FanFic.nl

Little Hemmings {Pauze}

Hoofdstuk 6

ik weet dat Luke in het echt geen zus heeft maar in dit verhaal wel
foto van Luke zijn zus ^^

''Mel wordt wakker.'' fluistert Luke in mijn oor. ''Luke moet ik Hope wakker maken?'' hoor ik Liz vragen.
''Nee Laar gaat haar maar slapen.'' antwoordt hij. ''Mel.'' zegt Luke nog een keer. Ik zucht en open mijn ogen. Luke staat in de deuropening van de auto en glimlacht naar me. Ik kijk hem chagrijnig aan. ''Je mag zo weer naar bed als je wilt. Ik let wel op Hope.'' zegt Liz. Ik kijk achter Luke, waar Liz staat. ''Hey Liz .'' zeg ik. Ik hoor Hope iets mompelen en draai om in mijn stoel om naar haar te kijken. Ze ligt te slapen. Luke helpt me uit de auto en loopt naar Hope's deur. Ik loop naar Liz en ze begroet me met een knuffel en een kus op mijn wang. Hey lieverd.'' Zegt ze. Ik glimlach naar haar en we kijken naar Luke. Hij tilt Hope voorzichtig uit haar stoeltje en pakt Hope's knuffel, die tijdens het rijden op de grond was gevallen en slaat Hope's dekentje om haar schouders. Ik glimlach en kijk naar Liz die ook met een trotse glimlach naar haar zoon kijkt.
''Heeft Hope een eigen kamer?'' vraagt Luke. ''Ja die naast van jullie.'' antwoord Liz ''Oke.'' ''Jullie blijven toch wel het hele weekend, hè?'' vraagt Liz. ''Euhm, we hebben niks bij om te overnachten, alleen voor Hope.'' zeg ik, ik pak Hope's tas en rugzak uit de kofferbak en doe alle deuren dicht. Ik doe de auto op slot en volg Liz en Luke naar binnen.

Ik loop naar boven voor mij loopt Luke met Hope. Als we boven zijn haal ik hem in en open de deur voor hem. Ik doe de lichten van hope's kamertje aan en Luke legt haar in bed. Ik leg de tassen op de stoel in haar kamer en loop naar de kast. ''Wat zoek je?'' vraagt Luke Ik pak een pyjama uit de kast en loop naar Hope's ledikantje. Ik kijk naar mijn slapende dochter en glimlach. ''Weetje Luke, ze lijkt echt op jou.'' vertel ik hem. ''Ook op jou. Haar lipjes, haar neusje.'' zegt hij. ''Wil jij haar pyjama aan doen?'' vraag ik. ''Doe jij het maar jij hebt ervaring.'' zegt hij en komt naast me staan om te helpen. Ik til Hope een beetje op en doe haar truitje uit, Luke doet haar schoentjes en sokjes uit. Ik doe de trui over haar hoofd en daarna doe ik haar broekje aan. Ik leg Nijntje in haar armen en leg de dekens weer over haar heen. Luke kust haar voorhoofd en ik ook. Daarna doen we de lichten uit en lopen naar Luke's oude kamer. Ik slaap er altijd als Hope en ik hier komen. We kwamen hier bijna elke week, behalve als Liz wist dat Luke zou komen of in de buurt was. Ze vertelde me dat Luke nooit meer in zijn eigen kamer sliep, omdat mijn kleding nu ook in zijn kast hing en ik sliep er elke week dus het rook er ook naar mij.

Liz wilde niet dat Luke wist dat ik nog steeds hier kwam. Hope's kamer had ook een slot op de deur, als Luke kwam deed Liz de kamer opslot en vertelde hem dat er alleen maar rommel en troep in stond. Zodat Luke er niet in zou kijken en erachter zou komen. Luke opent de kamerdeur en we lopen naar binnen. ''Lang geleden.'' zegt hij. Hij valt op het bed neer met zijn hoofd in het kussen. Ik giechel. Luke tilt zijn hoofd op. ''Deze kussen ruikt naar jou.'' zegt hij voordat hij zijn hoofd weer laat vallen. Ik kijk naar buiten en zie dat het regent. Ik kijk op mijn horloge, half 6 's avonds. Ik heb niet echt comfortabele kleding aan en besluit om mijn pyjama aan te trekken. Ik ga naar de kast en pak er een trui en shorts uit. ik kleed me uit en doe mijn pyjama aan. Ik ga op het bed zitten en doe mijn haar in een hoge rommelige knot Ik kijk naar Luke. Hij ligt precies het zelfde als 2 minuten geleden. Hij slaapt. Ik loop de kamer uit en ga de trap af. Liz, Jack en Andrew zitten op de bank. ''Hey.'' zeg ik als ik naast Gabriëla ga zitten. Gabriëla en ik zitten op een bank en Liz en Andrew op de andere. ''Waar is Luke?'' Vraagt Gabriëla. 'Hij is in slaap gevallen.'' zeg ik ''Zou je ooit weer met hem willen daten?'' vraagt ze. ''Ja. Ik hou nog steeds van hem.'' zeg ik. ''Is mijn zoon een goede vader?'' vraag Liz. 'Ja, hij kent haar pas een week, maar ik weet zeker dat ze niet meer zonder elkaar kunnen. Maandag ochtend werd Hope wakker en kwam naar onze slaapkamer, ze zag Luke niet liggen en rende naar me toe. Ze maakte me wakker en begon te huilen en vroeg meteen waar Luke was en of hij nog wel bij haar zou blijven, dat hij nog wel voor ons houd enzo. Luke kwam uit de badkamer en zag Hope huilen en toen rende hij naar ons toe en pakte haar uit mijn armen en vertelde dat hij heel veel van haar hield en dat hij haar nooit alleen zou laten.'' zeg ik. Ik gaap en Liz glimlacht. ''Mel, ga maar naar bed. Volgens mij ben je echt heel moe.'' zegt Liz. ''Ja. Weltrusten.'' zeg ik. ''Slaap lekker lieverd.'' antwoorden ze.

ik loop naar boven en kijk in Hope's kamer, ze slaapt nog. Ik loop door naar onze kamer en zie dat Luke nog steeds slaapt. Hij ligt bovenop de dekens met zijn kleren en schoenen aan. Ik loop naar het bed toe en ga zitten. ''Luke, wakker worden. Je moet je echt even omkleden.'' zeg ik. Hij kreunt en draait zich om. Hij ligt nu op zijn rug. Ik haal zijn haren uit zijn gezicht en kus hem op zijn voorhoofd. ''Liefje'' Hij opent een oog en ik glimlach naar hem. ''Laat me.'' mompelt hij. Ik zucht. Plotseling pakt hij me en trekt me naar beneden, ik lig nu bovenop hem en hij knuffelt met me alsof ik een teddy beer ben. ''Luke, doe niet zo irritant. Kleed je om en daarna knuffel ik met je.''Zeg ik. ''Oke.'' antwoord hij en laat me meteen los. Ik klim van hem af en loop naar de badkamer om mijn tanden te poetsen. Als ik terugkom is Luke al uitgekleed en ligt hij onder de dekens, nog steeds op het kussen waar ik altijd op sliep. ''Waarom heb je gehuild om me?'' vraagt hij. Ik kijk hem vragend aan en ga onder de dekens op het bed liggen. ''Er zit mascara op dit kussen.'' zegt hij als uitleg. ''Omdat het naar jou rook en ik mistte je.'' antwoord ik. Dit kussen heb ik nog nooit echt aangeraakt, het ruikt nog steeds naar Luke.

Ik zucht. Luke opent een van zijn ogen en kijkt naar me. Ik sluit mijn ogen en voel dat zijn hand de mijne pakt. ''Je zou met me knuffelen.'' zegt hij. Ik ga tegen hem aanliggen, mijn rug tegen zijn buik. ''Wat bedoelde je de vorige keer nou toen je zei dat je als je alles over kon doen en je nooit met me zou daten. Wat had je dan nooit?'' ''Niks Luke,'' lieg ik en wrijf met mijn duim over mijn pols. ''Wacht je hebt jezelf toch geen pijn gedaan?'' ''Nee Tuurlijk niet.'' lieg ik weer en sluit mijn ogen. Ik doe de lampje die naast het bed op de nachtkastje staan uit. Ik sluit me ogen, Luke en ik vallen allebei in een diepe slaap

Reacties: