FanFic.nl

Adopted By Hazza (Finished)

~Hoofdstuk 20~

Ruth pov


“Wil jij ons helpen?” Ik zucht. Ik wil Dora niet helpen!

‘Nu moeten we dus zelf alles gaan regelen, want mam wilt er toch niets mee te maken hebben.’

“Mooi! Ik tel tot 3 en dan roepen we heel hard, swieber, niet stelen!” Ik sluit mijn ogen, en probeer te slapen, nadat ik het geluid van de tv zachter heb gezet.

‘Misschien moeten we zo’n specialist laten komen voor die geesten.’ Ik schrik. Wat dan als mijn echte papa dan boos op me wordt omdat ik er niets tegen doe? Mijn ogen schieten open.

“Loop hier weg, Ruth! Hoor je me?”

Wat moet ik nu doen? Naar papa?

Het is alsof mijn lichaam nu wordt overgenomen. Ik sta op van de bank en trek mijn schoenen in gang aan. Ik trek mijn jas van de kapstok en open de deur.
‘Ruth?’ Ik hoor papa naar me roepen, maar ik reageer er niet op.
‘Ruth, waar ga je heen?’ Ik kijk om en zie papa naar me toe komen.

“Blijf daar nou niet staan! Loop weg!” Ik voel een steek in mijn buik. Ik val op de grond.
‘Ruth? Wat is er?’ Papa komt naar me toe.

“Ren weg!” Ik voel nog een steek. Tranen rollen over mijn wangen. Ik voel 2 armen om me heen.
‘Waar ging je heen?’ Vraagt papa voorzichtig als hij me optilt.
‘M- mijn echte papa… Hij.. Hij zei dat ik weg moest lopen!’ Papa loopt terug naar binnen en doet mijn schoenen met mijn jas uit. Hij gaat tegen de deur zitten en zet me neer op zijn schoot.
Ik voel hoe hij voorzichtig over mijn rug aait. De tranen vallen in zijn trui.

‘Wat zei je echte papa?’ Ik haal nog even heel diep adem voordat ik mijn verhaal begin te vertellen.

‘Hij zei dat ik weg moest lopen. Ik wist niet wat ik moest doen, en was bang dat hij me pijn zou doen.’
‘Je weet toch dat hij je geen pijn kan doen?’ Ik knik.
‘Maar ik was gewoon bang… Sorry papa.’
‘Shh, het is oké.’ Ik probeer te stoppen met huilen dat me al snel lukt.

Ik veeg de gebleven tranen weg met mijn mouw en kijk naar papa. Hij glimlacht zwakjes naar me.
‘Ben je moe?’ Ik knik.
'Kom, dan breng ik je naar bed.' Papa tilt me op en we lopen naar boven.
'Mag ik in jouw bed?' Vraag ik voorzichtig.
'Wil je niet in je eigen bed?'
'Alsjeblieft?' Smeek ik bijna. Papa glimlacht.
'Oké dan.' Ik glimlach tevreden.
'Morgen komt er misschien iemand om de geest van je echte papa weg te halen.' Ik kijk naar papa.
'Beloof je me niet bang te zijn en eerlijk antwoord te geven als die meneer of mevrouw je iets vraagt?' Ik knik. Hij brengt me eerst naar mijn badkamer waar ik eerst mag douchen.
Papa’s koud handen kriebelen in mijn buik als hij me helpt om uit te kleden aangezien ik zo moe ben. Hij zet de douche aan en wast mijn haren.

‘Binnenkort laat ik je haren knippen, vind je dat goed?’
‘Toch niet zo veel? Ik hou van lange haren.’ Papa glimlacht.
‘Een klein stukje maar.’ Ik glimlach.
‘Oké.’ Als mijn haren zijn uitgespoeld, zet papa de douche uit en pakt een handdoek die hij om me heen slaat zodat hij me kan afdrogen. Ik bibber van de kou.

‘Wacht hier heel even, dan pak ik een pyjama voor je.’ Ik knik. Papa loopt weg, maar komt al heel snel weer terug met een stapeltje kleren. Ik trek het snel aan en pak de hand van papa. We lopen naar zijn slaapkamer waar ik in bed ga liggen. Papa legt de dekens over me heen en kijkt me met een lieve glimlach aan.

‘Vrijdag gaan we naar oma.’ Ik glimlach.
‘Leuk! Komt Tante Gemma dan ook?’ Papa knikt.
‘Ze rijdt me ons mee.’ Ik knuffel papa.
‘Wil je nog een liedje zingen?’ Vraag ik.
‘Welke?’ Ik haal mijn schouders op.
Papa denkt even, maar begint dan te zingen.

Als hij klaar is, vallen mijn ogen bijna dicht.
‘Het was echt super mooi, papa.’ Hij glimlacht.
‘Ga maar lekker slapen, babygirl.’ Hij geeft me nog een kus en staat op.
‘Welterusten.’
‘Trusten.’ Zeg ik zacht en sluit mijn ogen. Papa zet het licht uit, en doet de deur op een kiertje.

We zitten in de auto, onderweg naar oma.
‘Heb je er zin in, baby gril?’ Ik knik.
‘Heel veel zin!’ Papa lacht.

“Say goodbye!” Ik hoor mijn echte papa. Ik raak in paniek. Wat als hij iets gaat doen?

‘Papa, hij praat weer tegen me!’ Roep ik in paniek.
‘Wat zegt hij?’ Vraagt hij bezorgd.
‘Dat ik vaarwel moet zeggen.’ Papa kijkt me kort aan, maar dat is al genoeg om een zwaar ongeluk te krijgen.

‘PAPA!’ Roep ik, maar het laatste wat ik meekrijg is een harde klap voordat alles zwart word.

‘Papa!’ Gil ik en open in paniek mijn ogen. Ik ga rechtop zitten en probeer normaal te ademen.
‘Ruth wat is er?’ Ik kijk om en zie papa en Perrie naast Zayn staan. Papa kijkt even naar Perrie en Zayn, die alweer weglopen. Hij kom naar me toe en knuffelt me.
‘Shh, ik ben er nu.’ Ik sla mijn armen om hem heen. Mijn gezicht druk in tegen zijn borst, aangezien hij geen shirt of zo aanheeft.
‘Even rustig ademhalen. Heel diep in.’ Papa haalt heel diep adem, en ik doe trillerig mee.
‘En weer uitademen.’ We doen dat een paar keer tot ik weer rustig ademhaal.
‘Waar droomde je over?’ Ik vertel hem mijn droom, maar laat hem niet los. Papa wiegt me heen en weer en sust dat alles goed is.
‘Hoe ben ik op mijn eigen kamer gekomen?’
‘Ik heb je hierheen gebracht toen ik naar bed ging. Gemma ligt nu bij mij, vind je dat erg?’ Ik schud mijn hoofd.
‘Wil je dat ik hier blijf?’ Ik knik.

Harry pov

Ik ga onder de dekens liggen, terwijl Ruth bovenop me kruipt. Haar hoofdje rust tegen mijn borst. Ik leg een hand op haar rug en een verstrengel ik in haar haren.
‘Papa?’
‘Hmm?’ Ik kijk naar haar.
‘Wordt opa begraven?’ Ik glimlach kleintjes en knik.
‘Ja.’ Fluister ik. Ze sluit haar ogen, en valt al snel in slaap. Ik sluit mijn ogen en val ook in slaap.

**

‘WAKKER WORDEN!’ Mijn ogen schieten ogen. Sophia, Perrie, Zayn, Louis, Eleanor, en Gemma springen op het bed en schreeuwen in ons gezicht. Ik zucht en probeer de dekens verder over mij en Ruth te trekken.
‘Shut up!’ Roep ik. Het verbaasd me dat Ruth er rustig overheen slaapt.
‘Kom op! Opstaan! Het is al half 9.’ Roept Louis alsof het de normaalste zaak van de wereld is.
‘Nee, Ruth heeft vannacht weer 4 nachtmerries gehad… Ik ga haar echt niet zo vroeg wakker maken! Bekijk het!’ Sis ik boos naar hem. Ze springen van het bed en lopen weg. Ik draai me op mijn zij en druk Ruth stevig tegen me aan. Ik sluit mijn ogen en probeer me te concentreren op de regelmatige ademhaling van Ruth. Een kleine glimlach siert haar lippen. Haar armen liggen losjes om mijn nek. Ik sluit mijn ogen, en val ook weer in slaap.

**

Ik voel 2 zachte lippen op mijn wang. Ik glimlach en tast me. Mijn vingertoppen raken een zachte huis aan. Ze beginnen het te strelen, en aan de reactie te horen, is het Ruth. Ze giechelt zachtjes. Ik tast verder en voel haar pyjama.
‘Heb je lekker geslapen?’ Ik open mijn ogen en kijk haar verwachtingsvol aan. Ze knikt.
‘Ik had gedroomd dat ik een kat genaamd Alice kreeg.’ Ik glimlach.
‘Was het een mooie?’
‘Een zwart met rijs en wit. Bijna precies dezelfde als Zayn en Perrie hebben.’ Zegt ze.
‘Als we terug komen van de tour, beloof ik dat we een kat kopen, vind je dat goed?’ Haar oogjes beginnen te stralen.
We stappen uit bed en maken ons klaar. Om half 1 zou die specialist komen, en ik hoop dat ze er iets aan kan doen. Ik pak snel een setje kleren uit mijn klerenkast en was mijn gezicht. Ik heb geen zin om te douchen vandaag, dus laat ik het ook maar zitten. Ik kleed me om en doe mijn haar. Ik pak nog een paar schoenen voordat ik terug naar Ruth haar kamer loop.
‘Ruth, ben je hier?’ Vraag ik en open voorzichtig haar badkamerdeur. Ze is er niet. Ik loop naar onder waar ik haar op de schoot van Eleanor aantref. Ze is haar 2 vlechtjes in haar haren aan het maken. Ik loop naar de keuken waar ik een glas melk pak voor mezelf pak. Ik pak nog een plastic bekertje voor Ruth waar ik yogho in doe. Ik smeer 2 boterhammen met nutella voor Ruth en 2 beleg ik kaas voor mezelf. Ik leg de boterhammen op bordjes.
‘Ruth, kom je eten?’ Ik kijk om de hoek van de woonkamer waar Ruth een verhaal aan het vertellen is over een barbie pop die ze vast heeft. Ze kijkt op en knikt. We lopen terug naar de keuken waar we aan tafel gaan zitten.
‘Wanneer komt die mevrouw of meneer voor die geest?’ Ik kijk op mijn horloge.
‘Over een half uurtje.’ Ze knikt.

Ruth Pov

Niall komt de keuken in gerend.
‘Oh, hier ben je!- Hee, is dat nutella op je boterhammen?’ Hij kijk me opgetrokken wenkbrauwen naar mijn boterhammen. Ik knik trots. Hij draait zich naar de keukenkasjes en begint iets te zoeken.
‘Waar is de nutella?’ Vraagt hij.
‘Op.’ Zegt papa met een grijns. Niall hapt geschrokken naar adem.
‘Die was van mij en Liam! Hoe durf je!’ Roept hij zo boos mogelijk. Papa lacht.
‘Nooit gezien dat die ook van Ruth is?’ Zijn ogen worden groot.
‘Liam!’ Hij rent weer weg. Ik en papa beginnen te lachen. Als we ons eten op hebben, zetten we het in de vaatwasser en lopen naar de woonkamer.
‘Mag ik tv kijken?’ Vraag ik terwijl ik op de schoot van Tante Gemma kruip. Papa knikt en geeft me de afstandsbediening. Ik begin te zappen en uiteindelijk kom ik bij blues clues terecht. Ik kruip dicht tegen Gemma en kijk boeiend naar het programma. Ik kan ondertussen elk liedje al meezingen, wat ik zachtjes doe. Ik kijk op als ik de deurbel hoor gaan.
‘Mag ik openmaken?’ Vraag ik. Papa knikt en ik sta op waarna ik naar de voordeur ren. Ik maak hem open en zie een lieve mevrouw staan. Haar stralende ogen stellen me meteen gerust.
‘Hallo!’ Zegt ze vrolijk. Ik glimlach.
‘Hoi.’ Ik laat haar naar binnen en papa komt de gang al in gelopen.
‘Hallo. Ik ben Alice Walters.’ Ze geeft papa een hand.
‘Harry Styles, kom verder.’ Ik sluit de deur weer en loop achter Alice en papa aan. Alice stelt zich no aan de anderen voor, voordat we naar de keuken lopen en daar aan de tafel gaan zitten.
‘Ik voel geen aanwezigheid, moet ik eerlijk toegeven, maar misschien komt dat nog.’ Papa knikt begrijpend, maar ik snap het niet.
‘Wat bedoel je?’ Vraag ik.
‘Ik voel niet dat er geesten zijn. Ik voel dat, als ze er zijn.’ Ik knik.
‘Wil je misschien iets te drinken?’ Vraagt papa. Alice knikt.
‘Misschien thee?’ Papa knikt.
‘Dus, jullie beweren dat er geesten zitten hier?’
‘Ruth verteld altijd tegen me dat haar overleden vader tegen haar praat, maar ze heeft geen fijne herinneringen aan hem.’ Alice knikt begrijpend.
‘Wil je misschien vertellen wat hij allemaal tegen je zegt?’ Vraagt ze liefjes. Haar lieve glimlach haalt me al snel over, en vertel alles wat mijn echte papa tegen me zegt en wat hij met me doet, zoals gister.


‘Wow… Uhm…’ Ze fronst even en kijkt naar een notitie boekje waar ze van alles in had geschreven. Ze neemt een slokje van haar thee en kijkt me dan aan.
‘En je zei dat je geen goede herinneringen aan hem hebt? Zegt hij nu dan dezelfde dingen als toen?’ Ik denk diep na.
‘Ja, bijna precies hetzelfde, en die droom ik ook.’


-----------


ik zit nu vol inspiratie dus misschien zal ik wel weer sneller updaten

hope you liked it

Reacties: