FanFic.nl

Crazy {Afgerond}

8 ~ Creepy dream

‘Zoey.’ Sist iemand vanuit het rozendoolhof. Ik ren op het geluid af. Er beweegt iets vanuit de bosjes dus loop ik er voorzichtig heen. Ik duw de bosjes opzij totdat er een konijn uitspringt. ‘Volg me, volg me.’ Ik doe wat me gevraagd word en volg het konijntje. Wanneer ik een hoek om ren is het konijntje plotseling verdwenen. Waar kan hij zijn? Ik zucht en loop naar een grote boom om mezelf daar neer te laten zakken. Verbaasd kijk ik op wanneer ik niks onder me voel. Opeens val ik naar beneden in een groot, zwart gat. Ik gil de longen uit mijn lijf totdat ik opeens stil blijf zweven. Er zweeft ook iemand langs me. Trillend bekijk ik het figuur. Een man, gespierd, blonde halflange pieken. Dit is overduidelijk Thor. ‘Hoe gaat het?’ Vraagt hij.
‘Een beetje apart, met jou.’
‘Ja, het gaat wel. Maar ik voel me wel beledigd.’
‘Hoezo?’
‘Nou, jij houdt meer van Spiderman dan van mij.’
‘Niet waar.’
‘Echt wel en daar ga je voor boeten.’ Hij gooit zijn hamer naar me toe maar ik val gelukkig weer op dat moment. Oké, Thor is dus boos op me. Opeens voel ik een hand om mijn pols en word door de hand meegetrokken ergens in. Het is Spiderman. ‘Je moet niet spotten met Thorretje hoor.’ Fluistert hij. Ik knik en bekijk de locatie. We staan in een grot met water voor onze voeten. ‘Spring erin en je zult veilig zijn.’ Spiderman kijkt me aan. Hij trekt zijn masker over zijn hoofd en gooit hem neer op de grond. Zayns gezicht! Vol schrik zet ik stappen naar achter. Ik val in het water en zink naar de bodem. Ik stik bijna totdat ik een luikje in het zand zie. Stressend trek ik hem open en ga erin. Weer val ik. Maar dit keer beland ik op gras. Overal om me heen zijn bomen. Ik schrik van een kanonsschoot. Wat is dit? Waar ben ik nu weer beland? Ik sta duizelig op en zie iemand op me af rennen. Ze heeft een wapen in haar hand. Het is een mes en ze gooit het naar me. Ik ontwijk hem en kijk haar weer aan. Het meisje slaakt een kreet en zakt neer naar de grond. Achter haar staat een donkere, grote jongen. Hij kijkt alsof hij mijn bloed kan drinken. Ik slik. Ik moet mijn moed bijeen rapen. Ik sluit mijn ogen en het lukt terwijl ik mezelf toespreek. ‘Wie ben je.’ De stem van de jongen klinkt laag en zwaar. ‘Zoey.’ Mijn stem daar in tegen klinkt hoog en bang. ‘Ik heb je niet gezien bij de trainingen.’ Voorzichtig open ik mijn ogen wanneer ik adem in mijn gezicht voel. ‘Trainingen?’ De jongen knikt. ‘Uit welk district kom je?’
‘District?’
‘Wat doe je nu raar!’
‘Zit ik soms in de Hongerspelen?’
‘Ja, en deze ga je niet overleven. Ik ben trouwens Thresh.’ Hij heft zijn zwaard waar hij me maar een keer mee hoeft te raken en ik zou sterven. ‘Vaarwel.’ Hij wil zijn zwaard door mijn hart steken en dat is raak. Ik sluit mijn ogen om me erop voor te bereiden. Voor te bereiden voor de dood. Oké, binnen nu en vier seconden moet het gaan gebeuren.
1, 2, 3, 4…
Wat? Oké, nog vier seconden.
1, 2, 3, 3 en een half, 4?
Nog steeds niet? Verbaasd open ik mijn ogen. Als eerst richt ik mijn blik op het zwaard. Hij staat stil voor dat hij mijn lichaam raakt. Ik doe een stap naar achter en kijk naar Thresh. Alles staat stil, niks beweegt. Ik ga met mijn vinger over zijn wang. Die voelt nog zacht aan. Opeens staat er een weer een gemaskerde langs me. Alleen is dit geen Spiderman. Ik draai me om naar hem toe. Iets in me zegt dat ik hem herken. ‘Kick-Ass?’ Vraag ik. ‘Ja!’ Roept hij. ‘Ga hier weg. Iedereen mist je.’
‘Hoezo, ga hier weg? Waar moet ik heen dan?’
‘Terug naar onze wereld.’
‘Waar ben ik dan?’
‘Gedachtes.’
‘Wat doe ik dan nu?’
‘Je bent dood.’
‘Wat?!’
‘Maar wacht even, ga terug. Dan leef je weer en waarschijnlijk wil je niet dat je zo dood gaat. In de Hungergames.’
‘Nee, inderdaad. Ik wil terug.’ Wacht, wil ik wel terug? Naar Zayn? Nu heb ik wel helemaal geen gezeik aan mijn kop. Geen school. Geen jongens die je bedriegen. Geen overleden moeder.
‘Ga terug…’ Klinkt een zweverige, echoënde stem. Een stem die ik goed herken. Héél goed.
‘Mam?’
‘Lieverd, ga terug.’ Mam komt als een geest naar me toe. De tranen springen in mijn ogen. ‘Mam, ik wil bij jou blijven…’ Snotter ik. Ze schudt haar hoofd. ‘Het is niks hier. Alles is te wit.’ Verbaasd kijk ik op. ‘Is het hier niet leuk?’
‘Nee zeker niet. Vertrouw Kick-Ass. Ga met hem mee. Ik hou van je schat.’
‘Ik hou ook van jou. Ik ga je missen.’ Kick-Ass pakt mijn hand en springt door de bomen totdat we bij het einde van de arena komen. We gaan er doorheen en vliegen totdat mijn ogen worden verblind en ik ze samen bijeen knijp. ‘Tot zo…’ Fluistert Kick-Ass nog in mijn oor voordat we samen op de aarde belanden.

‘Ze leeft weer, ze leeft weer!’ Blije stemmen overal om me heen. Langzaam open ik mijn ogen waarna ik die een aantal keer knipper om te wennen aan het licht. Ik kijk wie er allemaal om me heen zitten. Lindy, Chantal, Zayn, Niall, Harry, Louis, Liam, Lieke, onbekende, onbekende, Nash, pap, en mam. Ik schrik overeind waardoor ik al het bedrading van me af trek. ‘Mam… Mam…’ Ik staar naar mijn moeder die er lijkwit uitziet en me glimlachend aan kijkt. Mijn vinger wijst naar haar. Wanneer iedereen mijn vinger volgt geeft ze me een luchtzoen en verdwijnt ze. ‘Mam, mam, mam, mam, mam, mam… Mam… Mam…’ Stamel ik. Meer kan ik er niet uitkrijgen. Ik richt mijn blik op de onbekenden. Een van hen herken ik wel. De groen-blauwe, mooie ogen herken ik. Vanuit mijn droom/nachtmerrie. Na de andere te bestuderen herken ik hem ook. ‘Thresh?’ Piep ik. De jongen fronst zijn wenkbrauwen. ‘Herken je me alleen daarvan? Herken je me niet meer van vroeger?’ Hij begint te lachen. Boos kijk ik hem aan. ‘Doe normaal! Ik heb je nooit gekend, jij bent degene die me wilde vermoorden met je zwaard!’
‘Misschien wilde Thresh dat, maar ik niet. Ik was je beste vriend. We hebben elkaar al jaren niet meer gezien, Zoey.’ Ik laat het rusten en bekijk de andere jongen. ‘Kick-Ass?’
‘Aaron, schat. Ik ben het Aaron. Ben je mij ook al vergeten?’ Opeens weet ik weer precies wie hij is. ‘Krullenbol.’ Giechel ik en ga door zijn haar waardoor Dayo ook lacht. Dayo! Het was Dayo! Hij speelde mee in de Hungergames, hoe kon ik hem nou weer vergeten? We waren vroeger inderdaad elkaars beste vrienden. En Aaron, ik was zo smoorverliefd op hem in het eerste jaar van de middelbare. Hij zat bij me in de klas en we werden beste vrienden. Net zoals volgde in mijn stappenplan dat ik had gemaakt voor Aaron en mij zodat we verkering zouden krijgen. Maar hij verhuisde net op de laatste stap: zoenen. Ik word uit mijn gedachtes gewekt door de kuchende Zayn. Zayn… Door hem is dit allemaal gebeurd…
‘Verdomme, hou je kop!’ Schreeuw ik naar hem. ‘Rustig… Rustig anders dan-’ Een dokter komt de kamer binnen. ‘Het is allemaal jouw schuld!’ Ik voel mijn ader kloppen. ‘Zoey, doe rustig anders dan gaat het belangrijkste slangetje kapo-’
‘Ik ben er helemaal klaar mee! Flikker op met je kut kop! Ik hoef je nooit meer te zien, Zayn!’ Ik wijs hem woedend de deur en merk dat het slangetje loslaat. Opeens word alles wazig om me heen. Een golf misselijkheid golft door mijn lichaam en stijgt naar mijn hoofd wat lijd tot kokhalzen.
‘Geef me die zak!’
‘Sluit snel dat slangetje aan!’
‘Doe iets, doe iets!’
‘Dokter!’
Ik voel het overgeefsel door mijn mond glijden en naar buiten komen. Na dat voel ik me opeens stukken beter. Ik voel de adrenaline met volle vaart stijgen.
‘Wa-wat gebeurd er?’ Klinken Dayo en Aaron tegelijkertijd. Ik zie weer scherp en spring uit bed.
‘Ik ben Hit-Girl!’ Ik maak ratslagen en vlucht zo het ziekenhuis uit. Ik glijd van de trappen via de trapleuning en merk dat Aaron en Dayo ook de skills die hun hebben geleerd met de filmen gebruiken om mij te vangen. Ik spring over een karretje met ziekenhuisvoedsel heen en ren het ziekenhuis uit. Met gemak spring ik over de geparkeerde auto’s en ren zo de parkeerplaats af. Aaron en Dayo zitten nog steeds achter me aan. Ik sprint harder totdat ik geluid vanuit een steegje hoor. Hijgend komen Dayo en Aaron langs me staan.
‘Wat was dat?’ Aaron heeft zijn handen op zijn knieën gezet.
‘Waar heb je dat geleerd?’ Vraagt Dayo. Ik haal mijn schouders op en loop het steegje in. Hier wordt overduidelijk drugs gedealt. En ik ga er wat tegen doen, net zoals Hit-Girl deed in Kick-Ass.

Hier zijn Aaron Johnson en Dayo Okeniyi C:

Reacties: