FanFic.nl

I Thought we were friends

hoofdstuk 4

Als het concert is afgelopen en ik half doof ben geworden van al het gegil, en vele blikken naar ons toe hebben gekregen van de enige echte mainstreet komt er een bewaker naar ons toe. We moeten achter hem aan lopen ik was het al bijna weer vergeten van die meet and greet maar het zal toch wel moeten.
' Ik moet nog even naar het toilet' zeg ik tegen niemand in het bijzonder we komen net aan voor de kleedkamers Lara gaat naar binnen en ik ga op zoek naar de wc.
eigenlijk hoef ik helemaal niet dit is een soort laten we zegen ontsnapping poging of ontloop mainstreet actie, wat gedoemd is te mislukken. ze komen er toch wel achter waar ik ben.
En natuurlijk verdwaal ik weer en heb ik geen telefoon om iemand te vragen om hulp, maarja ik had dan toch niemand gehad om naar te bellen, behalve de jongens vroeger dan.
Ik kijk goed om me heen maar zie nergens een bordje ofzoiets. Jammer dat ze die hier niet hebben, dat zal toch wel moeten voor mensen die hier verdwalen. Ik sla linksaf en dan weer rechtsaf loop een stukje rechtdoor. Ik let niet op waar ik loop en bots tegen iemand op, ik val op de grond net als de jongen waar ik tegen aan gelopen ben. Hij steek zijn hand uit en helpt mij overeind. Ik schrik me een ongeluk als ik zie wie het is. Snel spring ik overeind en ren zo snel mogelijk weg naar weet ik veel waar.
Helaas voor mij is hij sneller dan mij en haalt hij me in en houdt me tegen. Hijgend staan we beiden stil. Ik zoekend naar een uitweg terwijl hij me probeert aan te kijken. Zoals ik al zei ze vinden me toch wel want als je iemand ontloopt kom je die automatisch weer tegen. Helaas is het zo ook bij mij.
uiteindelijk na alle uitwegen te hebben bekeken -wat niet erg makkelijk was want er zijn er geen- kijk ik hem recht aan waardoor hij schrikt en bijna valt, nouja bijna hij pakt mij vast terwijl ik niet echt stevig stond dus vielen we beide om. Ik kwam bovenop hem terecht gelukkig brak hij mijn val een beetje. '' auw'' hoor ik van onder me ik probeer op te staan maar hij trekt me weer terug. waarom vraag ik me af want zo val ik terug op hem. Ik sta weer op en dit keer houdt hij me niet tegen. Omdat het geen zin heeft om weg te rennen doe ik dat ook niet, want hij halt me toch zo in met mijn o zo geweldige conditie *kuchkuch* ik help hem omhoog net zoals hij eerst met mij deed. Na even twijfelen pakt hij mijn hand vast en help ik hem ook overeind. Verbaasd kijkt ij me aan. 'waarom rende je niet weg?' vraagt hij.
Ik haal mijn schouders af en mompel net hard genoeg omdat ik toch wel weer werd ingehaald.
Hij glimlacht en wil me in een knuffel trekken maar gauw doe ik een stapje achteruit.
' sorry ' fluistert hij dan en doet nog een stap dichter naar me toe en gauw zet ik weer een stap achteruit. dat doe ik totdat ik tegen de muur sta en niet verder naar achteren kan. Hij komt dichterbij en tilt me op waarna ik begin te spartelen om te zorgen dat hij me los laat alleen pakt hij me daardoor steviger vast. Hij loopt gewoon rustiger verder en weet precies de weg want na een tijdje staan we weer voor dezelfde deur als de bewaker ons naartoe bracht. met mij nog op zijn rug deed hij de deur open en meteen verstomde het geluid en werd alles muisstil.

Reacties: