FanFic.nl

Can I start all over? (AF)

.13.

,,Meiden, opstaan!” roep ik door het appartement de volgende morgen. Ik hoor drie kreunen uit hun kamers komen. Die zijn net wakker, maar vandaag begint onze nieuwe schooldag met onze nieuwe opleiding en ik wil iedereen bewijzen dat ik wel kan zingen. Ik loop naar de keuken en maak alvast ontbijt voor ons.
,,Wat heb jij een zin zeg.” Lindy komt als eerste aan de bar zitten en ik zet een bord voor haar neer.
,,Natuurlijk, dit is mijn eerste keer in mijn nieuwe klas. Ik hoop alleen dat ik niet meteen hoef te gaan zingen voor iedereen.”
,,Waarom niet?” Lindy stopt een stukje brood in haar mond. ,,Je zingt hartstikke goed.”
,,Ja, maar ik zal waarschijnlijk heel zenuwachtig zijn. Ik heb al één heel jaar niet meer gezongen, dus waarom zou ik dan zo goed zijn? De ervaring die ik had, is toch allang weg. Straks vergeet ik mijn tekst of zo.”
,,Welnee, jij bent een hartstikke goede zangeres. Ik was erg van je onder de indruk toen ik je zag zingen in de aula.”
,,Heb jij gezongen in de aula?” Melina en Amber staan achter Lindy. Geschrokken kijk ik ze aan. Ja, dat had ik ze natuurlijk nog niet verteld. Ik knik even zachtjes.
,,En dat vertel je ons niet?” Amber kijkt me aan alsof ik gek ben.
,,Ja, sorry maar ik wilde niet dat jullie weer gingen zeggen dat ik moest gaan zingen. Ik wilde er zelf achter komen en ik ben blij dat ik er nu achter ben dat ik echt wil zingen. Ik wil echt verder in de zang.”
,,Goed zo en je mag je niet meer terug trekken. Dat heeft mevrouw Smith zelf gezegd.” Lindy kijkt te blij.
,,Haha, dat hoofd van jou!” ik schiet in de lach en verslik me meteen in mijn drinken. Lindy is zo'n leuk meisje en ik ben echt heel blij dat ik haar ontmoet heb. We eten ons eten op en pakken dan onze spullen. Ik pak mijn sleutel en daarna lopen we met z'n vieren naar de les.

,,Nola!” als ik in de klas komt, word ik meteen in een omhelzing getrokken door Emma en Jordan.
,,Heb je kunnen ruilen?” Jordan kijkt me aan en ik hoor Lindy achter mij in de lach schieten samen met Amber en Melina. ,,Wat nou?”
,,Jordan, als ik niet had kunnen ruilen was ik hier nu toch niet?” Hij denkt even na en kijkt dan beschamend naar zijn schoenen. Ik begin nu ook te lachen en kijk Emma aan. ,,Heb jij nog nieuwe nummers geschreven?”
,,Ja, toevallig wilde ik er net één gaan oefenen.”
,,Mag dat zomaar? Ik bedoel, de lerares is er nog niet.”
,,Juist daarom. Ik ga gewoon oefenen totdat ze er is en meestal doet de hele klas mee.”
,,Ik kijk eerst wel gewoon.” Ik ga op de eerste rij zitten en meteen ploffen Lindy, Melina en Amber naast me.
,,Binnenkort kijken we allemaal naar jou.” Melina kijkt me aan en Amber en Lindy knikken.
,,Waarom denk je dat?”
,,Uhm, omdat jij ook eigen nummers schrijft.” Lindy wijst naar mijn schriftje.
,,Die zijn toch nog lang niet goed.”
,,Doe normaal! Ze zijn hartstikke goed. Iedereen zal de liedjes geweldig vinden.” Even voel ik me best trots. Dan mijn vrienden zulke complimenten geven, dat is echt zo lief en dat heb ik een tijd niet meer gehad.
,,Ach ja, wat zal ik zeggen?”
,,Dat je goed bent.” Lindy zet een 'big smile' op en ik begin te lachen.
,,Wow, dat was echt een eng-face!” roep ik en val bijna uit mijn stoel. Even probeert Lindy me beledigd aan te kijken, maar dan schiet ze zelf ook in de lach. Oké, als dit zo doorgaat worden we de kortste keren de klas uitgestuurd omdat we alleen maar de slappe lach hebben. Dan begint Emma te zingen en de band te spelen. Dat klinkt echt goed!

Meteen als Emma klaar is, staan Lindy, Melina, Amber en ik op en beginnen hard te klappen. Ik heb zoveel bewondering voor haar. Volgens mij gaat ze het echt ver schoppen.
,,Goedemorgen.” Ik kijk om en een vrouw komt naar binnen. Ik heb haar nog niet eerder gezien. Ze heeft een bril op en haar blonde haar in een nette knot. Ze is in de veertig denk ik, in ieder geval veel jonger dan de meeste leraren hier op school.
,,Goedemorgen.” Zeggen we allemaal en ze komt voor de klas staan. Emma gaat naast Lindy zitten en Lindy geeft haar een compliment over het optreden van net.
,,Oké, ten eerste wil ik de nieuwe leerlingen welkom heten. Nola Henderson, Melina Tearly en Amber Gulsten.” We knikken en ik moet even lachen. ,,Mijn naam is Ella Peterson en ik ben de komende vier jaar jullie lerares. Nou, zou één van jullie willen zingen? Ik denk dat we wel willen horen wat jullie kunnen.” Meteen verstijf ik! Oh nee, ik ga nu echt niet zingen. Ik ben nog lang niet zo goed dat ik nu ineens kan gaan zingen.
,,Nola heeft heel veel nummers geschreven.” Zegt Melina.
,,Ja, misschien zit er wat voor ons tussen.” Maakt Amber haar zin af.
,,Nola, heb je het schriftje bij je?” Mevrouw Peterson kijkt me aan. Ik knik even en ze gebaard dat ik het aan haar moet geven. Ik sta op en geef haar het schriftje. Ze bladert het door en daarna kijkt ze me aan. ,,Dit is erg goed.” Even voel ik dat ik moet blozen.
,,Dank u wel mevrouw.” Zeg ik en ga snel weer zitten.
,,Ik denk dat er wel wat tussen zit voor één van je vriendinnen.”
,,Ik wil best zingen.” Zegt Lindy en staat al op. Ik geef haar het schriftje. Ze mag zelf uitkiezen welke ze wilt. Ze opent hem en bladert erdoor heen. Dan stopt ze en gaat ze met het schriftje op het podium staan. Volgens mij is Lindy echt nergens bang voor. Mevrouw Peterson gaat van het podium af en gaat in het gangpad staan naast de stoelen. Lindy geeft het schriftje even aan de band. Ja, onder de tekst staan ook de akkoorden, ik dacht als ik zelf moet spelen op de piano of zo, moet ik wel weten welke akkoorden ik aan moet slaan. De band knikt en Lindy gaat weer klaar staan.



Volgens mij staat mijn mond wagenwijd open en ik vind het jammer dat ze stopt. Lindy is echt goed! Ik weet gewoon niks te zeggen en dat heb ik 'bijna' nooit. Waarom stopt ze eigenlijk? Het lied is nog lang niet afgelopen en de band was er ook niet op voorbereid. Ik volg haar blik. Ze kijkt naar mevrouw Peterson die achteraan staat. Wat is daar dan te zien? Mevrouw knikt en loopt dan naar ons toe. Ik volg haar met mijn blik en ben verbaasd. Waarom keek Lindy nou die kant op en waarom stopte ze met zingen? Lindy loopt van het podium af, geeft mij mijn schriftje terug en gaat zitten.
,,Waarom stopte je met zingen?” Ik kijk haar aan. Dan kijkt ze me aan, best wel eng. ,,Wow, wat is er?” Meteen denk ik dat er iets ergs met haar aan de hand is.
,,Ik...bij mevrouw Peterson...” Ze komt niet eens uit haar woorden. Het is nog erger dan ik verwacht had.
,,Wat is er?” Melina en Amber kijken haar nu ook aan. Ik maak me nu echt zorgen, wat is er met haar aan de hand.
,,Bij mevrouw Peterson stonden de jongens.”
,,Welke jongens?”
,,Welke jongens denk je?”
,,One Direction?” Ze knikt. Ik schiet in de lach. ,,Ja natuurlijk! Alsof de jongens op een normale schooldag langskomen. Ik denk dat je spoken ziet Lindy.”
,,Dat is niet grappig, ze waren er echt. Ik zweer het!” Ik kijk om naar boven, maar ik zie echt niks. Het kan natuurlijk ook zijn omdat het zo donker is daar boven.
,,Ik weet ook niet of ik je moet geloven hoor.” Melina kijkt Lindy bezorgd aan.
,,Dan geloven jullie me toch niet?!” even kijkt ze boos voor zich uit, totdat ik haar in haar zij prik en ze moet lachen. ,,Nola, dat kietelt.”
,,Ja, dus?” Zeg ik en prik nog een keer, terwijl ik moet lachen.
,,Dames!” roept mevrouw Peterson en meteen stoppen we. Ai, iedereen let op en wij hebben bijna de slappe lach. We letten op, maar toch gaan mijn gedachten naar Lindy. One Direction hier in deze zaal, dat is toch onwaarschijnlijk? Zal het echt waar zijn? Dat zou wel verklaren waarom ze ineens stopte met zingen. Als ze Niall zag, ja dan kan ze helemaal niks meer omdat ze hem duidelijk leuk vind. Er zit maar één ding op, straks na de les gaan kijken of ze echt daarboven zijn.




Telescope – Hayden Panettiere

Reacties: