Ik houd hem tegen en bied hen een plaats aan in de groep.
Als wij dan eten zouden hebben, zouden we het kunnen delen.
Snel verder
xoxo
• Ik laat hem schieten. Dan houden we meer eten over voor ons drie.
Misschien zijn ze wel gewoon sukkels die alleen maar eten en niet moorden. (Gezegt als Anna, ik heb een groter hart hoor :p)
Anyways, het is weer geweldig <33 Echt wauw wauw wauw. Ik hou van die origine vragen eronder. Ik HOU ervan wauw.