FanFic.nl

A Trip For Seven ~ Louis Tomlinson [Afgerond]

>H30<

Ik zwem, nou ja meer rennen, naar hem toe en als ik er ben, lopen de tranen over mijn wangen. Liam staat naast me, en hijst Louis uit het water, ik was te geschokt om te kunnen bewegen. Hij loopt met Louis uit het water en de rest volgt mij achter Liam aan. Hij legt hem op het zand en ik knal met mijn knieën op het zand, langs zijn lichaam. 'Louis?' Geen antwoord. Ik schud hem door elkaar. Maar zijn ogen blijven gesloten. 'Nee! Louis word wakker!' huil ik.
'Ik ga een ambulance bellen' roept Niall en rent naar onze spullen. Hij moet maar opschieten.
'Wat is er eigenlijk gebeurd?' vraagt Liam aan mij. Maar ik ben nog niet rustig om te praten. Ik ben helemaal in paniek, huilend kijk ik naar Louis. Leeft hij überhaupt nog wel? Ik leg mijn oor tegen zijn borst en hoor en voel zijn hartslag. Gelukkig, hij leeft nog. 'Louis, alsjeblieft word wakker' fluister ik tegen zijn borst en ik geef hem een klein kusje. Waarom word hij niet wakker? Sirenes klinken in de verte en broeders komen naar ons toe zonder brancard. Ja, ze kunnen niet over het zand rijden. Liam pakt Louis weer op en loopt met de broeders mee naar de ambulance. Skyler komt aangelopen met onze spullen en ik trek snel een simpel jurkje over mijn hoofd. 'Ik ga mee de ambulance in. Komen jullie achter ons aan?'
'Dat is niet nodig, ze kunnen allemaal mee in de ambulance. Ik neem aan dat jullie niet een auto hebben?' Zayn schud zijn hoofd. We zijn lopend hierheen gekomen. We stappen de ambulance in en Louis word op de brancard gelegd. Ik ga langs Louis zitten en pak zijn hand, terwijl de ambulance aanrijdt.

Ik loop gestrest heen en weer door de gang. Ik heb wel drie keer een huilbui gehad en er zit er dadelijk nog een aan te komen. 'Lina, doe eens even rustig, alsjeblieft?' Skyler staat naast me en trekt me in een knuffel. De tranen lopen weer over mijn wangen. Waarom overkwam Louis dit? Ik hoor voetstappen achter me en ik kijk op. Een dokter loopt de kamer van Louis uit.
'Wie van jullie is er familie van de heer Tomlinson?' Niemand geeft echt antwoord.
'We zijn allemaal geen familie, maar zij hier is wel de vriendin van Louis' zegt Skyler en wijst naar mij.
'Oké, kom maar mee.' Ik knik en Skyler geeft me een kus op mijn wang. Ik loop achter de dokter naar binnen en schrik van hoe Louis erbij ligt. Hij ligt levenloos op het bed, maar allerlei slangetjes om zijn lichaam. Op de monitor is zijn hartslag te zijn, gelukkig is ie niet dood. 'De heer Tomlinson heeft een kwallenbeet gehad. Het heeft hem goed geraakt, waardoor hij waarschijnlijk in het water is gevallen. Door een beet kan je moeilijk op het been staan dat is gebeten. Hij heeft helaas wel te veel water in zijn lichaam gekregen, het meeste is naar zijn longen. Het is teveel water, dus is hij in coma geraakt. Het spijt me.'
'Maar kunnen jullie niet het er niet uit pompen?' Hij schudt zijn hoofd.
'Sorry mevrouw, dat risico kunnen we niet nemen. Niet als de patiënt in coma ligt. Het spijt me nogmaals.' Hij loopt de kamer uit en ik loop rustig naar Louis toe. Ik ga naast hem zitten en pak zijn hand. Zijn hand voelt lekker warm. Ik voel een hand op mijn schouder en kijk op in de groene ogen van Harry. Hij wrijft over mijn rug wat me rustiger maakt. Hij pakt een stoel en komt langs me zitten. Ik kijk even om me heen en zie dat het alleen Harry is, die is binnen gekomen. Hij slaat zijn arm om me heen en ik val huilend tegen zijn borst aan. 'Waarom moet dit Lou overkomen? Het is zo oneerlijk.'
'Ik weet het Lien, ik weet het.' Harry was altijd de beste vriend van Louis geweest en is ie nog steeds. Ook al ken ik ze nog niet zo lang persoonlijk, ze voelen als broers voor me. Ik kijk op en Louis is ook geen centimeter of millimeter verschoven. Niet zo gek denken Lina, natuurlijk kan dat niet. Geloof het maar Lina, hij ligt echt in coma. Dat verdomde stemmetje! Ik pak Louis' hand weer en wrijf met mijn duim over zijn hand. 'Ik ga even wat drinken halen met de rest. Dan ben jij even alleen met Louis.' Harry geeft me een kus op mijn voorhoofd en loopt de kamer uit. Zou Louis mij kunnen horen? Zal ik tegen hem praten? Lijk ik dan niet gestoord of zo? Ik kan het altijd proberen.
'Lieve Louis, hier lig je dan. Bijna levenloos, je beweegt helemaal niks en je prachtige ogen bedekt door je oogleden. Het is zo oneerlijk. Waarom moest dit jou overkomen? Het zou me niks schelen als het mij zou overkomen. Beter mij dan jou. Ik wil niet dat je pijn lijdt, dat je er niet bent. Dat je er niet bent voor de jongens, de fans over de hele wereld en voor mij. Je betekent zoveel voor me. Ik kan je niet loslaten. Alsjeblieft Louis, ik mis je nu al. Ook al lig je hier pas een uur. Ik kan niet zonder je. Alsjeblieft, wees sterk en word wakker.' Ik geef hem een kus op zijn hand. 'Ik weet dat je het kan' fluister ik tegen zijn hand aan. Kom op Louis, je bent sterk genoeg.

Ik word wakker en kijk op. Ik ben in slaap gevallen op de rand van het bed. Ik kijk naar Louis, maar hij ligt er nog steeds bij als voor mijn dutje. 'Lekker geslapen?' Ik schrik van Liams stem en knik daarna heel kort. Natuurlijk heb ik niet lekker geslapen. Wat denk je? Als je vriendje in coma ligt? Ik geef Louis nog een kus op zijn hand en de tranen staan weer in mijn ogen. 'Lina,' ik kijk op naar Liam, 'je mag hier van de dokter blijven slapen omdat je zijn vriendin bent. Moet ik wat spullen komen brengen straks?' Ik knik. Hij staat op en loopt de kamer uit. Een zuster komt de kamer in en brengt een bed naar binnen.
'Goedenavond. Jij bent vast Lina?' Ik knik. 'Goed. Hier mag je op slapen, ik hoop dat je überhaupt kunt slapen. Ik snap hoe zwaar het vast voor je is.' Ik glimlach naar haar. Ze is wel aardig. Ze doet wat dingen met de slangetjes aan Louis' lichaam en bekijkt zijn schema.
'Is het heel erg?' Mijn stem is brak.
'Nee, hij is niet erg geraakt en ligt ook in een niet al te zware coma. Ik weet zeker, als hij sterk is, dat hij wakker word. Succes, Lina. Het spijt me voor je.' Ze wrijft met haar hand over mijn schouders voordat ze de kamer verlaat. Ja, Louis is sterk. Hij kan dit. Louis, word wakker, alsjeblieft.

Reageren=Melding

Reacties: