Hoofdcategorieën
Home » One Direction » { All About Us || rewritten || Harry Styles } » { Chapter 8 }
{ All About Us || rewritten || Harry Styles }
{ Chapter 8 }
~*~
{ Emma POV }
Het is stil, te stil. Het is alsof niemand meer weet wat die moet zeggen. Alsof iedereen het gevoel heeft dat ie wat verkeerds zegt en mij daarmee kwetst. Nadat ik de jongens en Madison heb verteld over mijn snijden vallen er steeds van deze enge stiltes. Ik baal er nu toch wel van dat ik het verteld heb. Misschien had ik het toch beter voor mezelf kunnen houden. Dan had ik het zelf opgelost en verder niemand gekwest. Want de jongens zijn echt gekwetst, ze willen het niet toegeven maar je ziet het aan ze. Madison ook, ik zou me ook rot voelen als mijn beste vriendin zich zo over zichzelf voelde.
"Emma? How does it feel when you are having these suicidal thoughts. It may be rude to ask but I just want to know. Maybe I can understand it when you tell me. I can't stop thinking about it." Vraagt Harry plotseling.
Het overvalt me en ik moet me zelf vezetten om niet te gaan huilen. "It's just, everything. Everything is shit then. You're sick of having the feeling constantly dissapointing people." Ik stop. Met moeite weet ik tranen tegen te houden. Harry geeft me een dikke knuffel. Louis wrijft zachtjes over mijn rug.
"It's okay Em. You don't have to hold back your tears. We know it is hard. Maybe it was better if I hadn't asked that question." Ik hoor aan zijn stem dat hij ook moeite heeft tranen te bedwingen. Langzaam laat ik de mijne gaan. Weer maken mijn tranen het shirt van Harry nat.
"It's okay Haz. I don't want to left anyone with questions. How difficult it may be to answer them." Nu moeten ook Harry en Louis hun tranen laten gaan. Ook voorin heeft Liam het er moelijk mee.
"Okay, end of this horrible chat. Let's make fun at the fair tonight." Zeg ik lachend als ik merk dat we er zijn en veeg de tranen van mijn gezicht. Een voor een stappen we uit en lopen naar de rest. We doen allemaal ons best om niks te laten merken van het gesprek net in de auto. Ik wil gewoon plezier hebben vanavond.
"The ferris wheel!" Schreeuwt Niall.
"I suggest we take that first, for Niall." zeg ik.
Samen met Harry stap ik in het schuitje van het reuzenrad. Het zijn de zelfde schuitjes als bij de London eye alleen dan tien keer zo klein. De jongens stonden erop dat wij met z'n tweeën gingen. Eigenlijk ben ik best wel een beetje zenuwachtig. Ik heb het niet zo op hoogtes en kleine ruimtes. En als je deze twee samen combineert kan dat nog weleens voor leuke taferelen zorgen, maar nu ben ik samen met Harry. Ik vertel mezelf dat er niks kan gebeuren en dat het ritje zo weer gedaan is. Harry slaat een arm om me heen. Waarschijnlijk heeft hij in de gaten gehad dat ik het eigenlijk best wel eng vind. Voor een tijdje zitten we daar. Stil naast elkaar. Plotseling stopt het reuzenrad.
"There has been some technical difficulty, the ride will resume as fast as possible."
Er ontstaat lichte paniek in mijn hoofd. Het hele reuzenrad is er zojuist mee gekapt en ik zit bovenin. Ik sta op en loop naar de andere kant van het schuitje. Ik probeer mijn handen te laten stoppen met trillen door ze over elkaar te vrijven, maar dat heeft geen effect.
"Em... Emma, are you okay?
"No, I'm not okay," wil ik zeggen; maar het klinkt meer als een soort gepiep.
Voordat ik het komt Harry naar me toe. Voorzichtig pakt hij mijn handen vast.
"Wow, fuck, you're whole body is shaking," fluistert Harry verbaasd.
Dan voel ik hoe Harry zijn handen verplaatst naar mijn middel, en hoe hij me vervolgens wat dichter naar hem toe trekt. Even lijk ik alles om me heen te vergeten. Wat twijfelend laat ik mijn hoofd op zijn schouder rusten.
"Why are you so afraid?" vraagt Harry dan na een paar seconden.
"This cabin it's so small, and the height." fluister ik.
"Em, why didn't you just tell us."
"I.. I don't know, I thought it wasn't that high."
"It's okay now, I'm with you." stelt Harry me gerust. Hij plaats voorzichtig een kusje op mij voorhoofd. Mijn lichaam begint steeds meer tot rust te komen. Zijn handen bewegen zich langzaam over mijn rug. Het voeld goed; kalmerend.
~*~
Reacties:
I love this! X