FanFic.nl

Can I start all over? (AF)

.3.

Ik zit op mijn slaapkamer achter het bureau. Voor me ligt een schriftje, maar het is geen schrift die ik gebruik voor mijn huiswerk. In dit schriftje schrijf ik de lyrics op van mijn liedjes. Ja, ik ben nog altijd bezig met liedjes schrijven, maar ik ga ze toch nooit zingen. Misschien zijn ze wel iets voor andere artiesten? Misschien is er wel iemand op school die dit wel wilt zingen. Ik sla mijn schriftje dicht en loop naar de woonkamer.
,,Meiden, ik wil de campus nog even verkennen. Gaan jullie mee?” Aangezien ze op de bank liggen, denk ik het niet, maar vragen kan nooit kwaad.
,,Nee, geen zin. Sorry Nola.” Melina kijkt me aan.
,,Ik wil best de campus verkennen,” begint Amber. ,,maar nu niet. We zijn er net, ik ben doodop van de reis.” Ik knik begrijpend, pak mijn mobiel en loop dan de deur uit. Ik loop de lange gang door, steeds loop ik verder terug totdat ik bij een klein kamertje kom. Ik hoor een jongen zingen. Ik blijf staan en luister aan de deur, maar ongezien. Ik wil niet dat hij denkt dat ik hem afluister of zo, want dat is niet zo. Ik wil alleen maar even luisteren. Hij heeft een erg mooie en goede stem. Dit nummer is geen bekend nummer, zou het zijn eigen geschreven zijn.
,,In the middle of the night she calls my name. I swear I hang on every word. Her voice like lighting and thunder. It's her spell I'm going under. In the middle of the night she calls my name.” Wow, het kippenvel gaat over mijn lichaam. Zo'n mooi liefdeslied! ,,And it feels so good when I'm in her arms. Like a child, who's safe from harm. I don't wanna, miss this. I don't wanna mess this up.” Zal ik nu zachtjes naar binnen gaan? Ik wil wel eens weten wie er zo mooi zingt. Ik knik even tegen mezelf en loop dan de kamer zachtjes in. Als ik net 'hoi' wil zeggen, zingt hij verder: ,,I see the sun set down on your smile. This is where I lay my fears back down. You're the song that I'm singing, your my end and beginning. I see the sun set down on your smile. And you save me now, like you saved me then. And you showed me how, to feel again. And I don't wanna miss this, I don't wanna mess this up.” Als hij klaar is, schrikt hij van mij.
,,Sorry, ik wilde je niet laten schrikken,” begin ik. ,,ik hoorde je spelen op de gang en ik moest gewoon even luisteren. Je zingt echt erg goed.”
,,Dank je wel, uhm...?” vragend kijkt hij me aan.
,,Nola.” Ik steek mijn hand uit en die schudt hij.
,,Aangenaam kennis met je te maken. Zing jij zelf ook?” Ik schudt mijn hoofd. Ik weet dat ik nu niet helemaal eerlijk ben, maar ik wil gewoon niet meer zingen.
,,Nee, maar ik schrijf wel liedjes.”
,,Heb je wat bij je?”
,,Toevallig wel.” zeg ik en ik pak mijn schriftje met mijn nieuwste tekst erin. Even bladert hij vanaf het begin.
,,Start all over, 7 Things, Fly on the wall, the Climb, Hoedown Throwdown, When I look at you, Party in the U.S.A, Can't be tamed, Who owns my heart...Zo dat zijn niet een paar liedjes.” Hij kijkt me lachend aan en ik voel me best trots. Ik had nooit gedacht dat iemand mijn schriftje zou zien en nu iemand het ziet, geeft hij alleen maar complimenten.
,,Ja, ik vind het gewoon leuk om liedjes te schrijven.”
,,En je zingt zelf echt niet?”
,,Nee.” Hij kijkt verder in mijn schriftje.
,,We can't stop?” Ik knik. Hij begint die tekst te lezen en ik wacht geduldig af. ,,Dit is erg goed geschreven. Hier kan je wel wat mee doen. Kun je nu misschien een klein stukje zingen hoe je het in je hoofd had?” even schrik ik. Wilt hij dat ik nu ga zingen? Nee, dan ga ik nog erger af dan bij de audities!
,,Nee, ik zing niet.”
,,Alsjeblieft. Misschien kunnen we samen wat bedenken.”
,,Jij wilt met mijn liedje werken?”
,,Ja, als jij dat goed vind.” Verbaasd kijk ik hem aan.
,,Meen je dat nou?”
,,Ja, ik vind het een erg goed nummer en je kan er echt heel veel mee. Maar het is aan jou.” Ik kijk hem bedenkelijk aan.
,,Nee, sorry. Ik heb gezworen aan mezelf dat ik nooit meer zou zingen. Ik weet dat ik veel nummers in het schriftje heb staan, maar ik zing ze niet. Kan jij het niet zingen? Ik denk dat jij het echt mooi kan zingen.” Hij glimlacht even en knikt dan. Ik ben opgelucht en ga op een kruk zitten. De hele tijd staan word vermoeiend en ik ben echt opgelucht dat ik niet hoef te zingen. Even denk ik aan Melina en Amber. Als ze mij zo zouden zitten met hem, zouden ze gelijk denken dat ik nu al een vriendje zoek. ,,Uhm, sorry maar voordat je begint.” begin ik. ,,zou ik je naam mogen weten?”
,,Oh ja, sorry. Ik ben Jordan, Jordan Finley.”
,,Aangenaam, Jordan. En nu mag je spelen.” zeg ik en een glimlach verschijnt op mijn gezicht. Ik vind het wel leuk om andere mensen mijn nummers te horen spelen. Hij begint op zijn gitaar te spelen en begint dan erbij te zingen. Weer komt het kippenvel op mijn huid. Dat komt door zijn stem, hij heeft een prachtige stem. Echt een stem die door kan breken. Sommige teksten van het begin veranderd hij, maar op de een of andere manier vind ik dat niet erg.

Ik schrik van mezelf. Heb ik dat net gezongen?! Jordan kijkt me aan.
,,Zie je wel dat je kan zingen!” roept hij hard. Ik leg mijn vinger op zijn lippen.
,,Jordan, kan dit onder ons blijven? Ik heb al best lang niet meer gezongen en ik had niet verwacht dat ik nu zou zingen.”
,,Vond je het niet leuk dan?”
,,Jawel, maar ik kan het gewoon niet meer doen.”
,,Maar waarom dan niet?”
,,Dat is een lang verhaal, alsjeblieft Jordan. Hou het tussen ons.” Hij knikt en ik haal opgelucht adem. Ik sta op, pak mijn schriftje en kijk hem aan. Hij is erg lief voor me. ,,Sorry, maar ik denk dat ik beter naar mijn appartement kan gaan.”
,,Welk nummer heeft je appartement? Misschien dat we een keer een filmpje kunnen pakken?”
,,428 en ja dat lijkt me leuk.” Ik draai me om, ga de gang op en even verschijnt er een grote glimlach op mijn gezicht. Ik was helemaal vergeten hoe het voelde als ik zong, maar nu weet ik het weer. Het voelt zo goed, maar ik kan het gewoon niet meer. Wat als ik straks moet optreden en weer zo af ga?! Nee, dat laat ik nooit meer gebeuren! Dan maar een andere passie zoeken, dansen bijvoorbeeld. Ik zucht diep en dan loop ik terug naar mijn appartement.

Als ik het appartement in kom, ga ik gelijk door naar mijn slaapkamer, wat niet zo moeilijk is omdat Melina en Amber al naar bed zijn. Ik ga op mijn bed liggen en doe mijn oortjes in mijn oren. Meteen vult de muziek van 'Cher' mijn oren. Cher kan geweldig goed zingen en 'Turn back time' is een geweldig nummer. Ik ken de hele tekst uit mijn hoofd en als ik wist dat Melina en Amber niet lagen te slapen, zou ik meezingen. Ik doe het niet, want anders worden Melina en Amber wakker. Ik denk terug aan wat er nog niet zo lang geleden gebeurde. Ik heb gewoon gezongen en ik vond het raar genoeg leuk. Zingen is nog altijd mijn passie, maar dat moet veranderen. Als ik echt voor zoveel mensen moet zingen, ga ik absoluut af en dat wil ik echt niet! Ik luister nog een paar nummers en dan val ik in slaap.

Ik zat te denken over een extra postingdag (dinsdag), zet even in jullie reactie of jullie dat willen

Reacties: