FanFic.nl

Eindelijk maar toch [3-Shot]

Eén

Sorry als het messy is, but this just kinda happened en ja.
Haha.
*********

“…Een paar jaar geleden,” zei de interviewer, terwijl Louis mondhoeken langzaam omkrulden tot een glimlach, “hadden we het ook over jullie alledaagse –“
“Sorry,” onderbrak de jongen hem, omdat hij zijn lach niet langer kon inhouden. Hoofdschuddend keek hij naar zijn beste vriend, die op de rode bank achter de interviewer zat. “Harry trekt gekke bekken.”
Harry deed het nogmaals; hij stak zijn tong naar Louis uit en begon overdreven scheel te kijken. De interviewer lachte kort, waarna hij zijn vragen voortzette. Louis deed zijn uiterste best om Harry te negeren, die inmiddels van gekke bekken over was gegaan op aftrekbewegingen, waarbij hij zijn ogen sloot en op zijn onderlip beet alsof hij ervan genoot. Het feit dat Liam, Niall en Zayn alle drie stilletjes in de slappe lach lagen, hielp ook niet echt en Louis was dan ook enorm opgelucht toen het interview eindelijk afgelopen was en ze terug naar hun kleedruimte gingen, uit het zicht van de camera’s. Harry plofte neer op de leren bank, maar de jongen met de krullen kon niet lang van zijn rust genieten. Zodra Louis de deur achter zich had dichtgedaan, trok hij een sprintje richting zijn vriend. Deze zag de aanval net op tijd aankomen en zo snel als hij kon sprong hij over de rugleuning van de bank en spurtte weg. Louis was sneller en zodra Harry in zijn bereik was, tackelde hij hem door zijn armen om de jongen zijn bovenlichaam te klemmen. Ze verloren vrijwel direct hun evenwicht en met een klap kwamen ze op de grond terecht. Harry was met zijn gezicht op het vloerkleed beland en Louis met zijn neus op Harry’s rug.
“Ah, fuck! M’n ribben,” kreunde Harry pijnlijk, terwijl hij fronsend zijn hoofd optilde.
“Verdomme, dat waren mijn vingers,” vloekte Louis en hij hoorde achter hen hoe de andere drie bandleden zich bescheurden om het tafereel. Langzaam kwamen de twee omhoog, waarbij Louis zijn pijnlijke vingers onder Harry’s lichaam vandaan trok en ze begon te masseren. Harry zat met gestrekte benen op de grond en wreef over zijn stekende ribben.
Louis ving Harry’s blik. Het was maar voor heel even en als het zomaar iemand was geweest, had hij het hoogstwaarschijnlijk gemist.
Maar het was niet zomaar iemand. Het was Harry.
En dus had hij ‘em door.
Louis’ glimlach begon klein, maar zodra hij een glimp opving van Harry’s kuiltjes (de diepe kuiltjes in zijn wangen die ontstonden zodra de jongen enorm zijn best deed om zijn lach in te houden) werd zijn glimlach breder en breder.
En toen proestte ze het beiden uit. Harry liet zich achterover op het tapijt vallen, terwijl hij zijn handen op zijn ribben legde en tussen het lachen door half kreunde van de pijn die het veroorzaakte. Louis veegde de tranen uit zijn ogen weg terwijl hij op Harry neerkeek en uiteindelijk veranderde het lachen in zacht gegrinnik. De oudste stak na een paar minuten zijn hand uit en trok Harry langzaam omhoog. Ze wisselden een korte blik, waarna ze terug naar de bank liepen en bij de anderen gingen zitten.
Harry bleef zachtjes grinniken. “O my god Lou, je had je gezicht moeten zien tijdens het interview. Het leek wel alsof je verstopt zat of zoiets.”
Louis’ begon zachtjes te lachen – hij kon er niets aan doen. “Ik moet wel een complete sukkel hebben geleken! Die krijg je echt terug, Haz, ik zou maar oppassen.” Harry begon te grijnzen en sloeg zijn arm om Louis’ schouders, waarna hij met zijn hand door de bruine haren van zijn vriend streek en zijn lippen dicht bij diens oor plaatste.
“Maar ik deed het voor jou, Boobear,” zei hij op een overdreven slijmerige toon, waarna hij met zijn hand langs Louis’ wang streek. “Dat interview duurde zo lang. Ik miste je.”
Louis duwde Harry van zich af en stak zijn tong naar hem uit. “Ga weg, gek.”
Ze begonnen beide te lachen.

~~~~~~~~~~

Twee dagen later waren ze eindelijk terug in hun appartement in London, waar ze een paar dagen vrij hadden gekregen voordat ze weer de studio in moesten.
Harry was nog verwikkeld in een diepe slaap toen Louis tegen elven opstond. Hij had uitgebreid gedoucht en stond in de keuken een broodje te smeren, toen hij een SMS van Eleanor ontving.

“Hey! Ben je al wakker? Ik kan niet wachten om je te zien. Mis je xxx”

Hij leunde met zijn rug tegen het aanrecht, starend naar het lichtgevende scherm van zijn telefoon zonder de woorden daadwerkelijk te lezen. Het geluid van een gapende Harry deed hem uiteindelijk opschrikken en hij keek op naar de jongen die de keuken kwam binnenlopen in enkel zijn laaghangende boxershorts, waardoor zijn steeds gespierder wordende bovenlichaam goed zichtbaar was. De vele tatoeages weerspiegelden in het licht en de pas gezette zeemeermin leek van zijn huid af te springen. De donkerbruine, halflange krullen staken alle kanten op en zijn ogen zaten nog een beetje dicht van het slapen.
Hij zag er zo aanbiddelijk uit dat Louis zonder er iets aan te kunnen doen naar hem glimlachte.
“Wat?” vroeg Harry op een norse toon, tussen een gaap door. Hij had zo nu en dan een klein ochtendhumeur als hij net wakker was geworden en zonder iets te zeggen liep hij naar de koelkast, opende deze en viste er een pak jus‘ d’orange uit. Hij schroefde de dop eraf en zette het rechtstreeks aan zijn mond, waarop Louis afkeurend zijn hoofd schudde.
“Argh - Harry, vriend, da’s echt goor.”
Harry daarentegen ging vrolijk door met drinken. Toen hij klaar was – en zichzelf ervan had verzekerd dat Louis naar hem keek- likte hij overdreven met zijn tong rondom de opening van de fles. Louis kon aan de kuiltjes in zijn wangen zien dat hij met hem liep te klooien en toen de jongen klaar was zette hij de fles zonder pardon terug in de koelkast, zijn lach met moeite inhoudend. Louis schudde zijn hoofd, waarna hij Harry voor de koelkast wegduwde en de fles jus’ d’orange er weer uit pakte. Vervolgens dronk hij het laatste beetje dat erin zat op, terwijl hij Harry aan bleef kijken.
De jongste begon te lachen. “Nu heb je al mijn lekkere ochtendbacillen in je.”
Als antwoord daarop liet Louis een luide boer en ze begonnen te lachen, waarbij Louis steun zocht aan het aanrecht. Harry sloeg van de pret met zijn vlakke hand tegen de muur en ze bleven maar doorgaan met lachen.
Totdat Louis telefoon ging. Toen hij zag wie er belde voelde hij, zonder dat hij er wat aan kon doen, zijn gezicht enigszins betrekken. Harry keek hem alleen maar aan, nu met een strak gezicht.
Hij wist maar al te goed wie het was.
“Hoi schatje,” nam Louis de telefoon op en Harry verliet vrijwel direct de keuken. Een paar minuten later hoorde Louis de douche aangaan.

~~

Tegen de tijd dat Harry klaar was met douchen, was Louis al helemaal opgefrist en aangekleed. Eleanor wilde vroeg afspreken en de hele dag samen doorbrengen, omdat ze elkaar al zo lang niet hadden gezien.
Harry liep langs hem heen en maakte geen oogcontact. Hij droeg nu een wit T-shirt met daaronder een zwarte broek en zijn natte haren begonnen alweer om zijn oren heen te krullen. Louis tikte ongemakkelijk op de achterkant van de iPhone die hij in zijn hand hield, terwijl hij naar de jongen keek.
“Heb je al iets gepland voor vandaag?”
Harry pakte een bakje en een doos met cornflakes uit één van de keukenkastjes en haalde een pak melk uit de koelkast. Hij zuchtte. “Ik kijk wel wat de anderen gaan doen. Misschien spreek ik met hen af.”
“Oké, ik zal mijn best doen om later naar jullie toe te komen, goed?”
Harry gooide als antwoord enkel wat cornflakes in het bakje.
“Ik heb voor zometeen met Eleanor afgesproken, ze wil graag de hele dag samen doorbrengen.” Het voelde meer alsof hij verantwoording aflegde aan zichzelf, dan aan Harry. “Omdat we elkaar zo lang al niet hebben gezien.”
Harry knikte alleen, terwijl hij naar zijn cornflakes bleef kijken.
“Nou, dan ga ik er nu vandoor,” zei Louis een beetje twijfelachtig. “Tot straks.”
Toen Harry enkel knikte en verder helemaal niets meer zei, verliet Louis uiteindelijk het appartement.

Reacties: