Hoofdcategorieën
Home » De Hongerspelen » De 80e Hongerspelen » 6
De 80e Hongerspelen
6
Thuis is de sfeer gespannen; niemand kan iets doen door de stress, maar iedereen doet alsof die druk bezig is met van-alles-en-nog-wat.
Esmee helpt mam de was op te vouwen maar steeds als ze een paar handdoeken in de plooi gelegd hebben, laten ze die handdoek vallen en beginnen ze opnieuw.
Ik neem ze niks kwalijk: zij PROBEREN tenminste te doen alsof ze bezig zijn; ik zit gewoon op de versleten sofa naar de televisie te staren. Er worden vooral beelden getoond van de karrenparade en de herhaling van de interviews. Ik heb al vaak nagedacht over wie mogelijke vijanden zijn voor mijn broer maar de meeste zien er extreem dodelijk uit. Je hebt bijvoorbeeld de jongen uit 4, die lang niet zo knap is als Finnick maar wel 2x dodelijk. Hij is zeer intelligent maar hij kan het ook in praktijk omzetten. Zoals ik al zei: zeer knap is hij niet.
Tijdens de parade en de interviews zag hij er normaal uit maar hij is natuurlijk gestyled door zijn stylist: volgens mij draagt hij overdag een ruitjeshemd met een streepjesbroek ofzo, gewoon not done.
Ik schrik wakker uit mijn gedachten door de stem van Caesar: het is weliswaar een op voorhand opgenomen spotje maar toch had ik het nooit eerder gezien.
"Dinsdag krijgen jullie rond het middaguur de scores van de tributen.
Krijgen we verrassingen te zien? Ik hoop het!"
Dan volgt de typische Caesarlach.
Ik vraag me af hoe mensen dat doen in het Capitool.
Caesar is rond de 50 en hij zit volgens mij vol botox.
Ik zou dat nooit willen, mezelf op die manier verminken, maar in het Capitool vinden ze het blijkbaar mooi of leuk of iets in die aard.
Toch vind ik Caesar een sympathieke gastheer: hij weet van iedere tribuut een echte ster te maken en zijn kleding is altijd super:
Blauw glitterpak met een grijze glitterdas, zijn haar dat matcht met zijn pak.
Glamorous, Caesar!
Als ik voor de 4e keer die dag de herhaling van de interviews zie merk ik iets op wat ik nooit eerder zag: aan de kraag van Dirk zijn kostuum zit een scherpe punt, net als tijdens de oorlog bij Peeta was. En dan nog een tweede punt: onder zijn ogen zijn niet gewoon wallen maar hij heeft twee blauwe ogen en een snee die lijkt op een wal. En dan besef ik dat ik me pas écht zorgen moet beginnen maken.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.