Hoofdcategorieën
Home » One Direction » Everyting has changed || Harry Styles » 12 - the truth
Everyting has changed || Harry Styles
12 - the truth
"Ik kan Luke toch niet vertellen dat ik terug naar Harry ga."
"Waarom niet? Vraagt Danielle.
"Omdat ... Hij heeft zoveel goede dingen voor me gedaan. Hij was er voor me toen ik het even niet meer zo zag zitten nadat het uit was gegaan met Harry. Hij is er altijd voor me geweest. Ik wil zijn hart niet breken." Zeg ik...
"Maar je wil Harry terug, of niet? Vraagt Eleanor.
"Ja."
"Dan zul je Luke's hart moeten breken, er is geen andere optie. Of wil je de rest van je leven doorbrengen met iemand die niet meer dan een hele goede vriend voor je is?" Zegt Perrie
"Dus dat betekend..." Begin ik en Danielle maakt mijn zin af met: "Dat je het met hem moet uitmaken als hij terugkomt vanuit New York."
Ik slik. Is dat echt wat ik wil? Het klink raar maar dat is het ook. Ik wil zo graag terug naar Harry, ik wil dat de kinderen opgroeien met hun vader en ik wil de rest van mijn leven doorbrengen met Harry. Dat wil ik echt heel graag, maar Luke's hart breken voelt niet goed.
"Dankje dat jullie er altijd voor me zijn." Zeg ik met een zwakke glimlach.
"Daarom zijn we hier", zegt Eleanor glimlachend en we eindigen in een dikke groepsknuffel.
Het is zondagavond. Ik zit op de bank te wachten op Luke als ik hoor dat iemand deur openmaak. Ik spring op en ren naar de deur ik zie hem lachen tot hij in mijn verdrietige gezicht kijkt.
"Wat is er lieverd? Vraagt hij. Hij wil mijn gezicht in zijn handen nemen maar ik hou hem tegen.
"Luke, we moeten praten."
"Oke," zegt hij aarzelend en hij volgt me naar de woonkamer.
"Ik ... Toen je niet hier was afgelopen vrijdag, ben ik naar Harry gegaan en we hebben samen gegeten het was heel fijn om weer met hem te praten en toen hebben we gezoend." Zeg ik terwijl ik recht in Lukes ogen kijk. Hij schud langzaam zijn hoofd en fronst zijn wenkbrauwen.
"Daarna ben ik naar buiten gerend, maar Harry hield me tegen en vertelde me dat hij nog steeds heel veel van me hield, ik begon te huilen, hij gaf me een knuffel en ik zoende hem opnieuw."
"Waarom vertel je me dit?" Zegt Luke met een trillende stem.
"De reden waarom ik je dit vertel is omdat ik je wilde vertellen dat ik de zoen met Harry fijn vond en dat het me liet nadenken over weer een relatie met Harry. Ik realiseerde me dat ik nog steeds van Harry kan en dat ik onmogelijk verder kan met iemand zoals jij, zo lief, zacht, warm en slim, terwijl het enige wat ik doe is je gebruiken als excuus om niet meer naar Harry te hoeven gaan, omdat ik bang ben dat we weer ruzie krijgen en dat ik deze keer degene zal zijn wiens hart breekt."
"Dus als ik het goed begrijp maak je het met me uit. Je gaat bij me weg. Voor Harry." Mark vraagt niet opkijkend van de grond.
"Dat klopt en het spijt me heel erg!", zeg ik bijtend op mijn lip en houdt mijn tranen tegen.
Voor een paar minuten zitten we daar, Luke kijkend naar de grond en ik kijkend naar Luke.
"Ik zal op je wachten.", zegt hij opeens en hij kijkt naar me met waterige ogen. "Ik weet dat er een dag zal komen dat jullie elkaars hart opnieuw breken en dan zal ik er zijn. Wachtend op jouw, Rachel. Ik wou dat ik kon zeggen dat ik er niet meer zal als je me nodig hebt, maar dat kan ik niet omdat alles waar ik over denk om jou gaat. En ik kan me niet voorstellen dat ik ooit nog van iemand kan houden als van jou, dus ik zal er zijn, ik wacht op je."
Wauw.. mooii!