Hoofdcategorieën
Home » Mainstreet » I Thought we were friends » hoofdstuk 6
I Thought we were friends
hoofdstuk 6
Als we naar binnen lopen kijkt iedereen ons aan Lara springt meteen op. Als Daan me heeft losgelaten knuffelt ze me meteen.
'' Lara lucht, alsjeblieft'' snel laat ze me los maar goed ook anders was ik gestikt.
'' Waar was je? het duurt toch geen halfuur om naar het toilet te gaan?!'' zegt ze net als ik iets wil zeggen praat ze verder dwars door me heen.
'' Ik heb me zorgen gemaakt om je er kon van alles gebeurd zijn!'' zegt ze.
Terwijl de jongens ons raar aankijken. Ze snappen hier natuurlijk niks van. Ik vind het raar ze maakt zich zorgen om mij terwijl zij hier zit met mainstreet en ze nu geen eens aandacht aan schenkt!? dat is vreemd niks voor haar.
'' Sorry ik was verdwaald'' Zeg ik dan maar wat ook zo was deels dan. de jongens kijken ons nog steeds vreemd aan. Lara gaat weer terug zitten.
'' Nu kun je wel je vraag tellen aan ze!'' Zegt Lara. Ik doe alsof ik van niks weet terwijl alle blikken op mij gericht zijn.
'' Kom op je weet het wel vraag het dan ik wil dat je het nu vraagt anders krijg je er spijt van!'' nog steeds doe ik alsof ik van niks weet. Nu word ze echt kwaad.
Gauw springen de jongens er tussen.
'' Kennen jullie elkaar dan ?'' vraagt Daan nieuwsgierig.
'' Ja, ze is met mij mee gekomen hiernaartoe anders mocht ik niet hierheen en moest ik met onze huishoudster want zoals gebruikelijk hebben onze ouders geen tijd voor ons. we zaten bij elkaar op school nou ja ik zat een klas hoger en op een ander niveau.
Ik ben de zus van Skyler. Pap en Helena zijn nu al twee jaar samen. '' zegt Lara terwijl ik haar een boze blik toewerp en ik zacht mompel helaas. Niemand lijkt het te horen behalve Daan en hij schenkt me dan ook een bezorgde blik.
De jongens gaan gewoon verder met kletsen met Lara en elkaar behalve Daan hij werpt me weer die bezorgde blik toe. '' Ga even zitten Skyler je ziet eruit of je elk moment flauw kunt vallen '' zegt hij.
Ineens voel ik me heel misselijk. Ik wankel wat en dat had Daan natuurlijk door hij rent op me af en vangt me op en tilt me naar de bank. terwijl hij wat naar de jongens roept. hij legt me neer op de bank en gaat naast me zitten. Zachtjes streelt hij over mijn haren. Ik ben zo moe dat ik mijn ogen sluit het word gewoon te zwaar om ze open te houden. Zachtjes streelt hij mijn haren. ik wou dat dit zo voor altijd was maar na deze meet and greet zal ik hem nooit weer zien, dan gaan we elk onze eigen weg. Het is puur toeval dat ik hier flauw val het had net zo goed thuis kunnen zijn. Het was een kwestie van tijd en dat het hier was is niks aan te doen. Het is natuurlijk wel erg voor hun maar als dit thuis gebeurde zou ik toch dood gaan. hij streelt zachtjes verder met een glimlach op mijn gezicht vervaagt al het geluid.
p.o.v. Daan
Langzaam sluiten haar ogen en glimlacht ze waardoor ik automatisch ook moet glimlachen. Ook al is er niks grappigs. Ik bekijk haar eens goed en zie hoe mager ze wel niet is. dat is gewoon niet gezond. Gelukkig is de ambulance er bijna. Ik weet niet wat er is gebeurd toen ik er niet was maar leuk is het er zeker niet geweest. Een traan ontsnapt uit mijn ooghoek en spat uit elkaar op haar gezicht. Net op dat moment komen de ambulancebroeders met een bracar binnen gereden. Ja ik heb de jongens er opdracht voor geven om de ambulance te bellen toen ze viel, ik wist gewoon dat er iets mis is.
Skyler word op de brancard gelegd '' Er mag een iemand mee'' zegt de ambulance broeder nog. Iedereen kijkt mij aan waarop ik knik. Lara is gesjokt net als de andere jongens . Snel ren ik achter ze aan en de jongens achter mij die met de auto naar het ziekenhuis gaan. De auto stond al voor met chauffeur en al. De meet and greet zou namelijk al klaar zijn na een half uur niet een uur dus die zal wel chagrijnig zijn. Skyler wordt de ambulance ingereden en ik stap ook snel in. in de ambulance pak ik Skyler's hand vast. Ik fluister lieve woordjes in haar oor. '' Alles komt goed Sky dat beloof ik je'' zeg ik tegen haar. Alleen weet i dat niet helemaal zeker. Ze mag me niet verlaten net nadat ik haar weer gevonden heb. Het zal nog erger worden dan eerst ik zal breken en mainstreet ook, niemand zal het snappen en ik ga er kapot aan. Ze weet niet dat ik altijd al die liedjes voor haar schreef. ik schrik op van een harde piep die door de ambulance heen gaat. Wat raar dat je dat hoort terwijl de sirene loeit. Maar ik weet maar al te goed wat die piep was. Haar hart gestopt met kloppen. Ik word gauw aan de kant geduwd door de ambulancebroeder
Reacties:
Aawwwwh /\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\ <- Haar overlevingskans <<<<