FanFic.nl

Bianca & Melanie (temporarily)

[Four]

Door de ogen van Melanie

‘Melanie!’
Het blijft even stil.
‘Melanie!’
Ik draai me om in mijn bed en antwoord niet. Dan hoor ik gestommel op de trap en even later wordt er op de deur geklopt. ‘Verdorie! Opstaan! NU!’
Goh, mijn moeder doet eindelijk geen moeite meer om binnen te komen. Ik heb drie maanden terug een knip op de deur gezet, zodat mensen niet onverwachts binnen kunnen komen. Of nou ja, eigenlijk zodat mijn moeder ’s ochtends niet meer binnen kan komen om keihard ‘opstaan’ in mijn oor te gillen. Om de één of andere reden vond ze dat echt hilarisch om te doen. Vóór vandaag controleerde ze dan ook elke dag of ik niet toevallig vergeten was om de knip erop te doen, maar nu dus niet meer.
‘Ja, ik kom al!’ antwoord ik. ‘Nog heel even.’
‘Nee jongedame, niet nog heel even. Dat hele even heb je allang gehad. Je komt NU je bed uit,’ hoor ik mijn moeder aan de andere kant van de deur zeggen.
‘Ja! Ik ben al uit bed!’ roep ik terug en kruip lekker onder de dekens. Mijn moeder stormt de trap weer af. Gelukkig. Ik gaap en kijk met een schuin oog op mijn wekker. Half zeven, tijd zat! Ik doe mijn ogen dicht en val weer in slaap.

‘MELANIE!’
Ik schrik me dood. Mijn moeder roffelt op de deur en krijst mijn naam. Geschrokken vlieg ik overeind. Waar is de brand? Dan valt mijn oog op mijn wekker en ik vloek hardop. Kwart over zeven! Over een half uur staat Bianca bij me op de stoep. Dat red ik nooit, ik moet nog douchen en me opmaken en ontbijten.
‘Ik kom!’ gil ik terug, om mijn moeders hysterische gekrijs te laten stoppen. Ik gris mijn badjas van het haakje en stuif naar de douche. Verdomme ook!
Godzijdank slaag ik erin om mijn lange blonde haren te wassen, te föhnen en in model te kammen vóór mijn moeder weer begint gillen. Nu nog make-up en kleren.
‘Waarom sta ja dan toch ook niet op, idioot!’ Mijn moeder begint weer. ‘Straks ben je nog te laat!’
Ik zucht en schiet daardoor uit met de eyeliner. ‘Auw!’ roep ik uit.
‘Wat is er? Sta je in brand?’ gilt mijn moeder van beneden aan de trap.
‘Nee, natuurlijk niet!’ Soms is ze zó dom. ‘Door jouw hysterische gegil komt er eyeliner in mijn oog!’
Het blijft even stil. ‘Oh,’ zegt ze dan. ‘Sorry, ik houd al op. Maar haast je!’
Ik zucht. Het zou niet de eerste keer zijn als ik te laat kom. ‘Ik schiet al op!’ Dan ren ik naar mijn kamer en trek mijn klerenkast open. Goden, vandaag komen die nieuwen! Dan moet ik er natuurlijk wel goed uitzien. Straks zijn het hotties en een eerste indruk doet wonderen!
Ik pak het eerste het beste uit de kast en kijk wat het is. Een slobberig rood T-shirt. Waarom heb ik dat überhaupt? ‘Afgekeurd,’ zeg ik tegen mezelf.
Na een paar minuten ligt mijn kamer vol met kleren. En dan gaat de bel. Dat is Bianca natuurlijk en ik sta hier in mijn beha en string!
‘Stuur d’r maar naar boven!’ gil ik, wetend dat mijn moeder het hoort. Even later hoor ik Bianca’s pumps op de trap. Ze duwt tegen mijn kamerdeur, maar de knip zit erop. Vlug laat ik haar binnen en schuif dan de knip weer terug.
Bianca ziet er zoals gewoonlijk weer geweldig uit. Ze heeft lang, zwart haar dat net als het mijne altijd steil is, en grote donkere ogen. Vandaag draagt ze een zwart spijkerrokje, donkere panty en zwarte pumps. Verder een donkergrijs shirtje met een lage ronde hals en een giletje daarover. Precies volgens de mode en zoals altijd staat het haar weer prachtig.
‘Wat moet ik aan?’ vraag ik en schenk haar mijn meest smekende blik.
Ze gaat op mijn bed zitten. ‘Wat had je in gedachten? Laat je modegevoel spreken, Mel. En schiet een beetje op.’
Mijn modegevoel vindt een witte skinny, een wit topje en een lange blauwe bloes. Witte riem er omheen, mijn pumps en gouden oorringen. Bianca knikt goedkeurend. Dan hollen we naar beneden, ik gris een appel mee en we springen op onze fietsen. Terwijl ik naast mijn beste vriendin rijdt, bedenk ik me hoe blij ik ben met het feit dat ik witte broeken altijd wit kan houden. Het is mijn speciale talent en dat komt nu goed uit.
‘Vandaag komen die jongens toch?’ vraagt Bianca.
‘Ja,’ antwoord ik en kijk opzij, net op tijd om te zien dat Bianca begint te stralen. Ik frons; is ze zo blij met nieuwe mensen in de klas? Dan heft ze haar hand op en zwaait naar iemand. Ik volg haar blik en zie Felix. Ah, dat verklaart het een en ander.
Ik maak opnieuw een vlugge analyse van Felix. Hij is best wel een hottie, warrig bruin haar en grijze ogen. Hij is redelijk dun, heeft waarschijnlijk een sixpack. Spijkerbroek, zwarte jas en een puntige neus. Bianca heeft gelijk dat ze hem leuk vindt, hij is echt goodlooking.
Ik kijk weer naar Bianca. Haar ogen slokken Felix bijna op. ik grinnik, dit kan nog leuk worden.
Felix zwaait terug. Ik hef ook mijn hand op en wuif vrolijk. Bianca staart hem aan als hij langs ons fietst. Ze vindt hem dus écht leuk. En mijn grijns wordt nog breder.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.