FanFic.nl

Wedstrijden

Boodschappen doen

Lang, lang geleden in een land hier ver vandaan loopt een jonge vrouw naar het dorp om boodschappen te doen. Ze glimlacht vriendelijk naar iedereen die ze tegenkomt en ze groeten haar vrolijk. Haar mandje bungelt ritmisch aan haar arm. Ze zingt zachtjes een vrolijk deuntje terwijl de vogels om haar heen meezingen. Haar liedje stopt pas als ze voor de bakker een zwerver ziet zitten. Ze pakt het beetje zakgeld van haarzelf en geeft het grootste deel aan de zwerver. Hij kijkt haar verrast aan. “Is dat allemaal voor mij? Meent u dat?”
De vrouw knikt.
“O, dank u wel, schone prinses!”
De vrouw giechelt als de man haar hand kust. Wat mensen kijken op en schudden hun hoofd.
Bij de bakker gaat ze in de rij staan. Er komt een zwangere vrouw binnen en ze doet een stap naar achter. “U mag wel voor.”
Ze glimlacht vriendelijk en de vrouw gaat voor haar staan.
Als ze alles heeft gekocht, ziet ze een zwerfhond op haar aflopen. “Ben je er weer?” vraagt ze. Ze aait hem en geeft hem een stuk vlees. “Ik heb speciaal voor jou wat extra gekocht.”
De mensen mompelen: “Zo komt hij bij iedereen bedelen...”
Ze negeert het en loopt het bos in dat haar huis scheidt van het dorp. Normaal is er niemand, maar nu wel. Onderweg komt ze een jongetje tegen. Als ze dichterbij komt, ziet ze dat hij huilt.
“Wat is er?”
Het jongetje wijst naar een boom. “Ze hebben mijn pop in de boom gegooid... Ze vinden haar stom.”
De vrouw klimt zonder aarzelen de boom in en al snel vindt ze de pop. Ze heeft een prachtig poppengezichtje met levensecht, lang haar en een lange jurk. Ze pakt haar en houdt haar met één hand vast, terwijl ze met haar andere hand naar beneden klimt. Als ze bijna halverwege is, voelt ze dat haar voeten wegglijden. Ze komt steeds dichter en dichter bij het einde van de tak. Gelukkig weet ze op tijd naar een andere tak te stappen, maar ze voelt haar hart bonzen.
Ze glijdt nog een paar keer bijna uit en het gaat heel langzaam, maar ze blijft de pop vasthouden.
Eenmaal beneden rent de jongen op haar af. “O, dankjewel! Dankjewel!”
Ze glimlacht trots en geeft hem de pop. “Graag gedaan! Luister maar niet naar wat ze zeggen, het is een mooie pop. Het gaat erom dat jij haar mooi vindt, niet wat anderen vinden.”
De jongen knikt en huppelt weg.

“Waar bleef je zo lang? Ik zei nog: niet treuzelen!”
Zodra ze een stap over de drempel heeft gezet, komt haar stiefmoeder op haar afgestapt. “Ik wil wel dat het huis schoon is voor we gaan eten! En ik wil op tijd eten! We gaan geen honger leiden omdat jij zo sloom bent, begrepen?”
De vrouw buigt haar hoofd. “Ja, moeder.”
Ze loopt door naar de keuken om de boodschappen op te ruimen en wil net beginnen met schoonmaken als haar stiefzussen naar haar toekomen. “Hé, Assepoester! Kijk eens naar onze prachtige jurken! Wij gaan naar het bal! Daar zou jij nooit naartoe kunnen, zo lelijk als jij bent!”

Reacties: