FanFic.nl

Piraat van zijn hart?

5.

Ik was met Daniël naar de haven gegaan voor een paar regelingen met de goederen die ik had meegenomen uit Engeland. Dit waren vooral Stoffen en andere materialen voor de kleermakers en nieuwe gereedschappen voor hoef en ijzer smederij. ‘’Ah, wat is het toch ook een prachtig schip’’ zei Daniël toen hij het schip zag waar ik mee was gekomen. ‘’Ja, de Golden Sun doet het nog goed en dat terwijl ze al ruim tien jaar is’’ zei ik en liep de loopplank op naar boven. Daniël volgde mij en samen liepen we naar het ruim. ‘’Hier hebben we nu nog alles liggen, maar zodra jij je handtekening hebt gezet’’ zei ik en keek naar Daniël. ‘’Je hoeft niet zo serieus te doen.. Ik zet altijd mijn handtekening voor jou, je helpt ons echt enorm met deze goederen’’ zei hij met een glimlach. We liepen door via een ander luik en kwamen al snel in de gang richting mijn hut en daar liepen we heen toen we ineens een geluid hoorde op het dek.

Samen liepen we snel terug en zagen dat drie van mijn bemanningsleden op het dek lagen met goederen overal verspreid. ‘’Wel allemachtig! Wat is hier aan de hand?’’ vroeg ik en ik kreeg antwoord van een blaffende hond die vrolijk rond rende en duidelijk wilde spelen. ‘’Van wie is die hond?’’ vroeg ik. ‘’Van niemand Kapitein, echt hij kwam ineens de loop plank op rennen.. Ik denk dat hij de worst rook die we net hebben ingeladen’’ zei een van de leden die net overeind was gaan zitten en de hond weg duwde. ‘’Een straathond?’’ vroeg ik. ‘’Die komen hier veel voor Adam’’ zei Daniël. ‘’Deze ken ik wel van mijn uitstapjes met Diana.. Ze geeft hem altijd iets te eten. Hij doet graag trucjes en is best een lief beest’’ zei hij. Ik knikte. ‘’Ik vraag het me af.. Jason, haal een stuk worst en snel’’ zei ik. Jason, de jongen die eerder ook had geantwoord krabbelde snel op en ging een stuk worst halen. ‘’Psssst Pssst, kom is jochie’’ zei ik. De hond keek naar mij, en hield zijn oren in zijn nek. ‘’Kom maar, ik doe je niets’’ zei ik. Opeens hoorde ik een schel gefluit en ik was niet de enige. De hond keek op en toen het fluitje weer klonk, rende hij naar de loop plank en rende er zonder angst van af. Ik keek over de reling en zag, samen met Daniël een jonge vrouw in mannenkleding, en lang krullend middelblond haar weg rennen samen met de hond. ‘’Ken jij haar?’’ vroeg ik aan Daniël maar Daniël gaf geen antwoord, hij stond maar te staren naar waar de jonge vrouw uit het zicht was verdwenen. ‘’Daniël? Daniël!’’ riep ik en schudde hem even door elkaar. ‘’Huh? Ehm.. Ja wat is er?’’ vroeg hij. ‘’Het lijkt wel of je een spook zag.. Wat is er?’’ vroeg ik. ‘’Nee.. Niets.. Het is onmogelijk dat dat waar is’’ zei hij. ‘’Je kraamt wartaal uit Daniël, wat is er aan de hand? Ken je haar?’’ vroeg ik. ‘’Ik.. Ik denk dat dat Ariana was..’’ zei hij en ik keek hem geschrokken aan. Zijn zusje? Ariana? Die vijf jaar geleden was weg gelopen en waarvan iedereen dacht dat ze dood was.. Kon dat? Ik keek weer naar de plek waar de vrouw was verdwenen, ik kon het altijd onderzoeken.

Reacties: