FanFic.nl

Crazy {Afgerond}

12 ~ True love | XL

Okay. Ik lig dus op dit moment met Aaron in één bed te slapen. Eén bed! Nee, dat had ik ook niet verwacht hoor. En zoals iedereen dat altijd zegt zeg ik het ook maar: we hebben niks gedaan. Maar morgen, morgen gaat het gebeuren. Ik vind het best wel spannend maar het lijkt me super om het met Aaron te doen. Ik bedoel, Spongebob en Aaron, die gaan toch perfect samen? ‘Waar denk je aan, schat?’ Oh god, Aarons stem klinkt zo sexy als hij slaperig is. Ik kijk in zijn ogen en glimlach. ‘Nieuwsgierig krullenbolletje.’
‘Lief blondje.’
Onze mooie bijnamen momentje word verstoord door het geklop op de deur. Aaron springt flexibel uit bed om de deur te openen. Zijn goddelijke lichaam verschijnt voor mijn ogen. Kwijl, kwijl… ‘Ga je open doen?’ Vraag ik voor de zekerheid. ‘Nee, ik ga middernacht melk drinken.’
‘Oh, doe ik ook altijd!’ Aaron zucht lachend en loop waarschijnlijk naar de koelkast. In plaats van de koelkastdeur open te horen gaan hoor ik de deur. Liegbeest. ‘En waar kom jij vandaan?’ Hoor ik de nog steeds slaperige en harde stem van mijn krullenbol klinken. Het antwoord is zacht gesmiespel van iemand die wel heel zacht smiespelt. Ik draai me om het beter te kunnen horen maar dat lukt dus niet. Ik ga nog een stukje, en nog een stukje. Bam! Dat had je kunnen verwachten, ik ook… ‘Wat was dat?’ Nu pas hoor ik dat het Janita is. ‘Nee, Janita, wacht even. Het is ni-’
‘Zoey?!’ Janita staat voordat ik het weet al in de deuropening. Ik giechel wat ongemakkelijk. Janita zucht en verlaat de kamer. Aaron komt weer binnen en sluit de deur, daarna komt hij weer naast me liggen en vallen we allebei in een voor mij droomloze slaap.

De volgende ochtend merk ik dat de warme van Aarons lichaam verdwenen is. Ik open mijn ogen en knipper een paar keer om aan het licht te wennen. Met een blij gevoel spring ik enthousiast uit bed. Onder mijn voet voel ik siliconen knopjes waarna er muziek op springt en van alles tevoorschijn komt. ‘Wow…’ Er komen tv’s uit de muur wat er echt cool uit ziet. Ik huppel naar de keuken waar me een heerlijke geur tegemoet komt. ‘Goodmorning sunshine.’ Aarons ogen in het licht zijn prachtig. De stralen van de zon schijnen door het huis en verlichten het volledig. Het water van het zand dat ik kan zien glinstert en twinkelt als in een sprookje. En nu mis ik die mooie jurk van me. ‘Neem plaats.’ Aaron schuift de stoel voor me naar achter waar ik ga zitten en hem een kus op mijn mond geef. We zijn officieel nog geen stelletje. Maar het gaat binnenkort zeker wel komen. ‘En waarom maak je nooit zo’n ontbijtje voor mij, Romeo?’ Mokt Janita. ‘Romeo?’ Vraag ik. ‘Wie is Romeo? Wacht, Aaron heb je gelogen?! Heb je me bedrogen, je heet gewoon Romeo. Ik wist dat je niet te vertrouwen was!’ Gil ik. ‘Ho, ho, ho, ik heet geen Romeo. Het is gewoon een bijnaam die Janita me geeft.’ Kalm leegt Aaron (of Romeo!) zijn handen op mijn schouders. ‘Pfoe, gelukkig.’ Ik hou me gedeisd en eet mijn ontbijtje. Het is echt heerlijk. Wanneer ik klaar ben zet ik het bord in de wasbak en loop naar Aaron die samen met Janita voor de tv zit in de huiskamer. Ik sla mijn armen om Aarons middel waarop Janita diep zucht. Ze mompelt wat en vertrekt. Ik haal mijn schouders op en direct flitsen er beelden van Zayn met een mes voorbij. Ik heb het Aaron al helemaal uitgelegd en hij beloofde om altijd bij me te zijn om me te beschermen maar zo kan ik toch niet leven? Nou ik moet niet overdrijven. Ik kan pas niet leven wanneer Spongebob niet meer wordt uitgezonden op Nickelodeon. Mijn mobiel gaat af met mijn ringtoon van het liedje ‘Onder de zee’ van de Kleine Zeemeermin Ariël. Ik laat hem over gaan en geniet van de instrumentale versie. ‘Waarom neem je niet op?’ Vraagt Aaron wanneer hij over is gegaan en is gestopt. ‘Ik vind de ringtoon zo mooi. Ik laat hem altijd twee keer overgaan.’ Hij grinnikt en vervolgens gaat mijn mobiel nog een keer af. Dit keer neem ik wel op.
‘Hallo met Alice Beagel van the House Company service. U heeft een huis gekocht in de New York States appartementen.’
‘Ooh ja, dat klopt.’
‘We wilden even mededelen dat u vanaf vandaag tot en met het einde van deze week de sleutel kan ophalen bij de service. U kunt in de mail die wij u verstuurd hebben alle details lezen.’
‘Oké bedank. Ik zal zo spoedig mogelijk arriveren in New York.’
‘Fijn. Tot ziens mevrouw.’
‘Doeg.’
Ik slik en kijk naar Aaron. Vragend kijkt hij me aan. ‘Ik moet van je scheiden.’ Piep ik waarna Janita de kamer weer binnenkomt. ‘Fijn heb ik geen extra was meer.’ Zegt ze natuurlijk voor de grap. We negeren het en Aaron pakt mijn hand vast. ‘Hoezo?’ Zijn pupillen vergroten. ‘Ik ga naar New York.’ Hij schudt zijn hoofd waarop ik knik. ‘Ik vertrek morgen.’
‘Waarom?’
‘Voor mijn veiligheid. Zayn zit me achterna en ze hebben me net gebeld.’
‘Maar daar is niemand die je kent.’
‘Ik moet Aaron.’
‘Maar schat…’
Ik kan alleen nog mijn lippen op die van hem duwen. Na de zoen vol emoties en passie sta ik op. ‘Ik ga mijn spullen inpakken.’

Ik zet mijn roze Macbook aan en zet het liedje Almost is never enough op dat ik ooit is met Nathan Sykes heb gezongen. Ik heb het mijn vader, Lindy en Jake verteld. Oké ik moet snel beginnen want ik wil graag nog voor vanavond klaar zijn, dan ga ik mijn haar naar normaal verven. Ik pak eerst alle kleine dingetjes die ik mee wil nemen in. Daarna begin ik aan mijn lading kleding. Ondertussen gaat de deur open en komt Lindy binnen. Wanneer ik haar betraande ogen zie begin ik ook spontaan te huilen. We nemen elkaar meteen in een knuffel en snikken daar verder. ‘Ik ga je zo missen.’ Huilt ze. ‘Ik jou ook.’ We laten elkaar weer los en vegen de tranen weg. ‘Ik help je wel mee.’ Ik knik dankbaar naar Lindy en leg haar alles uit.
Zo zijn we na een aantal uurtjes helemaal klaar. Ik veeg dit keer het zweet van mijn hoofd af. Lindy’s mobiel gaat af en ze begint te praten: ‘Oh hey. Serieus? Dat is super! Ja natuurlijk. Nee joh. Doei. Ja.’ Ze bijt op haar lip en kijkt erg blij. ‘Wat is er? Vraag ik vol nieuwsgierigheid. Zoveel nieuwsgierigheid dat ik bijna ontplof. ‘Niks hoor, gewoon iets voor school.’
‘En daar wordt jij zo blij van?’
‘Ja het is een leuke opdracht.’ Ze verlaat enthousiast mijn lege kamer waar alleen nog maar een bed in staat. Die hoef ik niet mee te nemen want het huis is al volledig ingericht. Moet ik wel kunnen voor zo’n prijs. Ik ga in mijn stoel zitten om mijn haar terug te verven naar eerst. En dit gaat zeker lukken!

De uren lijken wel voorbij te vliegen hier in Miami. Ik zucht en merk dat het hier echt heel stil is. Te stil. Opeens schiet ik in de lach aangezien ik net een detective leek. Alleen papa is thuis die maar de hele tijd blijft zeggen: ‘Eerst je moeder en nu jij. Ja, het is beter voor je en je moet leren op je eigen te wonen maar toch…’ En dat herhaalt zich dan de hele tijd. Elk uur, elke minuut, elke seconden. Maar ik irriteer me niet snel aan iets dus dat heeft een voordeel. De deurbel gaat en ik sta op. Benieuwd wie er aan de deur staat open ik hem. Chantal staat te springen in de deuropening. Normaal sta ik ook te springen maar ik ben niet in een goede mood. Dezelfde mood als ik moe ben. Dat betekend dus niet veel goeds nee. Opeens pakt ze mijn hand met haar mond closed en trekt me mee een auto in. ‘Rijden Johnny!’ Gilt ze super enthousiast. De man genaamd Johnny geeft volop gas en scheurt door de straten. ‘Ik wil nog wel leven voordat ik in New York ben hé.’ Zeg ik voor de zekerheid. Ik bekijk Chantal volledig. Waarom ziet ze er zo mooi uit? ‘Stoppen!’ Gilt ze en we stoppen. Ze trekt me mee de auto uit en ik heb niet eens de kans om iets te zeggen over wat er hier allemaal geduwd. Mijn lieve maar ook gekke vriendin zet me in een stoel ergens in een winkeltje waar we net binnen zijn gelopen. Oh, het is een kapsalon zie ik nu pas. ‘W-wa-’
‘Shh…’
Ik krijg een jurk die ik aan moet trekken en mijn make-up en haar word gedaan. Wat gebeurt er hier in godsnaam? ‘Kom snel, rennen.’ Sist Chantal en ik ren haar achterna. Op de pumps die ik aan heb. Maar ik spreek met ervaring.
Na even gerend te hebben komen we aan voor een heel mooi gebouw. Eerlijk heb ik het nooit gezien of gemerkt dat het was. We stappen de zaal binnen en ik vol bewondering. Opeens springt iedereen op en start de muziek. De zaal is helemaal versierd met prachtige dingen. Allerlei dingen waar ik van hou. Mijn handen voor mijn mond geslagen kijk ik toe hoe iedereen me omhelst. Iedereen is er: Lindy, Jake, Rachel, Janita, Nadja, Katy, Francisca, Nash, Niall, Liam, Louis, Aaron en zelfs Lieke. Ik loop naar de jongens van 1D die er zijn. ‘Wat doen jullie hier?’ Snauw ik naar ze. ‘Het spijt ons.’ Neemt Liam het woord. Ik rol mijn ogen. ‘Serieus.’ Niall pakt mijn hand vast maar ik ruk hem weer los. ‘Denk het even niet.’ Ik kijk ze boos aan maar merk dan dat ze het menen. ‘Oké dan.’ Ik schuifel met mijn voet. De jongens knuffelen me waar ik blij van word. Ik loop weer terug naar de groep en doe alsof er niks is gebeurd. ‘Dit allemaal voor mij?!’ Emotionele gevoelens komen omhoog en ik kan de tranen van blijdschap en vreugde niet binnenhouden. Iedereen gaat aan de kant terwijl Aaron komt aanlopen. Iedereen gaat aan de tafels zitten en kijkt naar ons. Hij knielt voor me neer en haalt een kistje tevoorschijn. Hij opent het en er komt een prachtige ketting tevoorschijn. Ik lach naar Aaron die zijn keel schraapt. ‘Zoey. Ik ken je al sinds de eerste en sinds die hartverwarmende tijden ben ik al verliefd op je. Daarom kwam ik speciaal terug voor jou omdat ik dacht dat het tijd was, maar je lag in het ziekenhuis. Gelukkig ben je weer gezond en niet gewond.’
‘Ha! Dat rijmt!’ Gilt Chantal die gewoon te blij is om haar mond te houden. Ik giechel en krijg vlinders in mijn buik. ‘Euh… Inderdaad. Maar euh… Sinds gisterenacht wist ik het zeker. Jij hoort bij mij. Je bent mijn andere helf-’
‘Wat?! Wat is er gebeurd gisterenacht Aaron?!’ Janita staat op maar word gekalmeerd door Francisca die naar me glimlacht.
‘Laat ik het kort houden want anders ben ik morgen nog niet klaar. Zoey Alexis Cortez, wil je mijn vriendin zijn?’ Aarons ogen twinkelen. ‘Je mag er ook over nadenken hoor!’ Hoor ik Nash roepen die een duwtje krijgt van mijn grijnzende broer Jake. Hij wordt omhelsd door Rachel.
‘Nee!’ Roep ik vol blijdschap. Aaron kijkt me verbaasd en tegelijkertijd getreurd aan. Ik hoor geroezemoes vanuit alle hoeken van de zaal. Opeens bedenk ik me en weet dat ik het verkeerd heb gezegd. ‘Nee, nee, nee ik bedoel ja. Ja ik wil wel met je die nee was voor dat ik er niet meer over na hoefde te denken.’ Aarons gezicht fleurt weer op en hij kan niet stoppen met glimlachen. Hij gaat staan en zoent me waarna hij me in een knuffel trekt. Na de knuffel wil ik naar mijn vriendinnen lopen maar iedereen blijft zitten en Aaron houd me tegen. ‘En nog een ding. Ik ga mee met je naar New York. Samen met…’

BELANGRIJK!
Ik heb dus twee meisjes nodig die mee willen en dan ook nog drie jongens. Als jij wil meegaan naar New York zeg dan dat je dat wil. Willen jullie alsjeblieft zeggen wie er mee moet van de jongens: Zayn, Niall, Liam, Louis, Jai of Nash. Hieruit mogen jullie er drie kiezen. Trouwens Jai is een super knappe gozer. Als je hem kiest gebeurd komt er meer drama muwhahha. En als jullie er voor zorgen dat ik 11 reacties of meer krijg post ik morgen the next chapter met degene die hebben gewonnen erin!
Zoeys look
Chantals look
Rachels look
Janita’s look
Nadja’s look
Liekes look
Lindy’s look
Katy’s look

Reacties: