FanFic.nl

De 80e Hongerspelen

5

Als ik op school kom kijken alle kinderen mij aan; degenen die op de oude oefentoestellen spelen laten zich vallen. Iedereen gaat opzij om plaats voor mij te maken.
Ik ga zitten op een bankje naast een klimtoestel. Ik ben niet zo van het wilde type om in bomen te klimmen of om in een tent te slapen. Dat is meer iets voor Esmee. Mijn gedachten gaan weer over naar Dirk: ook hij is niet zo'n buitentype maar toch al meer dan mij. Voor zijn survivalskills zou ik hem een 7 geven op 12, ikzelf ben 5, hoogstens 6.

Er komt een meisje op mij af dat zegt: "Je broer deed het goed gisteren."
Gisteren waren de interviews met Caesar Flickerman. De man was na de 75e spelen en de Grote Oorlog wel een beetje aangedaan maar toch is hij weer de presentator van de interviews. Ik ben blij dat hij weer de presentator is want hij heeft de eigenschap om zelfs de meest waardeloze kandidaten goed te laten lijken; wat wel een voordeel is voor mijn broer.
Hij stelde de vraag aan mijn broer hoe hij zich voelde nu hij beroemd wordt. Mijn broer antwoordde: "Ja, ik ga proberen te winnen omdat de vrouwtjes mijn dan on-weer-staanbaar gaan vinden. Maar in de arena zelf ga ik me nu eens écht yolo voelen, zoals ik nog nooit in mijn leven gehad heb."
Toen ik dat hoorde was ik bang want ik dacht dat het hem allemaal niet kon schelen maar dan zei Esmee dat het misschien een tactiek was van zijn Mentor om hem grappig en spontaan te laten overkomen. Ook Caesar vond het leuk en hij lachte me zijn typische Caesar lach (die gaat zo: HA HA HAAAAA)

Daarna vroeg Caesar naar Dirks familie en hij vertelde over Esmee maar ook over mij en dat hij denkt dat Esmee en mama wel voor mij gaan zorgen, maar dat hij het spijtig zou vinden als hij mij niet verder zou zien opgroeien.
Toen begon ik te huilen thuis en dat is de reden dat ik op school zo aangestaard werd; niemand (ook ikzelf niet) wist dat Dirk zoveel om mij gaf en ook al kan het gewoon ingefluisterd zijn door zijn Mentor: de woorden kwamen uit zijn mond en op dat moment keek hij zo mooi in de camera dat hij het wel moest menen. Hij krijgt veel spons...
"May?" vraagt het meisje.
"Ma-ay?", vroeg het meisje nog eens
"O sorry...", mompelde ik.
"Als je wilt ga ik weg..???" ,vroeg het meisje, wachtend op een antwoord.
"Nee, blijf... alsjeblieft...", mompelde ik.
"Wat is jouw naam eigenlijk?", vroeg ik"
"Carla, Carla Goldheart."
De naam Goldheart kwam me bekend voor.
Toen wist ik het weer: Irene die met Dirk naar de Spelen is heet ook Goldheart.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.